Jan Górecki (szef BOR)

Ten artykuł dotyczy polskiego wojskowego i milicjanta. Zobacz też: inne osoby o tym imieniu i nazwisku.
Jan Górecki
generał brygady generał brygady
Data i miejsce urodzenia

16 maja 1922
Jacków

Data śmierci

24 marca 2011

Przebieg służby
Lata służby

1945–1981

Formacja

Milicja Obywatelska
Biuro Ochrony Rządu

Stanowiska

szef BOR

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Order Sztandaru Pracy I klasy Order Sztandaru Pracy I klasy Order Sztandaru Pracy II klasy Srebrny Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej Brązowy Medal „Zasłużonym na Polu Chwały” Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 Medal Komisji Edukacji Narodowej Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowa Odznaka „W Służbie Narodu” Srebrna Odznaka „W Służbie Narodu” Złota Odznaka „W Służbie Narodu” Order 9 września 1944, I klasy (Bułgaria) Order Czerwonej Gwiazdy

Jan Górecki (ur. 16 maja 1922 w Jackowie w Łódzkiem, zm. 24 marca 2011[1]) – polski wojskowy, generał brygady MO, szef Biura Ochrony Rządu w latach 1956–1981.

Życiorys

Grób gen. Jana Góreckiego na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie

Był pierwszym szefem BOR-u po powołaniu go w grudniu 1956 r. W momencie objęcia funkcji szefa tej jednostki był pułkownikiem[2].

Od 4 kwietnia 1945 funkcjonariusz Grupy Operacyjnej Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego na województwo gdańskie. Od 24 września do 9 listopada 1945 szef PUBP w Kwidzynie. W sierpniu 1947 skończył kurs Szefów PUBP w Centrum Wyszkolenia MBP w Legionowie, następnie od 1 lutego 1948 był szefem Miejskiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Gdyni. W okresie od 15 listopada 1944 do 31 grudnia 1947 brał udział w walkach „z bandami i reakcyjnym podziemiem”.Od 20 marca 1950 zastępca szefa, a od 5 kwietnia 1952 p.o. szefa WUBP w Poznaniu. Od 12 października 1953 wicedyrektor IX Departamentu MBP, a od 15 czerwca 1954 wicedyrektor IV Departamentu MBP.

Pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 8L-2-5).

Ordery i odznaczenia

Był odznaczony Brązowym Medalem Zasłużonym na Polu Chwały, Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945, Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem 10-lecia Polski Ludowej, Krzyżem Kawalerskim i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Orderem Sztandaru Pracy II i dwukrotnie I klasy, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Złotym Medalem Za zasługi dla obronności kraju, bułgarskim Orderem 9 września 1944 I stopnia z mieczami, radzieckim Orderem Czerwonej Gwiazdy, irańską Komandorią Orderu Homagoan, Komandorią Orderu Infanta Henryka (1976)[3] i wieloma odznakami.

Przypisy

  1. ↑ Nekrolog w „Gazecie Wyborczej”. 2011-04-01.
  2. ↑ Historia BOR. bor.gov.pl. [dostęp 2011-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (24 marca 2012)].
  3. ↑ Ordem do Infante D. Henrique, Ordens Honoríficas Portuguesas, 1976.

Bibliografia

  • Aparat bezpieczeństwa w województwie gdańskim w latach 1945-1990, Instytut Pamięci Narodowej, Gdańsk 2010.
Szefowie Biura Ochrony Rządu
Wydział Ochrony Rządu
(1944–1949)[A]
Departament Ochrony Rządu
(1949–1956)[B]
Biuro Ochrony Rządu
(1956–2018)[C]

Naramiennik

  1. ↑ naczelnicy (do 1946 kierownicy) Wydziału Ochrony PKWN RBP / Wydziału Ochrony Rządu MBP
  2. ↑ dyrektorzy Departamentu Ochrony Rządu MBP / Departamentu VIII KdsBP
  3. ↑ dyrektorzy Biura Ochrony Rządu MSW (od 1956), szefowie Jednostki Wojskowej Nr 1004 – Biura Ochrony Rządu (od 1990), szefowie Biura Ochrony Rządu (od 2001)