PROFILPELAJAR.COM

Józef Hozer
	; prof. dr hab. Józef Hozer (1948-2023)
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	19 marca 1948 ; Zielonka (województwo podkarpackie)
Data i miejsce śmierci	19 grudnia 2023 ; Szczecin
	profesor nauk ekonomicznych
	Specjalność: ekonometria, statystyka, wyceny nieruchomości
Alma Mater	Politechnika Szczecińska
Doktorat	1973
Habilitacja	1981
Profesura	1987
	Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Szczeciński
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Józef Hozer (ur. 19 marca 1948 w Zielonce^[1], zm. 18 grudnia 2023 w Szczecinie^[2]) – polski profesor nauk ekonomicznych w zakresie ekonometrii, statystyki i wyceny nieruchomości^[3], nauczyciel akademicki

Życiorys

Józef Hozer ukończył studia na Wydziale Inżynieryjno-Ekonomicznym Transportu Politechniki Szczecińskiej (1965–1969), a następnie został tam zatrudniony na stanowisku asystenta. W 1973 otrzymał stopień doktora nauk ekonomicznych na podstawie pracy Ustalenie optymalnej wielkości przedsiębiorstwa transportu samochodowego. Rozprawa ta została wyróżniona Nagrodą Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Po uzyskaniu stopnia doktora habilitowanego w 1981 został powołany na stanowisko docenta w Politechnice Szczecińskiej^[4]. W 1987 Rada Państwa nadała Mu tytuł profesora. W 1991 pracował na stanowisku profesora zwyczajnego Uniwersytetu Szczecińskiego. Odbył liczne staże naukowe krajowe i zagraniczne, m.in. w Instytucie Ekonometrii w Katowicach (1974) u prof. Zbigniewa Pawłowskiego, w Université Sorbonne Nouvelle w Paryżu (1975), w Uniwersytecie Loyola w Chicago (1988); na Uniwersytecie w Pensylwanii u prof. Lawrence’a Kleina (1990), na Uniwersytecie Lyon II (1990); na Uniwersytet w Manchesterze (1998)^[4].

Profesor miał żonę Ewę (dr ekonomii) oraz dwie córki: Martę (dr ekonomii) i Hannę (absolwentka Akademii Muzycznej w klasie śpiewu operowego)^[4].

Józef Hozer został pochowany na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie w kwaterze 20C-6-2^[5].

Praca naukowa

Profesor Józef Hozer dzięki szerokim zainteresowaniom naukowym kierował i uczestniczył w wielu grantach, także finansowanych przez Komitet Badań Naukowych oraz w centralnych projektach badawczych: Ekonometryczne modelowanie przedsiębiorstwa i jego otoczenia, CPBP 10.9.6.9 (1988–1990); Ekonometryczny algorytm masowej wyceny nieruchomości gruntowych (1998–1999); Analiza rynku kapitałowego i rynku nieruchomości jako konkurencyjnych obszarów inwestowania kapitału (1998–2000); Wpływ asymetrii informacji na ryzyko polskich instytucji ubezpieczeniowych. Analiza statystyczna (1999–2000); Analiza udziału osób niepełnosprawnych w rynku pracy na przykładzie województwa zachodniopomorskiego (2000–2001); Ekonometryczna analiza mikro i makroproporcji strukturalnych polskiej gospodarki (1997–1998); Wykorzystanie analizy historii zdarzeń i demografii przedsiębiorstw do badania żywotności firm (2006–2009)^[4]. Kluczowym spostrzeżeniem profesora jest „tajemnicza” relacja pomiędzy liczbą gospodarstw domowych a liczbą firm wyrażająca się liczbą 5 (Quantum satis)^[6]. Ważnym osiągnięciem jest także opracowanie komputerowego algorytmu masowej wyceny gruntu (wartości katastralnej, wartości rynkowej) i jego kilkakrotne praktyczne zastosowanie – został nazwany algorytmem Hozera^[4].

Uczestniczył w licznych konferencjach naukowych, w tym w ponad 30 konferencjach międzynarodowych. Był beneficjentem Individual Mobility Grant („Tempus” − Bruksela). Od 1983 pod patronatem Polskiej Akademii Nauk organizował Ogólnopolską Konferencję „Mikroekonometria w teorii i praktyce”. We wrześniu 2009 konferencja ta odbyła się już po raz czternasty, tym razem na promie „Pomerania” w czasie rejsu ze Świnoujścia do Kopenhagi. Uczestniczyło w niej ponad stu naukowców reprezentujących główne polskie ośrodki naukowe^[4].

