Syn stolarza Franciszka (1884–1964) i Agnieszki z domu Hoffman (1884–1941).
Walczył w wagach lekkiej i półśredniej. Był zawodnikiem Warty Poznań w latach 1929–1937, z którą sześciokrotnie zdobył drużynowe mistrzostwo Polski w latach 1932–1937. Pięć razy zdobywał mistrzostwo Polski: w wadze lekkiej w 1932, 1934 i 1935 oraz w wadze półśredniej w 1936 i 1937. W 1933 był brązowym medalistą w wadze lekkiej. Dwukrotnie startował w mistrzostwach Europy. W Budapeszcie 1934 odpadł w ćwierćfinale wagi lekkiej, a w Mediolanie 1937 osiągnął to samo w kategorii półśredniej.
Jedenaście razy wystąpił w reprezentacji Polski (3 zwycięstwa, 3 remisy i 5 porażek).
W swojej karierze stoczył 176 walk, 132 wygrał, 24 zremisował i 20 przegrał.