Jan Suzin

Jan Suzin
Ilustracja
Jan Suzin – prezenter telewizyjny w studiu
TVP 1955
Data i miejsce urodzenia

12 kwietnia 1930
Warszawa

Data i miejsce śmierci

22 kwietnia 2012
Warszawa

Zawód, zajęcie

prezenter telewizyjny, lektor filmowy

Odznaczenia
Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Grób Jana Suzina na Powązkach

Jan Suzin (ur. 12 kwietnia 1930 w Warszawie, zm. 22 kwietnia 2012 tamże) – polski prezenter telewizyjny, lektor filmowy i architekt. Syn architekta Leona Suzina[1] i Heleny Mucharskiej[2]. Miał charakterystyczny głos o niezwykłej barwie – niski, matowy, aksamitny, lekko nosowy[3].

Życiorys

Jego pradziadkiem był filareta Adam Suzin[4], a ojcem – prof. Leon Marek Suzin, podchorąży w wojnie 1920, architekt, wykładowca przedwojennej Politechniki Warszawskiej, odznaczony Krzyżem Walecznych za udział w bitwie nad Bzurą w 1939[5][6].

Z wykształcenia architekt, absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej z 1952[7][8][9]. Na początku lat 50. był jednym z członków zespołu projektującego warszawski MDM. W 1956 razem z ojcem przygotował projekt rekonstrukcji i odbudowy stołecznego kościoła garnizonowego przy ul. Długiej[1].

Praca w TVP

W listopadzie 1955 rozpoczął pracę jako lektor w Telewizji Polskiej[4]. Jako 25-letni architekt wziął udział w pierwszym konkursie na spikera telewizyjnego, który organizowała TVP[10]; informację o konkursie przeczytał w gazecie „Express Wieczorny”. W trójstopniowym konkursie brano pod uwagę – obok aparycji – poprawność dykcji, znajomość języków obcych, walory intelektualne i refleks. Wraz z Eugeniuszem Pachem został wybrany spośród 2 tys. kandydatów na stanowisko odpowiadające dzisiejszemu prezenterowi. Zwyciężył dzięki odpowiedzi, jakiej udzielił Adamowi Hanuszkiewiczowi, gdy ten zaproponował wypełnienie ewentualnej dziury w programie[10].

- Mam dla państwa dobrą wiadomość - zagaił. - Po przerwie szykujemy rzecz, która na pewno się państwu spodoba. Otóż Telewizja Polska kupiła w Paryżu serię filmów specjalnie dla panów, które będziemy nadawać codziennie w godzinach wieczornych[11].

Pierwszy dyżur spikerski miał 26 listopada 1955[4][12][13], a ostatni – dokładnie 41 lat później, 26 listopada 1996, po czym przeszedł na emeryturę[14].

Pierwszy dyżur miałem 26 listopada 1955 roku, a ostatni 26 listopada 1996 r. Edyta, odchodząc, zrobiła wieczór pożegnalny, ja zdecydowałem, że wyjdę po cichu. Na zakończenie dyżuru powiedziałem jak zwykle „życzę państwu dobrej nocy”, wyszedłem ze studia i już nie wróciłem.

Jan Suzin

Był jednym z dwóch pierwszych (obok Eugeniusza Pacha) lektorów TVP; wystąpił w pierwszym wyemitowanym programie, nadawanym wówczas z Doświadczalnego Ośrodka Telewizyjnego przy ul. Ratuszowej w Warszawie. Zapowiedział wtedy francuską komedię Wakacje pana Hulot z Jacquesem Tati w tytułowej roli[4][15]. Na początku lat 70. był prezenterem Dziennika Telewizyjnego[16], przez cały czas pracy w TVP był spikerem[17].

Starałem się mówić do jednego człowieka. Siedząc przed mikrofonem, ani na chwilę nie wolno sobie wyobrażać, że mówi się do milionów. Tylko w ten sposób przechodzi się przez ekran.

