Urodził się w 1935 roku w Goleszowie na Śląsku Cieszyńskim. Studia artystyczne w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom z wyróżnieniem na Wydziale Rzeźby w pracowni profesora Jerzego Bandury w roku 1961. Nadobowiązkowo studiował grafikę[2]. Uzyskał tytuł naukowy profesora sztuk plastycznych. Był członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków oraz rzeczoznawcą Ministerstwa Kultury i Sztuki w zakresie rzeźby współczesnej.
W latach 1961–1977[3] zatrudniony w Zakładach Elektromaszynowych „Celma” w Cieszynie na stanowisku plastyka-projektanta w zakresie informacji wizualnej. W latach 1973–2006 związany z Filią Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie. Współorganizował Kierunek Wychowania Plastycznego, kierował Zakładem Rzeźby w Instytucie Sztuki. Pełnił funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Kształcenia Plastycznego, a następnie zastępcy dyrektora Instytutu Sztuki.
Miał dwóch synów: Tomasza (1966–2012), artystę rzeźbiarza[4] i Macieja.
Rzeźbił w drewnie, kamieniu, brązie i tworzywach sztucznych. Zajmował się również medalierstwem, architekturą wnętrz (biura, urzędy, sklepy, restauracje, hotele, kościoły itp.), projektowaniem graficznym, identyfikacją wizualną i reklamą, fotografiką (wiele wystaw indywidualnych i zbiorowych, liczne nagrody i wyróżnienia na konkursach krajowych i zagranicznych), a także sztuką sakralną (zrealizowane wnętrza kościołów w Jastrzębiu, Cisownicy, Golasowicach, Ustroniu Polanie).
Prace
Jest twórcą pomników, m.in.:
ofiar faszyzmu w Cieszynie (współpraca z A. Bilewiczem),
ofiar faszyzmu w Goleszowie,
ofiar pożaru rafinerii w Czechowicach - Dziedzicach,
Marii Curie – Skłodowskiej w Cieszynie – Marklowicach,
Mendelejewa w Cieszynie – Marklowicach,
mogiła „Zasłużonych Miasta Cieszyna” w Cieszynie,
kompozytora Jana Sztwiertni w Wiśle,
Juliana Ochorowicza w Wiśle,
Pawła Stalmacha w Cieszynie,
gen. Jerzego Ziętka w Ustroniu,
popiersie pielęgniarki przed Szpitalem Śląskim w Cieszynie,
odtworzył pomnik Naszym Bohaterom poległym w obronie Śląska Cieszyńskiego 1918–1920 w Skoczowie.
Ponadto jest autorem wielu rzeźb plenerowych, płaskorzeźb i akcentów rzeźbiarskich we wnętrzach budynków użyteczności publicznej. Zrealizował kilkadziesiąt tablic portretowych w brązie i marmurze poświęconych wybitnym Polakom – naukowcom, artystom, działaczom narodowym i religijnym na terenie Śląska.
W latach 1961–1970 tworzył cykle Form biologicznych w drewnie. Natomiast w cyklach rzeźb kameralnych z brązu, mosiądzu, aluminium i żywicach syntetycznych, powstających od 1989 roku do chwili obecnej, motywem przewodnim bywa najczęściej spokojna refleksja nad ludzkim losem, zmaganiami z życiem, tragediami i nadziejami. Cykle rzeźb „Drzewa nadziei”, „Uskrzydlone”, „Pory roku” są wynikiem bardzo osobistych potrzeb uzewnętrzniania stanów emocjonalnych, rodzących się z codziennych doznań w obcowaniu z ludźmi i światem.
Na przestrzeni całego okresu twórczości prezentuje swoje prace na licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą.
Nagrody i odznaczenia
W 1988 roku uhonorowany nagrodą Błogosławionego Brata Alberta za osiągnięcia w dziedzinie sztuki sakralnej. W 2003 laureat Nagrody Powiatu Cieszyńskiego w dziedzinie kultury (obecnie Nagroda im. ks. Leopolda Jana Szersznika), w kategorii twórczości artystycznej, za całokształt dokonań mających na celu artystyczne utrwalenie historii i kultury Śląska Cieszyńskiego. W 2008 został laureatem Srebrnej Cieszynianki Miasta Cieszyna. W 2011 wyróżniony Śląskim Szmaragdem (nagrodą Katowickiej diecezji Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego) przyznawanym ludziom wznoszącym się ponad podziały religijne, narodowościowe i kulturowe. Ponadto: Zasłużony Działacz Kultury, Zasłużony dla Województwa Bielskiego i Katowickiego, Zasłużony dla Miasta Cieszyna, Złota Odznaka za zasługi dla Uniwersytetu Śląskiego, Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi.
↑MaciejM.HermaMaciejM., Jan Herma - dorobek artystyczny, „Prelekcja z okazji "Spotkań Szersznikowskich" w Muzeum Śląska Cieszyńskiego”, 26 stycznia 2022 [dostęp 2022-04-10].
.jpg)
