Jacek Różański

Data urodzenia	29 lutego 1944
profesor nauk medycznych
Specjalność: kardiochirurgia
Alma Mater	Akademia Medyczna w Warszawie (1970)
Habilitacja	2000
Zatrudnienie
Instytut	Instytut Kardiologii w Warszawie-Aninie
Odznaczenia

Jacek Różański (ur. 29 lutego 1944^[1]) – polski kardiochirurg, profesor medycyny^[2].

W 1970 ukończył studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Warszawie^[2]. W 1978 uzyskał specjalizację I stopnia z chirurgii ogólnej^[2], a w 1984 II stopień specjalizacji^[2]. W 2000 habilitował się dzięki rozprawie zatytułowanej „Leczenie operacyjne wad wrodzonych serca z użyciem homograftów"^[2]. W 2006 pełnił funkcję kierownika II Kliniki Kardiochirurgii potem tę funkcję objął Zbigniew Religa, a do stycznia 2015 był kierownikiem Kliniki Kardiochirurgii i Transplantologii Instytutu Kardiologii im. Prymasa Tysiąclecia Stefana Kardynała Wyszyńskiego w Warszawie, gdzie następnie został konsultantem^[2]. W 2016 został mianowany przez ministra zdrowia na funkcję konsultanta krajowego w dziedzinie kardiochirurgii^[2]. Należy do Polskiego Towarzystwa Kardio-Torakochirurgów, gdzie pełni funkcję członka zarządu^[1].

Jest autorem szeregu prac oryginalnych, publikowanych w czasopismach naukowych polskich i zagranicznych, m.in. w takich jak: „Kardiologia Polska", „European Journal of Cardio-Thoracic Surgery", „Kardiochirurgia i Torakochirurgia Polska", „Journal of Cardiothoracic Surgery", „European Heart Journal", „Catheterization and Cardiovascular Interventions" oraz „Annals of Transplantation"^[3][4].

W 2016 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za zasługi w pracy naukowo-badawczej w dziedzinie nauk medycznych, za zasługi w ochronie zdrowia, a w szczególności dla rozwoju polskiej transplantologii i kardiochirurgii^[2].

Członek zespołu OBR FSO i mistrz Polski w rajdach samochodowych sezonu 1976 jako pilot Tomasza Ciecierzyńskiego^[5].