Jan Suzin

Był konferansjerem na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze[18][19]. Wielokrotnie składał widzom życzenia noworoczne, najczęściej w duecie z Edytą Wojtczak[20]. Na 40-lecie TVP zostali wybrani parą najbardziej lubianych postaci z ekranu. Czasami prowadził programy rozrywkowe, np. Dobry wieczór, tu Łódź.

Jako lektor czytał teksty filmów (głównie westernów) i programów popularnonaukowych, m.in. materiały do „Sondy”[21]. Zawodu lektora uczył się sam, a pierwszym filmem z kilku tysięcy, który przeczytał, był radziecki dramat Ziemia Dowżenki[22][23]. W latach 90. czytał dla prywatnych firm, takich jak Elgaz, NVC, Fan Media[24]. Zajmował się także czytaniem filmów w Studio Eurocom na zlecenie Polsatu i Polonii 1[25].

Występował też w polskich filmach, głównie grając role samego siebie. Słynął z nienagannych manier, znajomości wielu języków obcych oraz zamiłowania do lotnictwa.

Był człowiekiem dystyngowanym. Miał miłą powierzchowność, piękny głos, imponował wysoką kulturą osobistą, ale zawsze pozostawiał między sobą a rozmówcą odrobinę dystansu.

wieloletni dyrektor TVP2 Zbigniew Napierała

Był jednym z niewielu prezenterów, którzy nie musieli występować w mundurach w stanie wojennym[26].

Już na emeryturze w nielicznych wypowiedziach dla mediów ubolewał nad kondycją współczesnej telewizji i wszechobecnymi reklamami[27]. W domu nie miał telewizora[28][29][30].

Był aktywnym członkiem Towarzystwa Przyjaciół Miasta Kazimierza Dolnego[31][32].

Zmarł w warszawskim szpitalu, po długiej i ciężkiej chorobie[33][34]. Uroczystości pogrzebowe Jana Suzina odbyły się 26 kwietnia 2012 w Kościele św. Karola Boromeusza. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 66-1-5)[35][36][37][38].

Życie prywatne

W połowie lat 50. był związany z Ireną Dziedzic, z którą planował wspólną przyszłość, ale ostatecznie ich związek rozpadł się[39]. W 1958 podczas realizacji jednego z Teatrów Telewizji poznał aktorkę Alicję Pawlicką[40], z którą ożenił się[41] w 1965[42]. Mieszkali na Saskiej Kępie[43].

Na przełomie 1944 i 1945 Jan Suzin z ojcem Leonem otrzymali do przechowania sztandar, który umieścili w tulei i ukryli w grobowcu rodzinnym Suzinów na Powązkach. Zgodnie z przekazem osób, które opiekowały się sztandarem – miał on należeć do jednego z oddziałów Armii Krajowej działających na Wileńszczyźnie. Sprasowany, owinięty wstęgą, włożony do łuski, zalakowany i zaspawany, w mosiężnej tulei sztandar przeleżał w grobowcu rodziny Suzinów blisko 60 lat. W 2009 podczas przebudowy grobowca sztandar wydobyto i przekazano Muzeum Wojska Polskiego. Po wyjęciu z tulei i jego rozwinięciu okazało się, że jest to sztandar 6. Pułku Ułanów Kaniowskich[44][45].

