Izolda Kiec

Izolda Kiec
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

16 grudnia 1965
Poznań

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia literatury polskiej, teatrologia
Alma Mater

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Okres zatrudn.

Uniwersytet Artystyczny im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu; Wydział Edukacji Artystycznej i Kuratorstwa; Katedra Kuratorstwa i Teorii Sztuki

Izolda Kiec (ur. 16 grudnia 1965 w Poznaniu) – polska literaturoznawczyni, teatrolożka, kulturoznawczyni, prezeska Fundacji Instytut Kultury Popularnej.

Przebieg kariery

  • 1989 – magister filologii polskiej (UAM)
  • 1993 – doktor nauk humanistycznych (UAM), adiunkt w Zakładzie Dramatu i Teatru IFP UAM
  • 1994 – stypendium Fundacji Nauki Polskiej dla młodych pracowników nauki
  • 1995 – nagroda Fundacji Górskich za pracę doktorską (Zuzanna Ginczanka. Życie i twórczość)
  • 1999 – doktor habilitowany w zakresie teatrologii i literaturoznawstwa polskiego, profesor UAM w Zakładzie Dramatu i Teatru IFP UAM
  • 2003-2008 – kierownik Pracowni Literatury i Sztuk Popularnych w IFP UAM
  • 2008-2013 – kierownik Katedry Kulturoznawstwa w WSNHID (Poznań)
  • 2008 – profesor w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie (od 2015 Uniwersytet SWPS)
  • 2014 – profesor zwyczajny w zakresie kulturoznawstwa
  • 2015 – odznaka honorowa "Zasłużony dla Kultury Polskiej" przyzna przez Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego Małgorzatę Omilanowską
  • 2016 – stypendium twórcze Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie: Literatura
  • 2017 – profesor zwyczajny w Uniwersytecie Artystycznym im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu (Katedra Kuratorstwa i Teorii Sztuki)
  • 2017 – stypendium Marszałka Województwa Wielkopolskiego w dziedzinie: Kultura i ochrona dziedzictwa narodowego
  • 2020 – stypendium twórcze Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie: Literatura
  • 2024 – stypendium twórcze Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie: Literatura

Wybrane publikacje[1]

Książki

  1. Wstęp i opracowanie: Zuzanna Ginczanka, Udźwignąć własne szczęście, Poznań 1991.
  2. Zuzanna Ginczanka. Życie i twórczość, Poznań 1994.
  3. Halina Poświatowska, Poznań 1997.
  4. Teatr służebny polskiej emigracji po 1939 roku. Z dziejów idei, Poznań 1999.
  5. Złodzieje szczęścia, czyli Agnieszki Osieckiej sposób na życie, Poznań 2000.
  6. Wyprzedaż teatru w ręce Błazna i Arlekina… czyli o kabarecie, Poznań 2001.
  7. W kabarecie (seria „A to Polska właśnie”), Wrocław 2004.
  8. W szarej sukience? Autorki i wokalistki w poszukiwaniu tożsamości, Warszawa 2013.
  9. Wstęp i opracowanie: Zuzanna Ginczanka, Wiersze zebrane, Sejny 2014.
  10. Historia polskiego kabaretu, Poznań 2014.
  11. Czy chce pan być powieszony w sympatycznem towarzystwie? Czyli o poznańskich kabaretach artystycznych dwudziestolecia międzywojennego, Poznań 2015.
  12. Wybór, opracowanie i wstęp: Roman Tadeusz Wilkanowicz, Utwory powstańcze, Poznań 2018.
  13. Wybór, opracowanie i wstęp: Roman Tadeusz Wilkanowicz, Satyra i publicystyka, Poznań 2018.
  14. Szoszana znaczy Niewinna. O poezji i biografii Zuzanny Ginczanki, Poznań 2019.
  15. Wstęp i opracowanie: Zuzanna Ginczanka, Poezje zebrane (1931-1944), Warszawa 2019.
  16. Ginczanka. Nie upilnuje mnie nikt, Wydawnictwo Marginesy, Warszawa 2020, ISBN 978-83-66500-07-5[2].
  17. Opracowanie wspólnie z Jaremą Jamrożkiem (wstęp, przypisy, epilog, wybór tekstów i ilustracji, indeks nazwisk): Wiktor Bater, Wesoły rajski ptak. Ostatnia rozmowa – artykuły – wywiady, Warszawa 2022.
  18. Felicja Kruszewska, Pisane wiatrem na skórze. Utwory wybrane z biografią w tle, opowieść o życiu poetki i edycja tekstów Izolda Kiec, Poznań 2022.
  19. Leon Prauziński. Sztuka życia, Poznań 2022.
  20. Wstęp i układ całości: Zuzanna Ginczanka, „Idę słowem jak chlebem się sycić". Fragmenty i krajobrazy. Poezje, Kraków 2024.

