Pochodził z rodziny szlacheckiej. Jego ojciec z zawodu był rejentem, wziął udział w powstaniu styczniowym. Podczas nauki w IV Gimnazjum w Warszawie, rozpoczął działalność konspiracyjną, za co został wydalony z gimnazjum. W 1904 wyjechał do Petersburga, gdzie ukończył gimnazjum, a następnie prawo na uniwersytetach w Petersburgu i Dorpacie, ukończywszy je w 1912. W tym czasie pozostawał w kontakcie z PPS.
W 1912 powrócił na ziemie polskie. Praktykował jako adwokat w Lublinie, prowadząc największą kancelarię w mieście. Od 1916 był także miejskim radnym i wiceprezydentem, a od 22 października 1918 do 2 marca 1919 prezydentem Lublina. Za jego staraniem rozpoczęto rozbudowę infrastruktury miejskiej (m.in. skomunikowano ulicę Lipową z dworcem i Bronowicami)[2].
Od 1920 do 1926 był prezesem Rady Miejskiej w Lublinie. Potem był adwokatem. Jednocześnie pełnił funkcję prezesa Biblioteki Publicznej im. Łopacińskiego w Lublinie.
Grób Jana Turczynowicza na Cmentarzu przy Lipowej w Lublinie