Nagrody i wyróżnienia

Role filmowe

Role w Teatrze Telewizji

Role teatralne

  • 1990: Bez seksu proszę jako komentator tv, Teatr Syrena, Warszawa
  • 1995: Bez seksu proszę jako komentator tv, Teatr Nowy im. Gustawa Morcinka, Zabrze

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b Krystyna Stpicka, Zmarł Jan Suzin [online], Coolturalni24.pl, 23 kwietnia 2012 [dostęp 2012-04-25].
  2. ↑ Drzewo genealogiczne – Jan SUZIN h. Pierzchała (Roch III) [online] [dostęp 2016-04-29].
  3. ↑ Krzysztof Lubczyński, Jedyny taki głos na miliony [online], TVP, 22 kwietnia 2012 [dostęp 2016-04-30] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-05].
  4. ↑ a b c d Aleksandra Szarłat: Prezenterki Tele PRL. Wydawnictwo Świat Książki, 2015, s. 34. ISBN 978-83-8031-299-9.
  5. ↑ Leon Marek Suzin [online], Pamięć miasta, 14 grudnia 2011 [dostęp 2016-04-29] [zarchiwizowane z adresu 2016-05-05].
  6. ↑ Tomasz Kowalski: Jan Suzin nie żyje. Spiker TVP pochodził z rodziny o niepodległościowych tradycjach. 2012. [dostęp 2016-04-29].
  7. ↑ Pamięci Architektów Polskich – arch. Jan Suzin [online], 22 kwietnia 2012 [dostęp 2016-04-29].
  8. ↑ Lech Kłosiewicz: Warszawska szkoła architektury 1915-1965: 50-lecie Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967, s. 293.
  9. ↑ Jan Suzin nie żyje. Zmarła legenda telewizji [online], Newsweek.pl, 22 kwietnia 2012 [zarchiwizowane z adresu 2012-07-11].
  10. ↑ a b Aleksandra Szarłat: Prezenterki Tele PRL. Wydawnictwo Świat Książki, 2015, s. 32–33. ISBN 978-83-8031-299-9.
  11. ↑ Jan Suzin. Prezenter z Olimpu [online], Nowa Trybuna Opolska, 5 maja 2012 [dostęp 2016-04-30].
  12. ↑ Dominika Kaszuba, Aksamitny głos małego ekranu [online], Onet.pl, 28 września 2010 [zarchiwizowane z adresu 2011-04-07].
  13. ↑ Donata Subbotko, Jan Suzin nie żyje [online], Wyborcza.pl, 22 kwietnia 2012 [zarchiwizowane z adresu 2012-07-13].
  14. ↑ Aleksandra Szarłat: Prezenterki: tele PRL. Warszawa: Świat Książki, 2015, s. 384. ISBN 978-83-8031-299-9.
  15. ↑ 60 lat na wizji [online], TVP, 25 października 2012 [dostęp 2016-04-29] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-26].
  16. ↑ Michał Puczyński, Po drugiej stronie promptera. Historia i ewolucja serwisów informacyjnych [online], 21 listopada 2014 [dostęp 2016-05-02] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-15].
  17. ↑ Jego twarz i głos znał każdy telewidz w Polsce [online], Polskie Radio, 31 października 2012 [dostęp 2016-04-29].
  18. ↑ XII Festiwal Piosenki Radzieckiej, Zielona Góra, 9–12 czerwca 1976, b.n.s.
  19. ↑ VIII Festiwal Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze 1972 rok. [online], 12 grudnia 2010 [dostęp 2016-04-29].
  20. ↑ Edyta Wojtczak – była obiektem westchnień milionów Polaków [online], Wirtualna Polska, 28 stycznia 2016 [dostęp 2016-04-29].
  21. ↑ Wojciech Andryszek, „Sonda” – fenomen nauki w telewizji [online], Histmag.org, 29 września 2014 [dostęp 2016-05-02].
  22. ↑ Kuba Gralik, Dlaczego Polacy kochają, gdy na filmach gadają [online], TVP Info, 5 października 2012 [dostęp 2016-05-02] [zarchiwizowane z adresu 2016-05-07].
