Język komi-permiacki (komi-permski) – język lub dialekt ugrofiński z grupy permskiej.
W nauce brak jednomyślności, czy komi-permiacki to odrębny język, czy jedynie południowy dialekt języka komi. Obie te mowy poza wzajemnymi licznymi i daleko idącymi podobieństwami posiadają taką samą nazwę. Przy uznaniu ich jedności język komi dzieliłby się na dwie odmiany: północną – dialekt nazywany wówczas komi-zyriańskim i południową – dialekt komi-permski. W przypadku uznawania odrębności obu języków język północny pozostawałby przy nazwie język komi (lub komiacki), zaś południowy zostaje – dla odróżnienia – nazwany komi-permiackim.
Język/dialekt komi-permiacki używany jest przez ok. 95 tys. osób zamieszkujących we wschodniej Europie, głównie w należącym do rosyjskiego Kraju Permskiego Okręgu Komi-Permiackim.
Lud posługujący się tą mową nazywany jest Komi-Permiakami i – analogicznie jak w przypadku języka – istnieją spory, czy jest to odrębny naród, czy grupa etniczna w obrębie Komiaków.
Komi-permiacki zapisywany jest za pomocą alfabetu opartego na cyrylicy, uzupełnionej o kilka liter.
Alfabet
Alfabet stosowany do zapisu mowy komi-permiackiej:
| А а
|
Б б
|
В в
|
Г г
|
Д д
|
Е е
|
Ё ё
|
| Ж ж
|
З з
|
И и
|
І і
|
Й й
|
К к
|
Л л
|
| М м
|
Н н
|
О о
|
Ӧ ӧ
|
П п
|
Р р
|
С с
|
| Т т
|
У у
|
Ф ф
|
Х х
|
Ц ц
|
Ч ч
|
Ш ш
|
| Щ щ
|
Ъ ъ
|
Ы ы
|
Ь ь
|
Э э
|
Ю ю
|
Я я
|
Linki zewnętrzne
