12 listopada 1963, po zmianie nazwy katedralnego miasta i diecezji, tytuł Gahamanyi zmieniono na biskup Butare. Jako ojciec soborowy wziął udział w soborze watykańskim II[1].
Podczas jego pontyfikatu w należącej do diecezji Butare parafii Maryi Matki Bożej w Kibeho w latach 1981-1989 dochodziło do objawień maryjnych. 14 maja 1982 bp Gahamanyi, jako biskup miejsca, powołał komisje medyczną oraz teologiczną, w celu zbadania prawdziwości objawień. 15 sierpnia 1988 bp Gahamanyi wydał zgodę na kult publiczny w miejscu objawień z zastrzeżeniem, że nie należy mylić tego pozwolenia z ewentualnym uznaniem nadprzyrodzonego charakteru domniemanych objawień w tym miejscu[b]. W 1992 Kibeho weszło w skład wydzielonej z diecezji Butare diecezji Gikongoro[3][4][5].
Był zaangażowany w pojednanie pomiędzy Hutu i Tutsi. Sam pochodząc z Hutu, w 1989 zaproponował na swojego biskupa pomocniczego ks. Feliciena Muvary’ego, wywodzącego się z Tutsi. Jednak przez kampanię intryg i plotek, które później okazały się fałszywe, kilka dni przed ogłoszeniem nominacji, zmuszono kandydata do rezygnacji z biskupstwa[6].
↑Alicja Bartuś: Co warto, co się opłaca: sprawiedliwi i kolaboranci. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie, 2022, s. 316, 320, 326. ISBN 978-83-8084-663-0.