  23. ↑ Dominika Kaszuba, Aksamitny głos małego ekranu [online], Onet.pl, 22 kwietnia 2012 [dostęp 2016-04-29] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-04].
  24. ↑ Filmy czytane przez: Jan Suzin [online], Nevada Video [dostęp 2016-04-29] [zarchiwizowane z adresu 2012-04-29].
  25. ↑ Lektorzy – głosy, które opanowały telewizję [online], Panorama kina, 2 lipca 2011 [dostęp 2016-04-29] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-23].
  26. ↑ Rafał Pasztelański, Wiktor Ferfecki, Antena pod specjalnym nadzorem [online], TVP Info, 12 grudnia 2011 [dostęp 2016-04-29] [zarchiwizowane z adresu 2016-05-05].
  27. ↑ Zdjęci z ramówki [online], Newsweek.pl, 17 grudnia 2006 [dostęp 2016-04-29] [zarchiwizowane z adresu 2016-06-04].
  28. ↑ Karolina Kowalska, Telewizja (nie) zapomina o gwiazdach. Profesjonalizm ikon telewizji nie jest dziś w cenie [online], Polska Times, 3 stycznia 2014 [dostęp 2016-05-01].
  29. ↑ „Odszedł wielki głos Rzeczypospolitej”, Express Bydgoski 23.04.2012.
  30. ↑ Milena Kindziuk, Spiker przy ołtarzu [online], Niedziela.pl, 2003 [dostęp 2016-05-02].
  31. ↑ Jan Suzin spocznie na Powązkach. [dostęp 2016-04-29].
  32. ↑ Jan Suzin Jest takie miejsce w Kazimierzu. [dostęp 2016-04-29].
  33. ↑ Michał Chodurski: Jan Suzin nie żyje. polskieradio.pl, 2012-04-22. [dostęp 2012-04-22].
  34. ↑ Jan Suzin nie żyje. Zmarła legenda telewizji [online], Newsweek.p l, 22 kwietnia 2012 [dostęp 2016-04-29] [zarchiwizowane z adresu 2012-04-24].
  35. ↑ Cmentarz Stare Powązki: STANISŁAW KAZIMIERZ SUZIN, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-18].
  36. ↑ POGRZEB Jana Suzina: Rodzina i przyjaciele pożegnali LEGENDĘ telewizji. se.pl, 2012-04-26. [dostęp 2012-04-26].
  37. ↑ Pogrzeb Jana Suzina. „Do usłyszenia, panie Janie”. polskieradio.pl, 2012. [dostęp 2016-05-02].
  38. ↑ Jan Suzin – Stare Powązki kwatera 66 (1/5). 2012. [dostęp 2016-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-12)].
  39. ↑ Irena Dziedzic: Archiwa IPN. 2013. [dostęp 2016-05-02].
  40. ↑ Tęsknię za telewizją, która daje mi radość. [dostęp 2016-04-29].
  41. ↑ Krzysztof Lubczyński rozmawia z Alicją Pawlicką [online], Pisarze.pl, 18 maja 2015 [dostęp 2016-04-29] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-11].
  42. ↑ Aleksandra Szarłat: Prezenterki Tele PRL. Wydawnictwo Świat Książki, 2015, s. 36. ISBN 978-83-8031-299-9.
  43. ↑ Spacer z mistrzami. e-teatr.pl. [dostęp 2016-05-01].
  44. ↑ Marek Kozubal: Sztandar ułanów odnaleziony w grobowcu. 2009. [dostęp 2016-04-30].
  45. ↑ Po 40 latach odnaleziono zaginiony sztandar. 2009. [dostęp 2016-04-30].
  46. ↑ Katarzyna Pokorna-Ignatowicz: Telewizja w systemie politycznym i medialnym PRL: między polityką a widzem. Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2003, s. 116. ISBN 978-83-2331-766-1.
  47. ↑ Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy, nr 7, 15 lipca 1978, s. 8.
  48. ↑ TVP ma 50 lat. 2002. [dostęp 2016-05-02].