Artykuły

  1. Idy Fink droga do formy dramatycznej, w zb.: Teatr i dramat polskiej emigracji 1939-89, red. I. Kiec, D. Ratajczakowa, J. Wachowski, Poznań 1994.
  2. Kreacja czy autobiografia? Literackie portrety zbuntowanych wychowanków PRL-u, „Czas Kultury” 1995, nr 5/6.
  3. Yentl, czyli o dziewczynie, która uczyła się siebie, w zb.: Poloniści o filmie, red. M. Hendrykowski, Poznań 1997.
  4. W zielone gramy, czyli jak odzyskać raj utracony, w zb.: Igraszki trafu, teatru i tematów. Drobne scherza i scherzanda naukowe, red. B. Judkowiak, D. Ratajczakowa, Poznań 1997.
  5. Kabaret serio. O scenkach, teatrzykach i rewiach emigracji polskiej po roku 1939, w zb.: Teatr i dramat emigracyjny po 1939 roku, red. E. Kalemba-Kasprzak, D. Ratajczakowa, Wrocław 1998.
  6. Polski Teatr Szkolny na Wschodzie 1941-1945, „Pamiętnik Teatralny” 1998, z. 1-2.
  7. „Parada” o Paradzie. Z dziejów teatru i prasy polskiej na Wschodzie 1942-1947, „Pamiętnik Teatralny” 1998, z. 1-2.
  8. Posłowie do: Halina Poświatowska, Wiersze wybrane (wersja polsko-francuska), Kraków 1998.
  9. Mikrohistorie Bertolta Brechta, w zb.: Na schodach Klio. Jedenaście ćwiczeń z myśli o dramacie historycznym, red. D. Ratajczakowa, I. Kiec, Poznań 1999.
  10. „Sam na scenie”. Wilam Horzyca w Poznaniu (1948-51), „Kronika Miasta Poznania” 2000, nr 3.
  11. Księga, czyli o „Dziejach Teatru Narodowego” Wojciecha Bogusławskiego, „Wiek Oświecenia” (pod red. T. Kostkiewiczowej) 2000, nr 16.
  12. „…a Horzyca sobie”. (Trzy teatralne sezony Wilama Horzycy w Poznaniu: 1948-1951), w zb.: 125 lat. Twierdza i Teatr. Księga Jubileuszowa Teatru Polskiego w Poznaniu (1875-2000), red. K. Kurek, Poznań 2000.
  13. Pomiędzy Witkacym a Mrożkiem. (Konstanty Ildefons Gałczyński „Teatrzyk >Zielona Gęś<”), w zb.: Dramat polski. Interpretacje, cz. 2, Po roku 1918, pod red. J. Ciechowicza i Z. Majchrowskiego, Gdańsk 2001.
  14. Republika w teatrze, w zb.: Między duszą a ciałem, pod red. W. J. Burszty i M. Rychlewskiego, Warszawa 2003.
  15. Między emancypacją a płcią mózgu. Polskie autorki wobec dramatycznej formy, w zb.: Ulotność i trwanie. Studia z tematologii i historii literatury, pod red. E. Wiegandt, A. Czyżak i Z. Kopcia, Poznań 2003.
  16. Nie wierzę piosence?, „Trubadur Polski” 22-24 listopada 2004, numer specjalny, pismo wydane z okazji konferencji naukowej „W teatrze piosenki”.
  17. „Fruwa twoja marynara”, czyli o hybrydowych playboyach, w zb.: Kontrkultura. Co nam z tamtych lat?, pod red. W. J. Burszty, M. Czubaja, M. Rychlewskiego, Warszawa 2005.
  18. Kobiety w teatrze piosenki. Renata Przemyk i Kayah, w zb.: W teatrze piosenki, pod red. I. Kiec, M. Traczyka, Poznań 2005.
