Jadwiga Chrząszczewska – z lewej z wizytą u swej siostrzenicy Ireny z Gineyków Guttakowskiej w Zalesiu Dolnym – „Borówce” (ul. Graniczna 5) w 1925 roku[1]
Jadwiga Chrząszczewska-Trzeciakowa (ur. ok. 1870, zm. 28 lutego1935 w Warszawie) – polska pedagog, pisarka dla dzieci i młodzieży.
Twórczość
Współredaktorka „Przyjaciela Dzieci”. Właścicielka szkoły i freblówki (przedszkola prowadzonego według systemu Friedricha Fröbla) przy ul. Nowy Świat. Napisała wierszyk-piosenkę Deszczyk, który był drukowy w elementarzach i śpiewnikach (muzyka W. Siewierski).
Gwiazda spadająca. Utwór fantastyczny dla młodzieży., 1896[3]
Dar. Powieść dla młodzieży., 1897 (opracowane według Alfonsa Daudeta)[4]
Z biegiem Wisły. Obrazki o kraju., 1901 (z Jadwigą Wrank)[5]
Ze swojskiej gleby., 1901 (z Jadwigą Wrank)[6][7][8]
Moja pierwsza książeczka: wierszyki, powiastki i opowiadania różnej treści., 1903 (z Jadwigą Wrank)
Znani i nieznani. Opowiadania przyrodnicze., 1910[9]
Dzwonki. Marsze, gry, zabawy i piosenki, deklamacje chóralne, obrazki sceniczne., J. Chrząszczewska – pomysł, układ i objaśnienia; J. Porazińska – wiersze; W. Siewierski – muzyka, 1923
Czary nie czary. Opowiadania., 1927[10] (ryciny Molly Bukowska)
Cud bajeczki.
Tajemnica starego dworu. Powieść dla młodego wieku.[11], (z rys. J. Błeszyńskiej)