Bibliografia

  • Mała Encyklopedia Lektorów Polskich, Stowarzyszenie Autorów Filmowych, s. 35, Warszawa, 2013

Linki zewnętrzne

Read other articles:

Antoninus Pius

Antoninus PiusKaisar ke-15 Kekaisaran RomawiPatung kepala Antoninus Pius, di Glyptothek, MunichBerkuasa11 Juli 138 – 7 Maret 161PendahuluHadrianusPenerusMarcus Aurelius dan Lucius VerusKelahiran(86-09-19)19 September 86dekat Lanuvium, ItaliaKematian7 Maret 161(161-03-07) (umur 74)LoriumPemakamanMausoleum HadrianusDinasti KekaisaranAntonineusNama lengkapTitus Aurelius Fulvus Boionius Arrius Antoninus (sejak lahir hingga diadopsi oleh Hadrianus); Titus Aelius Caesar Antoninus (sejak diad...

 

Bang Eun-hee

Dalam nama Korean ini, nama keluarganya adalah Bang. Bang Eun-heeLahirBang Min-seo8 Mei 1967 (umur 56)Korea SelatanPendidikanSeoul Institute of the Arts - Theater StudiesPekerjaanAktrisTahun aktif1988–sekarangAgenNH Media[1]Suami/istriSung Wan-kyung ​ ​(m. 2000; c. 2003)​[2] Kim Nam-hee ​(m. 2010)​ Nama KoreaHangul방은희 Hanja方銀姬 Alih AksaraBang Eun-huiMcCune–ReischauerPang Ǔn-...

 

Szeben County

This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: Szeben County – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (June 2012) (Learn how and when to remove this message) Szeben CountyComitatus Cibinensis (Latin)Szeben vármegye (Hungarian)Komitat Hermannstadt (German)Comitatul Sibiu (Romanian)...

CLASP1

CLASP1 التراكيب المتوفرة بنك بيانات البروتينOrtholog search: PDBe RCSB قائمة رموز معرفات بنك بيانات البروتين 4K92 المعرفات الأسماء المستعارة CLASP1, MAST1, cytoplasmic linker associated protein 1 معرفات خارجية الوراثة المندلية البشرية عبر الإنترنت 605852 MGI: MGI:1923957 HomoloGene: 41024 GeneCards: 23332 علم الوجود الجيني الوظيفة الج�...

 

Metafisica

Disambiguazione – Se stai cercando altri significati, vedi Metafisica (disambigua). «Metafisica: ecco la parola davanti alla quale ognuno, più o meno, si affretta a fuggire come davanti a un appestato.» (Georg Wilhelm Friedrich Hegel, cit. in Metafisica concreta, Massimo Cacciari, Adelphi, 2023) La metafisica è quella branca della filosofia che, andando oltre gli elementi contingenti dell'esperienza sensibile,[1] si occupa degli aspetti più autentici e fondamentali della realt...

 

俄亥俄州

  「俄亥俄」重定向至此。关于其他用法，请见「俄亥俄 (消歧义)」。 俄亥俄州 美國联邦州State of Ohio 州旗州徽綽號：七葉果之州地图中高亮部分为俄亥俄州坐标：38°27'N－41°58'N, 80°32'W－84°49'W国家 美國加入聯邦1803年3月1日，在1953年8月7日追溯頒定（第17个加入联邦）首府哥倫布（及最大城市）政府 • 州长（英语：List of Governors of {{{Name}}}]]） •&...

Atlanersa

AtlanersaAtlanersaPatung granit kolosal Atlanersa dari kuil Osiris-Dedwen di Jebel Barkal, sekarang di Museum Nasional SudanRaja Kushi dari NapataMasa pemerintahanc. 653–643 SMPendahuluTantamaniPenggantiSenkamaniskenGelar kerajaan Prenomen  (Praenomen) KhukareDilindungi oleh ka dari Ra[1]Terjemahan alternatif:Ka dari Ra melindungi(ku)Ra, Sosok yang melindungi ka [2] Nomen Atlanersa (tỉ.l.n.r.sa) Nama Horus GeregtawyPendiri Dua Daratan[1] [2] Nama...