  19. Zielona Gęś Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego i jej dzieci, w zb.: Teatr małych form – konwencje i zjawiska, pod red. J. Ciechowicza, Szczecin 2006.
  20. Cudzoziemki w raju kobiet? Osiecka i Nosowska, w zb.: Nosowska. Piosenka musi posiadać tekst. Wokół twórczości Katarzyny Nosowskiej, pod red. J. Kurpisz i K. Ziętek, opieka naukowa I. Kiec, Warszawa 2008.
  21. Maski i maskarady kobiecości w teatrze muzycznym, w zb.: Współczesne formy teatru muzycznego (na świecie, w Polsce, w Gdyni), pod red. J. Ciechowicza, Gdańsk 2009.
  22. Popularna. Codzienna. Prywatna. Czyli o kobiecych pierwiastkach współczesnej kultury, w zb.: Kobiety w polskiej transformacji 1989-2009. Podsumowania, interpretacje, prognozy, pod red. M. Frąckowiak-Sochańskiej i S. Królikowskiej, Toruń 2010
  23. Jacek Kaczmarski między historią wielką i małą, w zb.: Zostały jeszcze pieśni… Jacek Kaczmarski wobec tradycji, pod red. K. Gajdy i M. Traczyka, Warszawa 2010.
  24. Śpiewające dziewczyny z sąsiedztwa, „Polonistyka” 2011, nr 1.
  25. Zabijanie ptaka w locie. O mamie, tacie i nieczułym chłopcu, w zb.: Po prostu Agnieszka. W 75. rocznicę urodzin Agnieszki Osieckiej. Studia i materiały, pod red. I. Borkowskiego, Wrocław 2011.
  26. O ukobiecaniu i upiększaniu historii. Casus: powstanie warszawskie, w zb.: Konteksty sztuki. Konteksty estetyki, t. III, Medium a doświadczenie, pod red. A. Drzał-Sierockiej i M. Skrzeczkowskiego, Łódź 2011.
  27. Agnieszka córka Agnieszki, czyli wieczne dziewczyny polskiej piosenki, w zb.: Naprawdę jaka jesteś, nie wie nikt. Obraz kobiety w języku i literaturze, pod red. J. Smól, Poznań 2011.
  28. Pożegnanie. „Kombinat” Wojciecha Kościelniaka (23. Przegląd Piosenki Aktorskiej, Wrocław 2002), w zb.: Republika wrażeń. Grzegorz Ciechowski i Republika jako fenomen społeczno-kulturowy, pod red. M. Jezińskiego, Sosnowiec 2012.
  29. O dokumentalnym poszerzaniu granic sztuki. „Pierwsza miłość” Krzysztofa Kieślowskiego, w zb.: Dokument w sztuce współczesnej, pod red. I. Kiec, Poznań 2012.
  30. „Duzia woda”. Marcin Świetlicki o powodzi, mediach i Nosowskiej, w zb.: Pierwsza połowa Marcina. Szkice o twórczości Marcina Świetlickiego, pod red. E. Kledzik i J. Roszak, Poznań 2012.
  31. Sztubackie trele Zuzanny Gincburżanki, „Tekstualia” 2013, nr 2.
  32. Marii Peszek maskarady kobiecości, „Polonistyka” 2013, nr 7.
  33. Komiks, historia i kobiecość „na wymiar”, w: Komiks i jego konteksty, pod red. I. Kiec i M. Traczyka, Poznań 2014.
