Jean-Marc Monnerville znany pod pseudonimem Kali[1] (ur. 21 lutego 1956 w Fort-de-France) – francusko-martynikański piosenkarz.
Dzieciństwo
Matką Monnerville'a jest pisarka i nauczycielka Liliane Ransay, a ojcem muzyk i członek l'African Band à Paris Ivon Monnerville. Muzykami są także jego wuj Max Ransay i brat Paul Ives "Pim" Monnerville[2].
Jean-Marc Monnerville od dzieciństwa zachęcany był przez ojca do nauki gry na perksuji. Pseudonim Kali wymyślił w szkole podstawowej, a inspiracją był bohater popularnej wówczas kreskówki o imieniu Calimero.
Kariera Kalego rozpoczęła się w 1974, kiedy ojciec wysłał go do Francji do szkoły muzycznej. Jako perkusista grał w kilku zespołach, dopóki w wieku 19 lat nie założył własnego. Nazwa zespołu Gaoulé nawiązywała do masakry niewolników w Francuskich Indiach Zachodnich w XVII wieku.
Kariera muzyczna
Pod wpływem Ruchu Rastafari w 1979 Kali zmienił swój sceniczny image, zapuszczając dredy. W tym okresie założył również kolejny zespół, 6ème continent. Grupa ta łączyła reggae z tradycyjną muzyką karaibską. Do najpopularniejszych utworów zespołu 6ème continent należały „Adieu foulards” i „Reggae Dom-Tom” opowiadający o relacjach między Francją a jej dawnymi koloniami. W 1983 zespół stał się znany w całej Francji po tym, jak zastąpił Femiego Kutiego na Fète de la Musique. Po zwróceniu się Columbia Records do zespołu z prośbą o „zmodernizowanie dźwięków” Kali postanowił odejść z grupy.
W 1987 wrócił na Martynikę i rozpoczął karierę solową. Po dwóch latach wydał pierwszą płytę, Racines I, a rok później kolejną – Racines II.
W 1990 wystąpił w Paryżu, a następnie został wybrany do reprezentowania Francji na Eurowizji 1992 z wykonywanym w języku antylskim utworem „Monté la riviè” z nowego albumu pt. Roots. Zajął 8. miejsce z 73 punktami[3][4][5]. Udany występ Kalego na Eurowizji przysporzył mu popularności, co pomogło w sprzedaży następnej płyty artysty Lese la te Tounen. Jeden z utworów z tego albumu, Pan Patchew został uznany za piosenkę roku Antyli Francuskich.
W 1995 wydał album Débranché. Sukces płyty sprawił, że Kali wystąpił na festiwalu MIDEM w Cannes, a także został zaproszony do Zimbabwe na koncert z okazji setnej rocznicy pierwszego powstania antykolonialnego. W 2002 upamiętnił setną rocznicę erupcji wulkanu Pelée, wydając album Bèlè Boum Bap. W listopadzie 2007 wydał kolejną płytę, Racines Caraïbes, a trzy lata później następną – Le Trio[6]. W marcu 2013 wydał następny album zatytułowany C’est l’éveil[7].
Przypisy
- ↑ Peter Manuel, Kenneth Bilby, Michael Largey: Caribbean currents: Caribbean music from rumba to reggae. Filadelfia: Temple University Press, 2006, s. 174. ISBN 978-1-59213-463-2. OCLC 60796276. (ang.).
- ↑ Brenda F. Berrian: Awakening Spaces: French Caribbean Popular Songs, Music, and Culture. Chicago: University of Chicago Press, 2000, s. 131, seria: Chicago studies in ethnomusicology. ISBN 0-226-04456-4. OCLC 845359962. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1992. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-16]. (ang.).
- ↑ Simon Barclay: The Complete and Independent Guide to the Eurovision Song Contest 2010. Silverthorn Press, 2010, s. 94, 159. ISBN 978-1-4457-8415-1. OCLC 838051152. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1992. ecgermany.de. [dostęp 2013-11-16]. (niem.).
- ↑ KALI – LE TRIO. antilles-mizik.com. [dostęp 2013-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-03)]. (fr.).
- ↑ Yann Messina: France: Kali releases new album. esctoday.com, 2013-03-22. [dostęp 2013-11-16]. (ang.).
Bibliografia
Linki zewnętrzne
.svg)