 

Daftar Bupati Nagan Raya

Bupati Nagan Raya Republik IndonesiaLambang Bupati Nagan Raya Republik IndonesiaPetahanaFitriany Farhas (Pj)sejak 10 Oktober 2022KediamanPendapa Bupati Nagan Raya ( Komplek Perkantoran Suka Makmue )Masa jabatan5 tahun (definitif)Dibentuk2002 (UU No.4 TH 2002)Pejabat pertamaDrs. Teuku ZukarnainiSitus webSitus Resmi Kabupaten Nagan Raya Berikut ini adalah daftar Bupati Nagan Raya. No Bupati Mulai Jabatan Akhir Jabatan Wakil Bupati Keterangan Ref. Drs. H. Teuku Zukarnaini 2002 2006 Penjabat...

 

التكتل الديمقراطي من أجل العمل والحريات

التكتل الديمقراطي من أجل العمل والحريات البلد تونس  التأسيس تاريخ التأسيس 1994 المؤسسون مصطفى بن جعفر  الشخصيات قائد الحزب مصطفى بن جعفر  القادة مصطفى بن جعفر (أمين عام) المقر الرئيسي تونس  الأفكار الأيديولوجيا ديمقراطية اشتراكية الانحياز السياسي وسط اليسار  ا�...

Meriam dua belas pon

Meriam Whitworth Howitzer M1841 Di sebelah kiri foto ini, U.S. Grant terlihat menembakkan sebuah howitzer gunung Meriam dua belas pon adalah sebuah meriam yang menembakkan proyektil dua belas pon dari larasnya, serta grapeshot, chain-shot, shrapnel, dan kemudian selongsong dan canister shot.[1] Meriam ini pertama kali digunakan semasa periode Tudor[2] dan sering digunakan selama Perang Napoleon, 1799-1815. Pada saat itu 12 pon adalah kaliber terbesar dari artileri medan laras ...

 

Wuhan

Prefecture-level and sub-provincial city in China Prefecture-level and sub-provincial city in Hubei, ChinaWuhan 武汉市Prefecture-level and sub-provincial cityView of the Yangtze River from Snake HillYellow Crane TowerHongshan DistrictWuhan UniversityWuchang Uprising Government SiteHankou railway stationNicknames: 九省通衢[1][2] China's ThoroughfareThe Chicago of China[3][4][5]江城 (River City)Motto(s): 武汉，每天不一样！(Wuha...

 

Aksara Khmer

Aksara KhmerJenis aksara Abugida BahasaKhmerJaraiPeriodec. 611–kini[1]Arah penulisanKiri ke kananAksara terkaitSilsilahMenurut hipotesis hubungan antara abjad Aramea dengan Brahmi, maka silsilahnya sebagai berikut: Abjad Proto-Sinai Abjad Fenisia Abjad Aramea Aksara Brahmi Dari aksara Brahmi diturunkanlah:aksara PallawaAksara KhmerAksara turunanThaiLaoAksara kerabatMonKawiISO 15924ISO 15924Khmr, 355 , ​KhmerPengkodean UnicodeNama UnicodeKhmerRentang UnicodeU+1780–...

Cocktail dress

Semi-formal dress This article may require cleanup to meet Wikipedia's quality standards. The specific problem is: Lead section, and beyond. Please help improve this article if you can. (June 2018) (Learn how and when to remove this message) Cocktail Party at the Imperial Hotel, March 1961American cocktail dress, 1950s Part of a series onWestern dress codesand corresponding attires Formal (full dress)   White tie  Morning dress  Full dress uniform Frock coat  Evening ...

