Ireneusz Gwidon Kamiński

Ireneusz Gwidon Kamiński
Data i miejsce urodzenia

1 marca 1925
Gniezno

Data i miejsce śmierci

13 września 1996
Szczecin

Narodowość

polska

Język

polski

Alma Mater

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Dziedzina sztuki

literatura

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Ireneusz Gwidon Kamiński (ur. 1 marca 1925 w Gnieźnie, zm. 13 września 1996 w Szczecinie) – polski prozaik.

Życiorys

Ukończył I Liceum Ogólnokształcące w Gnieźnie – maturą w 1947 roku. Ukończył filologię polską na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza. W latach 1942–1945 był na robotach przymusowych w III Rzeszy. Debiutował w 1950 roku na łamach tygodnika „Wieś” (Łódź) jako poeta. W latach 1949–1954 był współpracownikiem prasy poznańskiej. Należał do ZMP w latach 1950–1952, od 1953 roku należał do PZPR[1]. Od 1954 roku mieszkał w Szczecinie, gdzie w 1956-1957 był redaktorem działu literackiego tygodnika społeczno-kulturalnego „Ziemia i Morze”. Pod redakcją I. G. Kamińskiego ukazał się „Almanach Szczecin Literacki” 1958 roku. Był prezesem szczecińskiego oddziału Związku Literatów Polskich w latach 1958–1963, 1967–1970, 1980–1983[1]. W latach 1971–1985 był zastępcą redaktora naczelnego kwartalnika „Vinieta”. Pochowany w kwaterze zasłużonych na cmentarzu Centralnym w Szczecinie.

Odznaczony m.in.: Krzyżem Komandorskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[1].

Nagrody

  • 1958 r. - nagroda miasta Szczecina
  • 1961 r. - nagroda Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie za działalność literacką i społeczną
  • 1968 r. - kolejna nagroda Wojewódzkiej Rady Narodowej

Twórczość

  • Węgierska opowieść (1954)
  • Czerwony sokół (1957)
  • Mściciel przypływa z Rugii (1958)
  • Czas słońca (1960)
  • Białe wrony (1963)
  • Anastazja, czyli opowieści garbusa (1969)
  • Paszcza smoka (1970)
  • Krystyna i rapier (1971)
  • Odro, rzeko pogańska (1975)
  • Święty ateusz (1988)[2]
  • Kontredans (1988)[3]
  • Retrospekcja (1990)[4]
  • Diabelska ballada (1992)
  • Dziesiąta planeta (1995)[5]

Przypisy

  1. ↑ a b c Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 366–367. ISBN 83-223-2073-6.
  2. ↑ Ireneusz Gwidon Kamiński, Święty ateusz : opowieści niesamowite, wyd. 1, Szczecin: Glob, 1988, ISBN 83-7007-148-1, OCLC 20118277 [dostęp 2022-01-25].
  3. ↑ Ireneusz Gwidon Kamiński, Kontredans, wyd. 1, Szczecin: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1988, ISBN 83-03-02221-0, OCLC 20659584 [dostęp 2022-01-25].
  4. ↑ Ireneusz Gwidon Kamiński, Retrospekcja, Szczecin: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1990, ISBN 83-03-03041-8, OCLC 25064859 [dostęp 2022-01-25].
  5. ↑ Ireneusz Gwidon Kamiński, Dziesiąta planeta, Szczecin: nakładem. autora, 1995, ISBN 83-901797-2-5, OCLC 823684470 [dostęp 2022-01-25].

Bibliografia

  • Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9.
  • red. Ireneusz Gwidon Kamiński: Szczecin Literacki. Szczecin: Szczeciński Oddział Związku Literatów Polskich, 1958.