Jakubowo to wieś sołecka usytuowana w południowo-zachodniej części gminy Nowa Wieś Wielka. Zabudowa rozciąga się wzdłuż drogi łączącej Jakubowo z Nową Wsią Wielką na wschodzie i Smogorzewem na zachodzie. Łącznie w sołectwie Jakubowo jest 92 ha gruntów ornych (wyłącznie V i VI klasy bonitacyjnej), 11 ha pastwisk oraz 10 ha lasów[5].
Obiekty zabytkowe
We wsi znajdują się budynki ujęte w ewidencji zabytków, tj. kaplica przydrożna oraz szkoła, obecnie świetlica[6].
Historia
Początki osadnictwa
Historia osadnictwa wsi Jakubowo sięga okresu przedrozbiorowego. Z mapy topograficznej Friedricha von Schröttera (1798-1802) wynika, że zabudowa wsi istniała przy drodze wiodącej z Chmielnik do Jeżewa koło Łabiszyna.
W styczniu 1920 roku na mocy traktatu wersalskiego miejscowość znalazła się w granicach odrodzonej Polski. Wieś nadal znajdowała się (aż do roku 1954) w powiecie inowrocławskim. W 1934 r. w wyniku reformy administracyjnej włączono ją w skład gminy wiejskiej Złotniki Kujawskie[9]. W latach 1945–1947 Jakubowo wchodziło[a] w skład gromady wiejskiej Dąbrówka Kujawska w składzie gminy Złotniki Kujawskie[9]. W 1947 r. utworzono samodzielną gromadę wiejską Jakubowo, która w 1948 r. posiadała powierzchnię 125 ha i zaludnienie 101 osób[9]. W latach 1947–1953 w dyskusjach na temat nowego podziału administracyjnego przedstawiciele wsi opowiadali się[b] za przywróceniem gminy Nowa Wieś Wielka i włączeniem do niej wsi Jakubowo. Postulaty te zostały uwzględnione zarówno przez władze gminy Złotniki Kujawskie, które wydały zgodę na takie rozwiązanie, jak i władze centralne. Po reformie administracyjnej z 25 września 1954 miejscowość znalazła się jako jedno z 16 sołectw w gromadzie Nowawieś Wielka[9]. 13 lutego 1974 mocą uchwały Gminnej Rady Narodowej zlikwidowane sołectwo Kolankowo włączono do sołectwa Jakubowo. Stan poprzedni przywrócono 15 września 1993 reaktywując sołectwo Kolankowo[9]W latach 1950–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.
Oświata i kultura
W 1946 roku we wsi istniała jednoklasowa szkoła powszechna z mieszkaniem służbowym dla nauczyciela[9]. W I połowie lat 50. szkołę zamknięto, po czym otwarto ją ponownie w 1957 roku. W 1961 r. dzieci ze wsi skierowano do obwodu szkolnego w Nowej Wsi Wielkiej[9]. Od 1964 r. członkowie Związku Młodzieży Wiejskiej prowadzili we wsi punkt biblioteczny[9].
Współczesność
W latach 1959–1961 wieś została zelektryfikowana, a w 1975 r. wykonano remont kapitalny świetlicy wiejskiej[9]. W okresie powojennym zalesiono pokaźne tereny porolne na północ i zachód od wsi (w kierunku Prądocina i Kolankowa).
Demografia
Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) wieś liczyła 86 mieszkańców[2]. Jest trzynastą co do wielkości miejscowością gminy Nowa Wieś Wielka.
↑ abcdefghijŁukaszŁ.MyszkaŁukaszŁ., Gmina Nowa Wieś Wielka. Z dziejów samorządu terytorialnego – do 2002 roku, Bydgoszcz: Bydgoski Dom Wydawniczy Margrafsen, 2006, ISBN 83-89734-14-1, OCLC749214986. Brak numerów stron w książce
