|
Izopropyloamina
Izopropyloamina
|
|
| Nazewnictwo
|
|
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
| PIN
|
propano-2-amina[1]
|
| Inne nazwy i oznaczenia
|
| 2-aminopropan
|
|
| Ogólne informacje
|
| Wzór sumaryczny
|
C3H9N
|
| Inne wzory
|
(CH3)2CHNH2
|
| Masa molowa
|
59,11 g/mol
|
| Wygląd
|
bezbarwna, bardzo lotna, palna ciecz[2] o zapachu ryby i amoniaku[3]
|
| Identyfikacja
|
| Numer CAS
|
75-31-0
15572-56-2 (·HCl)
|
| PubChem
|
6363
|
|
|
| InChI
|
InChI=1S/C3H9N/c1-3(2)4/h3H,4H2,1-2H3
|
| InChIKey
|
JJWLVOIRVHMVIS-UHFFFAOYSA-N
|
|
| Właściwości
|
|
|
| Gęstość
|
| 0,6891 g/cm³ (20 °C)[4]; ciecz
|
|
|
| Rozpuszczalność w wodzie
|
| mieszalna w każdym stosunku[4]
|
| w innych rozpuszczalnikach
|
| rozpuszczalna w benzenie i chloroformie, dobrze w acetonie, mieszalna w każdym stosunku z etanolem i eterem dietylowym[4]
|
|
|
| Temperatura topnienia
|
−95,119 °C[4]
−101 °C[3]
|
| Temperatura wrzenia
|
31,8 °C[4]
|
| Punkt krytyczny
|
199,1 °C[4]; 4,55 MPa[4]; 231 cm³/mol ≈ 0,255 g/cm³[4]
|
| logP
|
0,26[3]
|
| Kwasowość (pKa)
|
pKBH+
10,63[4]
|
| Współczynnik załamania
|
1,3742 (589 nm, 20 °C)[4]
|
| Lepkość
|
0,235 mPa·s (25 °C)[4]
|
| Napięcie powierzchniowe
|
68,5 mN/m (1 g/l, 20 °C)[5]
|
| Prężność pary
|
633 hPa (20 °C)[3]
|
|
|
|
| Niebezpieczeństwa
|
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
|
| Na podstawie podanego źródła[5]
|
|
|
|
|
| Zwroty H
|
H224, H314, H301+H311+H331
|
| Zwroty P
|
P210, P233, P280, P303+P361+P353, P304+P340+P310, P305+P351+P338, P403+P233
|
|
|
| NFPA 704
|
Na podstawie
podanego źródła[6]
|
|
|
|
|
| Temperatura zapłonu
|
−37 °C[3]
|
| Temperatura samozapłonu
|
400 °C[3]
|
| Granice wybuchowości
|
ok. 2–11,5%[3]
|
| Numer RTECS
|
NT8400000
|
| Dawka śmiertelna
|
LD50 111 mg/kg (szczur, drogą pokarmową)[3]
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
|
Izopropyloamina – organiczny związek chemiczny z grupy amin. Bezbarwna ciecz o zapachu amoniaku.
Otrzymywanie
Może zostać otrzymana z alkoholu izopropylowego i amoniaku przy udziale niklu/miedzi lub podobnego katalizatora.
- (CH
3)
2CHOH + NH
3 → (CH
3)
2CHNH
2 + H
2O
Przypisy
- ↑ Henri A.H.A. Favre Henri A.H.A., Warren H.W.H. Powell Warren H.W.H., Nomenklatura związków organicznych. Rekomendacje IUPAC i nazwy preferowane 2013, Komisja Terminologii Chemicznej Polskiego Towarzystwa Chemicznego (tłum.), wyd. 6, Narodowy Komitet Międzynarodowej Unii Chemii Czystej i Stosowanej, [2024], s. 626 .
- ↑ Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .
- ↑ a b c d e f g h Isopropylamine, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank [online], Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 23480 [dostęp 2024-08-29] (niem. • ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 3-332, 5-93, 6-75, 6-245, 9-63, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
- ↑ a b Isopropylamine [online], karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, 24 kwietnia 2024, numer katalogowy: 471291 [dostęp 2024-08-29] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ Isopropylamine, [w:] CAMEO Chemicals [online], National Oceanic and Atmospheric Administration [dostęp 2024-08-29] (ang.).
|
|