  34. Między degradacją a nobilitacją formy, czyli mitologizacja władzy w piosence, w: Mitologizacje państwa w kulturze i literaturze iberyjskiej i polskiej, pod red. W. Charchalisa i B. Trochy, Zielona Góra 2014.
  35. Drugie życie dawnych kabaretów na scenach Drugiej Emigracji (1939-1989), w: Mitologizacja kultury w polskiej i iberyjskiej twórczości artystycznej, pod red. W. Charchalisa i B. Trochy, Zielona Góra 2015.
  36. Oswajanie niby-szczęścia. Trzy spotkania z Zuzanną Ginczanką, w: Zuzanna Ginczanka. Tylko szczęście jest prawdziwym życiem, pod red. A. Araszkiewicz i J. Pogorzelskiej, Warszawa 2015.
  37. „Na wolności. Dziennik dla Adama”, czyli historia według Agnieszki Osieckiej, w: Historia w wersji popularnej, pod red. I. Kiec i I. Kowalczyk, Gdańsk 2015.
  38. Poznańscy poloniści i polonistyka w krzywym zwierciadle noworocznej szopki AD 1934, wstęp do: Szopka polonistyczna [14 stycznia 1934 r.], rkp., oprac. I. Kiec, „Studia z Kultury Popularnej” 2015, nr 1: Prolegomena do dziejów kultury popularnej w Poznaniu.
  39. Zuzanna Ginczanka, „Nowaja Polsza” 2016, nr 4.
  40. „Dwanaście godzin z życia kobiety”. Wokół piosenkowego mitu kobiety z sąsiedztwa, w: Nowe słowa w piosence. Źródła. Rozlewiska, pod red. M. Budzyńskiej-Łazarewicz, K. Gajdy, Poznań 2017.
  41. Tęsknię więc jestem. O zachowywaniu pamięci na przykładzie "Miasteczka Bełz", "Sztuka i Dokumentacja" 2018, nr 18.
  42. Oskarżona. Zuzanna Ginczanka o poetach i poetkach, w: Ginczanka. Na stulecie Poetki, pod red. K Kuczyńskiej-Koschany, K. Szymańskiej, Kraków 2018.
  43. Haszysz bitwy, czyli o korespondentach wojennych, "Studia z Kultury Popularnej" 2018/2019, nr 2.
  44. Fuck the Past! Kiss the Furute! Viva Sarajevo! (U2, trasa "Pop"), "Studia z Kultury Popularnej" 2018/2019, nr 2.
  45. Biografistyka jako archeologia ruin, "Folia Praehistorica Posnaniensia" 2019, t. XXIV.
  46. Sztuka kompromisów, czyli o pierwszej uczelni artystycznej w Poznaniu, "Zeszyty Artystyczne" 2020, nr 2(38).
  47. Pomóżcie? Nie pozwólcie zabijać? O wyborach Miss Judea w 1929 roku, "Miasteczko Poznań" 2020, nr 3-4.
  48. Zuzanna Ginczanka w archiwach i bibliotekach, "Biblioteka" 2020, r. 24.
  49. Któż wie, gdzie jeszcze mieszka ostatnie żywe tchnienie? O pamięci dotyku (rzeczy), w: Kartki o Nelly Sachs, pod red. J. Roszak, Poznań 2021.
  50. Rosalind i Roz, czyli o (auto)biografii córki i rysowniczki, w: Komiks. Okolice (auto)biografii, pod red. M. Traczyka, Poznań 2021.
  51. Wygnaniec, czyli sztuka życia, "Miasteczko Poznań" 2021, nr 2.
  52. Me revoilà! Czyli seans w małym kinie, w: Zatrzymane w obrazie. Kadry – Słowa – Fotografie, pod red. J. Czai, W. Otto, A. Śliwińskiej, Poznań 2023.

