Jan Muszyński (farmaceuta)

Jan Kazimierz Muszyński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 lipca 1884
Wólka Nosowska

Data i miejsce śmierci

28 kwietnia 1957
Łódź

Miejsce spoczynku

Cmentarz św. Rocha na Radogoszczu

Zawód, zajęcie

botanik, farmaceuta

Tytuł naukowy

profesor

Alma Mater

Uniwersytet w Tartu

Uczelnia

Uniwersytet Wileński, Uniwersytet Łódzki

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Kazimierz Muszyński (ur. 3 lipca 1884 w Wólce Nosowskiej, zm. 28 kwietnia 1957 w Łodzi) – polski botanik i farmaceuta[1].

Życiorys

Jan Muszyński urodził się 3 lipca 1884 roku w Wólce Nosowskiej. W 1903 ukończył gimnazjum w Warszawie[2]. W roku 1904 był więziony w Cytadeli Warszawskiej za działalność niepodległościową[3]. Po złożeniu w 1907 roku egzaminów na stopień pomocnika aptekarskiego, rozpoczął studia farmaceutyczne w Dorpacie, a dwa lata później uzyskał dyplom prowizora farmacji[2] i objął stanowisko inspektora ogrodu botanicznego[2][1][4] przy dorpackim uniwersytecie. W 1915 uzyskał stopień magistra farmacji, który był równoważny stopniowi doktora w innych krajach[2]. W latach 1915–1920[2][4] zarządzał plantacją i stacją aklimatyzacyjną w Suchumi na Kaukazie[2][1][4], gdzie prowadził badania nad produkcją kamfory i olejku eukaliptusowego[2].

Po powrocie do Polski organizował w 1921 Oddział Farmacji na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu im. Stefana Batorego w Wilnie, a dwa lata później został profesorem nadzwyczajnym i dyrektorem Oddziału Farmaceutycznego. W 1937 został mianowany profesorem zwyczajnym. Brał udział w przygotowaniu reformy studiów farmaceutycznych oraz był współautorem Farmakopei Polskiej z 1937 roku. W czasie okupacji prowadził w Warszawie tajne nauczanie, a w powstaniu warszawskim służył w jednostkach sanitarnych[2].

Po II wojnie światowej przybył w roku 1945 do Łodzi[2], gdzie zorganizował Wydział Farmaceutyczny[2][1][4] w tworzonym wówczas Uniwersytecie Łódzkim i został jego pierwszym dziekanem[2][5]. Jednocześnie zorganizował Katedrę Farmakognozji i Uprawy Roślin Leczniczych[2] oraz ogród botaniczny.

W latach 1953–1957 brał udział w pracach Komitetu Nauk Medycznych Polskiej Akademii Nauk[2]. Był współzałożycielem i pierwszym prezesem Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego (1947–1952) oraz łódzkiego oddziału tej instytucji[2][5] i jego przewodniczącym (1953)[2].

Zmarł w dniu 28 kwietnia 1957 w Łodzi i został pochowany na cmentarzu na Radogoszczu[2].

Upamiętnienie

Jego imieniem nazwano łódzką ulicę prowadzącą do gmachu Wydziału Farmaceutycznego, w którym w 1970 odsłonięto jego pomnik. Jest także patronem łódzkiego Muzeum Farmacji[6].

Publikacje

Muszyński jest autorem licznych publikacji naukowych i popularnonaukowych, kilku podręczników i skryptów akademickich[2]:

  • Podręcznik do mikroskopowego rozpoznawania surowców lekarskich (1927)
  • Ziołolecznictwo i leki roślinne (1946)[1]
  • Atlas roślin leczniczych (1947)[1]

Odznaczenia i wyróżnienia

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f Muszyński Jan. [w:] WIEM, darmowa encyklopedia [on-line]. Onet. [dostęp 2012-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-09)]. (pol.).
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q Katarzyna Hanisz: Wspomnienie o Profesorze Muszynskim. [w:] Bez recepty. Magazyn Partnerów Polskiej Grupy Farmaceutycznej [on-line]. [dostęp 2012-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (pol.).
  3. ↑ Jan Kazimierz Muszyński. [w:] Panacea Nr 3 /2004 (8) [on-line]. [dostęp 2012-05-22]. (pol.).
  4. ↑ a b c d Jan Muszyński. [dostęp 2012-05-22]. (pol.).
  5. ↑ a b Katarzyna Hanisz, Urszula Kurczewska: Historia oddziału. [w:] Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne. Oddział Łódź [on-line]. Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne. [dostęp 2012-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-25)]. (pol.).
  6. ↑ Muzeum Farmacji w Łodzi. [dostęp 2019-11-11].
  7. ↑ M.P. z 1954 r. nr 103, poz. 1312.