Józef Winiewicz

Józef Maria Winiewicz
Ilustracja
Józef Winiewicz w latach 60.
Data i miejsce urodzenia

6 czerwca 1905
Poznań

Data i miejsce śmierci

23 marca 1984
Warszawa

Ambasador PRL w Stanach Zjednoczonych
Okres

od 1947
do 1955

Poprzednik

Oskar Lange

Następca

Romuald Spasowski

Wiceminister spraw zagranicznych
Okres

od 1 stycznia 1956
do 31 stycznia 1972

Przynależność polityczna

PZPR

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Order Zasługi Republiki Włoskiej II Klasy (1951-2001)
Grób Józefa Winiewicza na warszawskim cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Józef Maria Winiewicz (ur. 6 czerwca 1905 w Poznaniu, zm. 23 marca 1984 w Warszawie) – polski dyplomata i dziennikarz, ambasador, wiceminister spraw zagranicznych.

Życiorys

Był synem Józefa i Bolesławy z Kruegerów. Studiował na Uniwersytecie Poznańskim, początkowo na Wydziale Rolniczo-Leśnym, następnie na Wydziale Ekonomicznym. Przed wojną związany był przede wszystkim z redakcją „Dziennika Poznańskiego” (przez jakiś czas pełnił funkcję redaktora naczelnego), współpracował także z „Ilustrowanym Kurierem Codziennym” i „Gazetą Polską”. Był także Prezesem Stowarzyszenia Dziennikarzy Państwowców w Poznaniu, wiceprezesem sekcji prasowej przy radzie wojewódzkiej BBWR, członkiem zarządu okręgowego Ligi Morskiej i Kolonialnej, prezesem Koła Przyjaciół Związku Strzeleckiego.

W chwili wybuchu II wojny światowej pracował w radiostacji „Warszawa II”. Znalazł się następnie na Węgrzech, gdzie redagował „Wieści Polskie”, a potem przez Turcję, Egipt i Palestynę dotarł do Londynu. Współpracował z rządem RP na uchodźstwie w charakterze doradcy ministra prac kongresowych.

W 1945 powrócił do Polski i został zatrudniony w resorcie spraw zagranicznych. Wkrótce potem ponownie wyjechał do Londynu jako radca ambasady. W latach 1947–1956 pełnił funkcję ambasadora Polski w USA. Później (do 1972) był wiceministrem spraw zagranicznych. Reprezentował Polskę na kolejnych sesjach Zgromadzenia Ogólnego ONZ. Po przejściu w stan spoczynku działał w Towarzystwie Łączności z Polonią Zagraniczną. W czerwcu 1968 roku wszedł w skład Komitetu Honorowego oraz Komitetu Przygotowawczego obchodów 500 rocznicy urodzin Mikołaja Kopernika[1].

W 1983 był przewodniczącym Komitetu Organizacyjnego Klubu Publicystyki Międzynarodowej Stowarzyszenia Dziennikarzy PRL[2].

Pochowany z honorami 29 marca 1984 na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera C39-3-3)[3]. W uroczystości uczestniczyli m. in. członkowie Biura Politycznego KC PZPR Józef Czyrek i Stefan Olszowski, ówczesny minister spraw zagranicznych[4].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. „Urania”, miesięcznik Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii, nr 3, marzec 1969, s. 84–85.
  2. Powstał Klubu Publicystyki Międzynarodowej SD PRL, "Rzeczpospolita", nr 44, 22 lutego 1983, s. 2.
  3. Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2021-03-28].
  4. Pogrzeb Józefa Winiewicza, "Rzeczpospolita", nr 77, 30 marca 1984, s. 5.
  5. Józef Winiewicz przeszedł na emeryturę [w:] "Dziennik Bałtycki", nr 26, 1 lutego 1972, s. 1.
  6. Odznaczenia państwowe dla najbardziej zasłużonych, "Trybuna Ludu", nr 201, 22 lipca 1959, s. 6.
  7. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 lipca 1951 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1952 r. nr 9, poz. 77) „za zasługi w pracy zawodowej”.
  8. Zarządzenie o nadaniu Wielkiej Wstęgi Orderu Odrodzenia Polski, Krzyża Komandorskiego z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Krzyża Komandorskiego Orderu Odrodzenia Polski, Krzyża Oficerskiego Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski (M.P. z 1934 r. nr 259, poz. 337) „za zasługi na polu pracy społecznej i dziennikarskiej”.
  9. Order Odrodzenia dla G. Saragata. Odznaczenia włoskie dla przywódców polskich. „Dziennik Polski”. 246, s. 1, 16 października 1965. 
  10. Le Onorificenze (Dettaglio decorato)
  11. Odznaki i medale Rady Ochrony Pomników dla pracowików MSZ, "Życie Warszawy", nr 39, 14 lutego 1971, s. 6.

Bibliografia

  • Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 803–804. [dostęp 2020-11-30].
  • Słownik biograficzny historii Polski, tom 2: L–Ż (pod redakcją Janiny Chodery i Feliksa Kiryka), Wrocław-Warszawa-Kraków 2005, s. 1634.
  • Nekrologi Józefa Winiewicza, „Rzeczpospolita”, nr 73, 26 marca 1984, s. 2.