Redakcje monografii naukowych

  1. Kiec I., Ratajczakowa D., Wachowski J. (red.), Teatr i dramat polskiej emigracji 1939-89, Poznań 1994.
  2. Kiec I., Ratajczakowa D., (red.), Na schodach Klio. Jedenaście ćwiczeń z myśli o dramacie historycznym, Poznań 1999.
  3. Kiec I. (opieka naukowa), Agnieszka Osiecka o kobietach, mężczyznach i świecie, pod red. P. Derlatki, A. Lambryczak i M. Traczyka, Poznań 2003.
  4. Kiec I. (red. naczelny), „Trubadur Polski” 22-24 listopada 2004, numer specjalny, pismo wydane z okazji konferencji naukowej „W teatrze piosenki”.
  5. Kiec I., Traczyk M. (red.), W teatrze piosenki, Poznań 2005.
  6. Kiec I. (opieka naukowa), Nosowska. Piosenka musi posiadać tekst. Wokół twórczości Katarzyny Nosowskiej, pod red. J. Kurpisz i K. Ziętek, Warszawa 2008.
  7. Kiec I. (red.), Dokument w sztuce współczesnej, Poznań 2012.
  8. Kiec I., Traczyk M. (red.), Komiks i jego konteksty, Poznań 2014.
  9. Kiec I., Kowalczyk I. (red.), Historia w wersji popularnej, Gdańsk 2015.

Nagrody

  • 2016 Nominacja do Nagrody im. Józefa Łukaszewicza 2015 za książkę Czy chce pan być powieszony w sympatycznem towarzystwie? Czyli o poznańskich kabaretach artystycznych dwudziestolecia międzywojennego.[3]
  • 2019 Nagroda Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk za najlepszą publikację o Wielkopolsce w roku 2018 (R.T. Wilkanowicz, Utwory powstańcze)[4]
  • 2021 Nagroda jury miesięcznika Kraków w konkursie na najlepsze polskie dzieło biograficzne "Portrety 2020" za książkę Ginczanka[5]

Przypisy

  1. O nas – Fundacja Instytut Kultury Popularnej [online], Fundacja Instytut Kultury Popularnej [dostęp 2016-01-27] (pol.).
  2. Ginczanka - marginesy.com.pl [online], marginesy.com.pl [dostęp 2021-06-28] (pol.).
  3. Najlepsza książka o Poznaniu... [online], radiopoznan.fm [dostęp 2023-02-06] (pol.).
  4. Konkurs na Najlepszą Publikację o Wielkopolsce – Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk [online] [dostęp 2022-05-21] (pol.).
  5. Konkurs Portrety 2020 [online], Miesięcznik Kraków [dostęp 2021-10-07] (pol.).

Linki zewnętrzne

Read other articles:

Deistvui, Manya!SutradaraRoman YershovDitulis olehRoman YershovIgor VinnichenkoPemeran Yuliya Menshova Sergey Bekhterev Yevgeny Vesnik Georgy Millyar Penata musikAndrei AndersenSinematograferRadik AskarovValeriy MüllgautPerusahaanproduksiLenfilmTanggal rilis 1991 (1991) Durasi110 menitNegaraUni SovietBahasaRusia Deistvui, Manya! (Rusia: Действуй, Маня!code: ru is deprecated ) adalah film komedi fiksi ilmiah Uni Soviet tahun 1991 yang disutradarai oleh Roman Yershov. ...

 

Pulau GanghwaSitus Dolmen GanghwaNama KoreaHangul강화도 Hanja江華島 Alih AksaraGanghwadoMcCune–ReischauerKanghwado Pulau Ganghwa (Ganghwa-do) adalah sebuah pulau yang terletak di pesisir barat Semenanjung Korea, dekat dengan muara Sungai Han.[1] Dihubungkan dengan kota Gimpo di daratan utama Korea dengan jembatan. Pulau Ganghwa digabungkan dengan Kota Metropolitan Incheon sejak tahun 1995 dan menjadi bagian barat kota tersebut. Pulau ini dijadikan sebagai tempat berlindung ser...

 

Railway station in Ōtsu, Shiga Prefecture, Japan Minamishiga Station南滋賀駅Minami-Shiga Station, October 2009General informationLocation9-8, Minamishiga 3-chome, Ōtsu-shi, Shiga-ken 520-0011JapanCoordinates35°02′12″N 135°51′27″E / 35.036616°N 135.857569°E / 35.036616; 135.857569Operated by Keihan Electric RailwayLine(s)▼ Ishiyama Sakamoto LineDistance10.0 km from IshiyamaderaPlatforms2 side platformsOther informationStation codeOT17WebsiteOffi...

