Indie Zachodnie, mapa z roku 1736 Indie Zachodnie (ang. West Indies , fr. Indes occidentales , hiszp. Indias Occidentales , niderl. West-Indië ) – zbiorcza nazwa wysp leżących między Morzem Karaibskim a Oceanem Atlantyckim . Zaliczają się do nich trzy grupy wysp – Wielkie Antyle (Kuba , Haiti , Jamajka , Portoryko ), Małe Antyle oraz archipelag Bahamów [1] [2] [3] Bermudy [2]
Opis
Nazwa wywodzi się z końca XV wieku, z okresu wypraw odkrywców Nowego Świata i wynika z błędnego przekonania Krzysztofa Kolumba , że płynąc na zachód udało mu się dotrzeć do Indii [1] [3] Ameryki [1]
Wyspy pierwotnie zamieszkane były przez Arawaków i Karaibów . Po odkryciu przez Europejczyków stały się przedmiotem rywalizacji kolonialnej między mocarstwami europejskimi. Współcześnie na ich obszarze istnieje kilkanaście niepodległych państw oraz terytoriów zależnych od Wielkiej Brytanii , Francji , Holandii i Stanów Zjednoczonych[1] [2] [3]
Terminologia
Zbliżone znaczeniowo są pojęcia Antyle i Karaiby:
Antyle obejmują wyłącznie wyspy Wielkich i Małych Antyli, bez Bahamów[4] [5] Karaiby to większy region, poza Indiami Zachodnim obejmujący także wybrzeże kontynentu amerykańskiego wzdłuż Morza Karaibskiego[6] [7]
Przypisy