W 1994 został mianowany członkiem Komitetu Redakcyjnego Przeglądu Statystycznego Polskiej Akademii Nauk, był także członkiem Komitetu Statystyki i Ekonometrii PAN^[3] oraz World Econometric Society^[4].

Wybrane publikacje naukowe

Dorobek publikacyjny zawiera ponad 400 pozycji, w tym wiele monografii książkowych.

Artykuły naukowe w czasopismach

Analiza kształtowania się współczynnika wykorzystania taboru w przedsiębiorstwie transportu samochodowego, „Przegląd Komunikacyjny” 1972, 10
Ekonometryczna analiza kosztów w przedsiębiorstwie transportu samochodowego. Zesz. Nauk. Polit. Szczec. 1972, 137
Wykorzystanie pojęcia środka ciężkości przy agregacji w zagadnieniu transportowym. „Przegląd Statystyczny” 1972, 3
Uwagi o wykorzystaniu statystyki φ² oraz F w modelowaniu zmiennych dla danych sezonowych. „Przegląd Statystyczny” 1977, 2 (wsp. J. Zawadzki)
Na marginesie badania regresji i korelacji między zmiennymi ekonomicznymi dla danych w postaci szeregów czasowych. „Wiadomości Statystyczne” 1983, 10
Application des methodes econometiques dans le domain des transports. „Universite des Sciences Sociales de Toulouse” 1984, 158
Zastosowanie taksonomii wrocławskiej w badaniu gospodarności przedsiębiorstwa. „Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej” nr 262, Wrocław 1984
Struktura podmiotowa i rzeczowa a dynamika systemów gospodarczych. „Wiadomości Statystyczne” 1987, 2
Równanie końcowe modelu ekonometrycznego w świetle wniosków płynących z twierdzenia Frischa-Waugha-Stone’a. „Przegląd Statystyczny” 1989, 3-4
O współczynniku łącznego dyskonta, czyli o współczynniku wartości zaktualizowanej renty rocznej (annuity). „Giełda Nieruchomości” 1993, 11
Zastosowanie równania logistycznego w modelu ekonometrycznym. „Przegląd Statystyczny” 1998, 3 (wsp. J. Purczyński)
Regresja wieloraka a wycena nieruchomości. „Rzeczoznawca Majątkowy” 2001
Ekonometryczna interpretacja skłonności w ekonomii. „Przegląd Statystyczny” 2002, 3
Quantum satis dla ilości firm i gospodarstw domowych w województwie zachodniopomorskim, „Przegląd Statystyczny Województwa Zachodniopomorskiego” 2002, 2
W sprawie zasadniczej proporcji gospodarczej. „Metody Ilościowe w Badaniach Ekonomicznych” 2012, 13, 1, s. 127-130

Monografie książkowe

Ekonometryczna analiza kosztów w przedsiębiorstwie transportu samochodowego jako element usprawnienia zarządzania. Wyd. Uczelniane Polit. Szczec. Szczecin 1972
Ekonometria stosowana. Wyd. Nauk. Uniw. Szczec. Szczecin 1985 (wsp. J. Zawadzki)
Zastosowanie ekonometrii w transporcie. WKiŁ Warszawa 1986 (wsp. J. Zawadzki)
Sfery zastosowań ekonometrii w przedsiębiorstwie handlowym. Wyd. Nauk. Uniw. Szczec. Szczecin 1992
Zmienna czasowa i jej rola w badaniach ekonometrycznych. PWN Warszawa 1999. ISBN 83-01-09405-2
Mikroekonometria – analizy, diagnozy, prognozy. PWE Warszawa 1993. ISBN 83-208-0911-8
Ekonometria skłonności. PWE Warszawa 2004. ISBN 83-208-1522-3 (wsp. Mariusz Doszyń)
Matematyczno-ekonomiczne modele funkcjonowania gospodarki. Wyd. Nauk. Uniw. Szczec. Szczecin 2004. ISBN 83-7241-420-3
Metody ilościowe na rynku nieruchomości i rynku pracy. Wyd. Nauk. Uniw. Szczec. Szczecin 2012. ISBN 97-883-7241-891-3
Wiedza ekspercka a ekonometryczne modelowanie cen gruntów w aglomeracji szczecińskiej. Wyd. Nauk. Uniw. Szczec. Szczecin 2023 ISBN: 97-883-7972-574-8 (wsp. Mariusz Doszyń, Wojciech Kuźmiński)