Ines Geißler

Ines Geißler (1982)
Data i miejsce urodzenia	16 lutego 1963 Marienberg[1]
Wzrost	164 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  NRD Igrzyska olimpijskie złoto Moskwa 1980 pływanie (200 m st. motylkowym) Mistrzostwa świata złoto Guayaquil 1982 200 m st. motylkowym złoto Guayaquil 1982 4 × 100 m st. zmiennym srebro Guayaquil 1982 100 m st. motylkowym Mistrzostwa Europy złoto Split 1981 200 m st. motylkowym złoto Split 1981 4 × 100 m st. zmiennym złoto Rzym 1983 100 m st. motylkowym złoto Rzym 1983 4 × 100 m st. zmiennym srebro Split 1981 100 m st. motylkowym srebro Rzym 1983 200 m st. motylkowym
Multimedia w Wikimedia Commons

Ines Geißler, później Kaulfuss (ur. 16 lutego 1963 w Marienbergu) – wschodnioniemiecka pływaczka specjalizująca się w stylu motylkowym, mistrzyni olimpijska (1980), dwukrotna mistrzyni świata i czterokrotna mistrzyni Europy.

W 1980 roku podczas igrzysk olimpijskich w Moskwie zwyciężyła na dystansie 200 m stylem motylkowym i czasem 2:10,44 ustanowiła rekord olimpijski. W konkurencji 800 m stylem dowolnym zajęła siódme miejsce.

Rok później, na mistrzostwach Europy w Splicie zdobyła złote medale na 200 m stylem motylkowym (2:08,50) i w sztafecie 4 × 100 m stylem zmiennym. Została także wicemistrzynią Europy w konkurencji 100 m stylem motylkowym^[2].

Podczas mistrzostw świata w Guayaquil wywalczyła złoto na 200 m motylkiem. Płynęła też w sztafecie zmiennej 4 × 100 m, która uplasowała się na pierwszym miejscu i pobiła rekord świata^[3]. Na dystansie 100 m stylem motylkowym została wicemistrzynią świata^[4].

W 1983 roku na mistrzostwach Europy w Rzymie zdobyła złote medale w konkurencjach 100 m stylem motylkowym i sztafecie 4 × 100 m stylem zmiennym. W sztafecie reprezentantki NRD poprawiły własny rekord globu^[3]. Geißler znalazła się także na podium na dystansie 200 m stylem motylkowym, gdzie zajęła drugie miejsce^[2].

Ines Geißler, podobnie jak pozostali sportowcy reprezentujący NRD, nieświadomie przyjmowała środki dopingujące (Oral Turinabol) w ramach programu sponsorowanego przez państwo na przełomie lat 70. i 80 XX w. Zawodnikom mówiono, że przyjmują witaminy^[5].