Centralną częścią jaskini jest obszerna Sala Główna (15 m długości, około 4 m szerokości i około 5 m wysokości), z której odchodzi skomplikowany system korytarzyków.
Zaraz za dużym otworem jaskini (4 m szerokości i 6 m wysokości) znajduje przedsionek jaskini – sala zwana Balkonem. Z niej korytarzyk prowadzi do Sali Głównej. Stąd :
W lewej części zaczyna się Błotny Korytarz zakończony ślepą studzienką.
Z południowej części sali odchodzi Korytarz Główny. Prowadzi on do dwóch prawie równoległych studni. Zjeżdżając obszerniejszą z nich, dociera się do Dolnej Komory. Stąd idzie korytarz prowadzący nad studzienkę, która opada do Ślepej Komory.
Na przedłużeniu Sali Głównej biegnie Korytarz Środkowy. Prowadzi on do rozwidlenia. Idąc prawym korytarzem (lewy kończy się ślepo), dochodzi się do niedużej salki, a dalej do kolejnego rozwidlenia i korytarza, w którym znaleziono kości niedźwiedzia jaskiniowego, oraz do korytarza z najwyższym punktem jaskini.
Z Sali Głównej odchodzą też w dół dwa przejścia do Niżniej Sali. Z sali tej przez przełaz z wodą dochodzi się do Korytarza Stefana, który kończy się studzienką. Na dnie studzienki zaczyna się Korytarz Zachodni prowadzący do Rury, którą idzie się do rozgałęzienia. Na prawo jest Grzybowa Szczelina, w której znajduje się najniższy punkt w jaskini. Na lewo korytarz prowadzi do Sali Złomisk i z powrotem do Korytarza Zachodniego[6].
z Sali Złomisk przez niewielką studzienkę i przełaz dochodzi się do Partii Poszukiwaczy Przodków. Znajdują się tu ciasne korytarzyki prowadzące do Uroczej Szczeliny i dalej do niewielkiej salki Kill Bill. Stąd można się dostać do częściowo zasypanego drugiego otworu jaskini[5].
W 2017 i 2018 roku odkryto i zbadano Partie Poszukiwaczy Przodków[5].
Przypisy
↑ abJarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 99. ISBN 83-909352-2-8.
↑Władysław Cywiński: Tom 3. Czerwone Wierchy – część zachodnia. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1996, s. 15, 78, seria: Tatry. Przewodnik szczegółowy. ISBN 83-7104-013-X.
↑ abJaskinie Tatrzańskiego Parku Narodowego. Jaskinie Wąwozu Kraków, Grodzicki J. (red.), PTPNoZ, Warszawa
↑ abcdJaskinie Polski [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2020-12-07].