Józef Powroźniak

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	4 grudnia 1902 Staniątki
Data i miejsce śmierci	10 lipca 1989 Katowice
profesor nauk muzycznych
Specjalność: pedagogika
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego w Krakowie
Profesura	1958
rektor (1951-1963)
uczelnia	Akademia Muzyczna im. Karola Szymanowskiego w Katowicach
Odznaczenia

Józef Powroźniak (ur. 4 grudnia 1902 w Staniątkach, zm. 10 lipca 1989 w Katowicach) − polski pedagog muzyczny i publicysta.

W latach 1923–1928 studiował filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1923 do 1925, uczył się gry na skrzypcach i teorii muzyki w Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego w Krakowie u Józefa Władysława Reissa. Następnie grę na skrzypcach doskonalił pod kierunkiem Konstantego Gawryłowa w Katowicach. W latach 1945–1948 był członkiem PPS, od 1948 roku należał do PZPR^[1]. W 1958 uzyskał tytuł profesora, w latach 1951–1963 był rektorem Akademii Muzycznej w Katowicach.

Jest autorem monografii Paganiniego i Karola Józefa Lipińskiego oraz śpiewników i podręczników gry na gitarze i innych instrumentach. Pomysłodawca festiwalu Śląska Jesień Gitarowa.

Odznaczony Krzyżem Komandorskim (1974) i Oficerskim (1954) Orderu Odrodzenia Polski^[1][2] oraz Złotym Krzyżem Zasługi (1951)^[3][1], Medalem KEN (1972) oraz Odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” (1963)^[4].

Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera P, rząd płd.).

• Paganini. PWM, Kraków 1958
• Gitara od A do Z. PWM, Kraków 1966
• Karol Lipiński. PWM, Kraków 1970
• Wychowanie muzyczne w szkole wraz z Józefem Karolem Lasockim. PWM, Kraków 1970
• Leksykon gitary. PWM, Kraków 1979
• Szkoła gry na gitarze i na gitarze hawajskiej. PWM
• Paganini und die Gitarre, nova giulianiad 2/84, S. 82 ff.

• Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995, s. 718. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).