PROFILPELAJAR.COM

Inanwatan
Obszar	Papua Zachodnia (Indonezja)
Liczba mówiących	1100 (1987)
Klasyfikacja genetyczna
	Języki transnowogwinejskie; Języki południowej Ptasiej Głowy; Języki inanwatan; Język inanwatan;
Status oficjalny
Ethnologue	6b zagrożony↗
Kody języka
ISO 639-3	szp
IETF	szp
Glottolog	suab1238
Ethnologue	szp
BPS	0951 1
WALS	ina
W Wikipedii
	Zobacz też: język, języki świata
	Zobacz też: język, języki świata
	Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język inanwatan, także: bira^[1], irarowataro^[2], suabo (a. suabau), iagu, mirabo^[3]^[4] – język papuaski używany w prowincji Papua Zachodnia w Indonezji, w 15 wsiach w południowej części półwyspu Ptasia Głowa. Według danych z 1987 roku mówi nim 1100 osób^[3].

Jego użytkownicy posługują się także lokalnym malajskim i indonezyjskim^[5]^[4]. Jest wyraźnie zagrożony wymarciem, dominacja malajskiego znacznie oddziałuje na jego żywotność. Jest używany tylko przez osoby dorosłe^[5].

Nazwa „inanwatan” oznacza „samo sago” w języku patipi (od rozległych bagien porośniętych sago)^[6]. Nazwy „mirabo” i „iagu” są używane przez pobliski lud Puragi^[4].

Jego bliskim krewnym jest duriankari (o bliżej nieustalonym statusie)^[3]^[4].

Sporządzono skrótowy opis jego gramatyki^[7].

Przypisy

↑ de Vries 2002 ↓, s. 77.
↑ Jelle Miedema, Ger Reesink: One Head, Many Faces: New Perspectives on the Bird’s Head Peninsula of New Guinea. Leiden: KITLV Press, 2004, s. 28–29, seria: Verhandelingen van het Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde 219. DOI: 10.1163/9789004454385. ISBN 978-90-67-18229-4. ISBN 978-90-04-45438-5. OCLC 1312159896. [dostęp 2022-08-09]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c M. PaulM.P. Lewis M. PaulM.P., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Suabo, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2020-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-25] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Berry i Berry 1987 ↓, s. 92.
↑ ^a ^b de Vries 2002 ↓, s. 87.
↑ de Vries 2002 ↓, s. 84.
↑ Lourens de Vries: A short grammar of Inanwatan, an endangered language of the Bird’s Head of Papua, Indonesia. Canberra: Pacific Linguistics, Research School of Pacific and Asian Studies, Australian National University, 2004, seria: Pacific Linguistics 560. DOI: 10.15144/PL-560. ISBN 0-85883-545-2. OCLC 58532681. [dostęp 2022-08-10]. (ang.).

Bibliografia

Keith Berry, Christine Berry: A Survey of the South Bird’s Head Stock. W: Peter J. Silzer, Joyce K. Sterner (red.): Workpapers in Indonesian Languages and Cultures. T. 4. Summer Institute of Linguistics, 1987, s. 81–117. [dostęp 2022-08-09]. (ang.).
Lourens de Vries: An introduction to the Inanwatan language of Irian Jaya. W: K. Alexander Adelaar, Robert Blust (red.): Between worlds: linguistic papers in memory of David John Prentice. Canberra: Pacific Linguistics, Research School of Pacific and Asian Studies, Australian National University, 2002, s. 77–93, seria: Pacific Linguistics 529. DOI: 10.15144/PL-529.77. ISBN 0-85883-478-2. OCLC 896427271. [dostęp 2022-08-09]. (ang.).