PROFILPELAJAR.COM

Jakov Blažević
Data i miejsce urodzenia	24 marca 1912 ; Bužim
Data i miejsce śmierci	10 grudnia 1996 ; Zagrzeb
Zawód, zajęcie	polityk, prawnik
Narodowość	chorwacka
Alma Mater	Uniwersytet w Zagrzebiu
Partia	Komunistyczna Partia Jugosławii
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jakov Blažević (ur. 24 marca 1912 w Bužimiu, zm. 10 grudnia 1996 w Zagrzebiu) – chorwacki i jugosłowiański polityk komunistyczny i prawnik^[1].

Życiorys

W 1936 ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Zagrzebiu. Zawód wykonywał w Gospiciu^[1].

W 1928 roku został członkiem Komunistycznej Partii Jugosławii (KPJ). Działał na obszarze Liki. W 1940 roku wszedł w skład KC KPJ. W trakcie II wojny światowej współorganizował antyfaszystowski ruch oporu w Chorwacji. W 1943 roku został członkiem ZAVNOH (Zemaljsko antifašističko vijeće narodnog oslobođenja Hrvatske). W 1944 roku pełnił funkcję pierwszego prezesa Sądu Najwyższego ZAVNOH^[1].

W latach 1945–1948 był pierwszym prokuratorem Chorwacji. Był oskarżycielem w procesie kardynała Alojzego Wiktora Stepinaca. W latach 1953–1962 był przewodniczącym rady wykonawczej Zgromadzenia Socjalistycznej Republiki Chorwacji, a w latach 1967–1974 przewodniczącym tegoż zgromadzenia. W latach 1969–1972 był członkiem prezydium Socjalistycznej Federalnej Republiki Jugosławii. W trakcie Chorwackiej Wiosny był zwolennikiem nurtów reformatorskich, jednak w 1971 roku opowiedział się za frakcją konserwatystów i brał udział w tłumieniu ruchów demokratycznych w Chorwacji. W latach 1974–1982 był przewodniczącym prezydium Socjalistycznej Republiki Chorwacji^[1].

W 1976 roku opublikował pamiętnik pt. Tražio sam crvenu nit^[1].