 

علاء الشبلي

علاء الشبلي   معلومات شخصية الميلاد 3 مايو 1990 (العمر 34 سنة)دير الزور الطول 1.70 م (5 قدم 7 بوصة) مركز اللعب ظهير أيمن الجنسية سوريا  المسيرة الاحترافية1 سنوات فريق مشاركات (أهداف) 2007–2012 الكرامة 2012–2014 زاخو 41 (4) 2014–2017 نفط الوسط 2 (0) 2017–2018 الزمالك 2018 نفط الوسط 2018–2019 الن...

 

APA Building, Sydney

Historic building in Sydney, Australia APA BuildingLocation53–63 Martin Place, Sydney central business district, New South Wales, AustraliaCoordinates33°52′05″S 151°12′39″E / 33.8680°S 151.2109°E / -33.8680; 151.2109Built1936ArchitectDavid King New South Wales Heritage RegisterOfficial nameAPA BuildingTypeState heritage (built)Designated2 April 1999Reference no.682TypeCommercial Office/BuildingCategoryCommercialBuildersKell & Rigby Location of AP...

Leighton Baines

Leighton Baines Baines bermain untuk Everton pada 2015Informasi pribadiNama lengkap Leighton John Baines[1]Tanggal lahir 11 Desember 1984 (umur 39)[1]Tempat lahir Kirkby, Liverpool, Inggris[2]Tinggi 1,70 m (5 ft 7 in)[2]Posisi bermain Bek kiriKarier junior Liverpool Wigan AthleticKarier senior*Tahun Tim Tampil (Gol)2002–2007 Wigan Athletic 145 (4)2007–2020 Everton 348 (29)Total 493 (33)Tim nasional2004–2007 Inggris U-21 16 (1)2010–2...

 

Wormhout

Wormhout Place et église de Wormhout. Blason Administration Pays France Région Hauts-de-France Département Nord Arrondissement Dunkerque Intercommunalité Communauté de communes des Hauts de Flandre Maire Mandat David Calcoen 2023-2026 Code postal 59470 Code commune 59663 Démographie Gentilé Wormhoutois - wormhoutnaer (vl) Populationmunicipale 5 705 hab. (2021 ) Densité 208 hab./km2 Géographie Coordonnées 50° 53′ 00″ nord, 2° 28′ 07″...

 

Grand Lodge of the Czech Republic

Grand Lodge of the Czech RepublicFormation25 February 1923LocationPrague, Czech RepublicRegion Czech RepublicGrand MasterPetr KomárekWebsitewww.vlcr.cz Part of a series onFreemasonry Overview Grand Lodge Masonic lodge Masonic lodge officers Grand Master Prince Hall Freemasonry Regular Masonic jurisdiction Anglo-American Freemasonry Continental Freemasonry History History of Freemasonry Liberté chérie Masonic manuscripts Masonic bodies Masonic Masonic bodies York Rite Order of Mark Master M...

Comté de San Diego

Pour les articles homonymes, voir San Diego (homonymie). Comté de San DiegoSan Diego County Sceau du comté. Drapeau du comté. Siège de l’administration du comté à San Diego. Administration Pays États-Unis État Californie Chef-lieu San Diego Fondation 1850 Démographie Population 3 298 634 hab.[1] (2020) Densité 303 hab./km2 Géographie Coordonnées 33° 01′ nord, 116° 46′ ouest Superficie 1 087 800 ha = 10 ...

 

Michael von Faulhaber

Michael von Faulhabercardinale di Santa Romana ChiesaCardinale Faulhaber, fotografia di Johann Wilhelm Knarr (nel 1936) Vox temporis vox Dei  Incarichi ricoperti Vescovo di Spira (1911-1917) Arcivescovo metropolita di Monaco e Frisinga (1917-1952) Cardinale presbitero di Sant'Anastasia (1921-1952) Cardinale protopresbitero (1952)  Nato5 marzo 1869 ad Heidenfeld Ordinato presbitero1º agosto 1892 dal vescovo Franz Joseph von Stein (poi arcivescovo) Nominato vescovo7 gennaio 1911 da p...