Indonesia merupakan sebuah negara yang terdapat di Asia Tenggara. Negara ini merupakan negara kepulauan terbesar di dunia. Negara ini memiliki lebih dari 17.000 pulau yang tersebar sepanjang katulistiwa. Oleh karena itu, transportasi udara merupakan salah satu transportasi utama di negara ini. Semenjak tahun 2000, peraturan mengenai penerbangan di Indonesia mulai dilonggarkan, hal ini menyebabkan banyaknya maskapai-maskapai penerbangan baru di Indonesia. Berikut ini adalah daftar lengkap mask...

 

Halaman ini berisi artikel tentang grup musik. Untuk album tahun 2003 bernama sama, lihat Blink-182 (album). Blink-182Dari kiri ke kanan Mark Hoppus, Tom DeLonge, dan Travis BarkerInformasi latar belakangAsalCalifornia, San Diego County, Amerika SerikatGenrePop punkTahun aktif1992–20052009–sekarangLabelGrilled Cheese, Cargo Music, Kung Fu, MCA, Geffen, InterscopeArtis terkait+44Angels & AirwavesBox Car RacerTransplantsAlkaline TrioSitus webwww.blink182.comAnggotaMark HoppusTom DeLonge...

 

  هذه المقالة عن مدينة ميونخ. لمعانٍ أخرى، طالع ميونخ (توضيح). ميونخ    علم شعار الشعار:(بالألمانية: Weltstadt mit Herz)‏  الاسم الرسمي (بالألمانية: München)‏    الإحداثيات 48°08′15″N 11°34′30″E / 48.1375°N 11.575°E / 48.1375; 11.575   [1] تاريخ التأسيس 1158[2]  سبب ا...

Italian actor (1926–1992) This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: Cesare Danova – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (March 2013) (Learn how and when to remove this template message) Cesare DanovaCesare Danova in a trailer for Chamber of Horrors (1966)BornCesare Deitinger(1926-03-01)March ...

 

Kingdom مملكة كاباون دويلة ناشئة بعد المملكة المورية الرومانية Rump state, exclave 578–708 مملكة كاباون (8) وغيرها من الممالك البربرية في أواخر القرن السادس. نظام الحكم ملكية الديانة مسيحية (الكنيسة الرومانية الكاثوليكية) الملك (غير معروف) 578-708 التاريخ الفترة التاريخية العصور الوسطى إنه�...

 

Agas Andreas (lahir 1 September 1959) adalah seorang politikus Indonesia kelahiran Nunang-Lambaleda dan dibesarkan di Ceka Likang – Poco Ranaka. Ia menempuh pendidikan di Sekolah Dasar Katolik Lewe dari 1968 sampai 1973. Ia lulus dari STP Bina Kusuma Ruteng pada tahun 1976. Ia kemudian lulus dari SMA Muhamaddiyah Ende pada tahun 1980. Pada tahun 1980, ia datang ke Kupang dan masuk Fakultas Hukum Universitas Nusa Cendana dan diwisuda pada tahun 1985. Pada tahun 1995, ia meraih Magister Human...

Appointment with DeathPenulisAgatha ChristiePementasan perdana29 Januari 1945Bahasa asliInggris Appointment with Death adalah sebuah drama tahun 1945 karya penulis kejahatan Agatha Christie. Drama tersebut berdasarkan pada novel tahun 1938 buatannya bernama sama. Latar belakang Christie berdiam soal penulisan bagi buku maupun drama tersebut dalam autobiografinya. Biografinya menyatakan bahwa ia mulai menulis drama tersebut dalam sebuah peminatan setelah terlibat dalam persiapan untuk Murder o...

 

Approach to teaching children to read Part of a series onReading Learning to read Reading readiness Vocabulary development Vocabulary learning Scientific theories and models Dual route theory Simple view of reading Science of reading Scarborough's Reading Rope The active view of reading model Cognitive processes Comprehension Phonemic awareness Phonological awareness Subvocalization Word recognition Reading instruction Analytic phonics Basal reader Concept-oriented Directed listening and thin...

 

Filipino vegetable soup Sinabawang gulayAlternative namesFilipino vegetable soup, utan bisaya, sabaw na utan, law-oy, laswa, bulanglang na gulayTypeSoupPlace of originPhilippinesServing temperatureHotMain ingredientsVarious leafy vegetables Sinabawang gulay, usually anglicized as Filipino vegetable soup, is a Filipino vegetable soup made with leafy vegetables (usually moringa leaves) and various other vegetables in a broth seasoned with seafood stock or patis (fish sauce).[1][2 ...

