Urodziła się w rodzinie Jana Langiera i Jadwigi Joanny z domu Dworzaczek. W 1931 roku zdała maturę w Gimnazjum im. Królowej Jadwigi we Lwowie. W latach 1931–1934 studiowała w Głównej Szkole Gospodarczej Żeńskiej w Snopkowie k. Lwowa. Potem studiowała języki i ukończyła szkołę plastyki[1].
Po wojnie, w 1945 roku kształciła się w Studiu przy Starym Teatrze w Krakowie. Jako aktorka zadebiutowała w 1946 roku i rozpoczęła pracę w Teatrze Kameralnym TUR w Krakowie. W 1947 roku przeniosła się do Teatru im. J. Słowackiego, gdzie występowała do 1949 roku. 5 lipca 1949 roku zdała egzamin reżyserski w Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Łodzi[1]. Została reżyserem Sceny Komediowo-Muzycznej warszawskiego Teatru Nowego (1949–1950), a następnie Teatru im. J. Słowackiego w Krakowie (1950–1955). W 1955 roku rozpoczęła pracę w warszawskim Teatrze Powszechnym – najpierw jako reżyserka (1955–1956), a potem jako kierowniczka artystyczna (1956–1963). Kolejnym miejscem pracy artystki był Teatr Klasyczny w Warszawie, gdzie była reżyserką w latach 1963–1966, a później pełniła funkcję dyrektorki naczelnej i artystycznej w Teatrze Ludowym w Krakowie - Nowej Hucie (1966–1971). W roku 1970 została pedagożką Wydziału Aktorskiego PWST w Krakowie, gdzie wykładała do 1989. W latach 1971–1972 reżyserowała w Teatrze im. J. Słowackiego.
Autorka monografii o Marii Dulębie, polskiej aktorce.
Złota Odznaka Krakowskiego Klubu Miłośników Teatru (1970)
Nagrody
1951: Wyróżnienie za reżyserię przedstawienia W Błędomierzu Jarosława Iwaszkiewicza w Teatrach Dramatycznych w Krakowie na Festiwal Polskich Sztuk Współczesnych
1955: Wyróżnienie Podkomitetu Literatury i Sztuki Nagrody Państwowej (zespołowe) za reżyserię i inscenizację sztuki Bertolta Brechta Kaukaskie kredowe koło w Teatrze im. J. Słowackiego w Krakowie[5]
1958: Puchar Przechodni czytelników „Kuriera Polskiego” za przedstawienie Wojna i pokój według Lwa Tołstoja w Teatrze Powszechnym w Warszawie
1984: List gratulacyjny Ministra Kultury i Sztuki z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru