Jan Kanty Fontana

Fontana
Data urodzenia	1731
Data śmierci	1800
Praca
Styl	rokoko klasycyzm

Jan Kanty Fontana herbu Fontana^[1] (ur. 1731, zm. 1800) – kapitan wojsk Koronnych w latach 1771–1773^[2], burgrabia zamku warszawskiego od 1773 r., administrator ekonomii kozienickiej z lat 1783–1793, architekt oraz geometra.

Syn Józefa Fontany i młodszy brat Jakuba Fontany^[3]. 9 września 1769 nobilitowany przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego otrzymał własny herb Fontana. Żonaty z Anną de Sergeant, wraz z którą w 1771 r. nabył dworek na Nowym Świecie; przedmieściu Warszawy, od Kurzańskiego, a w 1784 r. dobra Brzeście, w ziemi czerskiej, od Wyrwicza.

Wraz z żoną doczekał się czwórki dzieci^[2]:

• Aleksandra, kapitana wojsk Koronnych, od 1791 r. właściciela dóbr Brzeście, żonatego z Apolonią ze Świerskich, córką Karola Świerskiego.
• Andrzeja, burgrabiego zamku Warszawskiego od 1793 r.
• Jana, kapitana wojsk Koronnych, żonatego z Józefą z Kobylańskich, córką Jana Kobylańskiego.
• Anny, żony dr. medycyny Jakuba Andrychiewicza h. Andrychowicz.

• park przy pałacu w Kozienicach – projekt i realizacja (1786-1791)^[4]
• nowe rozplanowanie miasta Kozienice po pożarze^[5][6]
• projekt kościoła parafialnego pw. Św. Mikołaja i Małgorzaty w Jedlni Kościelnej (po 1790)^[4]
• dworek w Brześcach (1784-1791)^[7][8]
• projekt nowego ołtarza dla kościoła Mariackiego w Krakowie (niezrealizowany)^[9]

• Miniatura Jana Bogumiła Plerscha w zbiorach Muzeum Narodowego