Lesbian magazine from New Zealand Lesbian Feminist CircleFirst issue of The Circle from December 1973PublisherSisters for Homophile EqualityFirst issueDecember 1973Final issue1986Based inWellington, New ZealandOCLC70735762 The Circle was a lesbian journal collectively produced by the Sisters for Homophile Equality (SHE) in Wellington, New Zealand between December 1973 and 1986.[1] The magazine was renamed Lesbian Feminist Circle in 1977, and continued to publish until 1986.[2]...

 

Youenn GwernigYouenn Gwernig à Plouvorn (Finistère) en 1982.BiographieNaissance 5 octobre 1925Scaër (Finistère)Décès 29 août 2006 (à 80 ans)Douarnenez (Finistère)Nom de naissance Yves GuernicNationalité Français, AméricainActivités Poète, auteur-compositeur-interprèteLangue d'écriture bretonEnfant Gwenola Gwernig (d)Autres informationsGenre artistique folk, chanson bretonneDistinction Prix Xavier-de-Langlais (d) (1996)modifier - modifier le code - modifier Wikidata Youenn...

 

Public university in Logan, Utah, US Utah State redirects here. For the U.S. state, see Utah. This article has multiple issues. Please help improve it or discuss these issues on the talk page. (Learn how and when to remove these template messages) This article may rely excessively on sources too closely associated with the subject, potentially preventing the article from being verifiable and neutral. Please help improve it by replacing them with more appropriate citations to reliable, indepen...

بلدة برنسايد الإحداثيات 43°13′14″N 83°03′38″W / 43.2206°N 83.0606°W / 43.2206; -83.0606   [1] تقسيم إداري  البلد الولايات المتحدة[2]  التقسيم الأعلى مقاطعة لابير  خصائص جغرافية  المساحة 54.1 ميل مربع  ارتفاع 255 متر  عدد السكان  عدد السكان 1904 (1 أبريل 2020)[3]&...

 

المكتب الوطني للسكك الحديديةالمكتب الوطني للسكك الحديديةالشعارمعلومات عامةالاختصار ONCF (بالفرنسية) الشعار النصي L'avenir se lit sur nos lignes (بالفرنسية) البلد  المغرب[1] التأسيس 1963النوع عموميالشكل القانوني مؤسسات مملوكة للدولة المقر الرئيسي الرباط، المغربحلت محل الشركة الفر�...

 

Offenbach pada tahun 1860-an Jacques Offenbach (pengucapan bahasa Prancis: [ʒak ɔfɛnbak]; Jerman: [ˈɔfn̩bax]; 20 Juni 1819 – 5 Oktober 1880) adalah seorang komposer, pemain cello, dan impresaris dari periode romantis berkebangsaan Prancis kelahiran Jerman. Ia dikenang atas operet-operetnya yang berjumlah hampir 100 buah dari tahun 1850-an hingga 1870-an dan opera yang belum selesai, The Tales of Hoffmann. Ia berpengaruh kuat pada komposer-komposer genre oper...

В Википедии есть статьи о других людях с фамилией Харви. Домино Харвиангл. Domino Harvey Дата рождения 7 августа 1969(1969-08-07) Место рождения Лондон, Англия, Великобритания Дата смерти 27 июня 2005(2005-06-27) (35 лет) Место смерти Лос-Анджелес, Калифорния, США Гражданство  Великобр�...

 

1970 South African filmSatan's HarvestTippi Hedren in filmDirected byGeorge MontgomeryWritten byGeorge MontgomeryProduced byHyman KirsteinStarringGeorge MontgomeryTippi HedrenMatt MonroDavy KayeCinematographyRoderick StewartEdited byHarry HughesMusic byRoy MartinDistributed byKillarney FilmsRelease date June 4, 1970 (1970-06-04) Running time88 minutesCountrySouth AfricaLanguageEnglish Satan's Harvest is a 1970 South African thriller[1]/adventure film directed by George...