Ina Seidel

Data i miejsce urodzenia	15 września 1885 Halle (Saale)
Data i miejsce śmierci	2 października 1974 Ebenhausen
Zawód, zajęcie	pisarka, poetka
Multimedia w Wikimedia Commons

Ina Seidel (ur. 15 września 1885 w Halle, zm. 2 października 1974 w Ebenhausen)^[1] – niemiecka pisarka i poetka.

Urodziła się jako córka Hermanna Seidela i Emmy z domu Loesevitz, urodzonej w Rydze^[2]. Dzieciństwo spędziła w Brunszwiku^[3]. Jej ojciec, z wykształcenia lekarz, pochodził z Meklemburgii, był bratem pisarza Heinricha Seidela^[4]. Bratem Iny był pisarz Willy Seidel (1887-1934)^[2]. Po samobójczej śmierci ojca^[3] I. Seidel mieszkała z matką w Marburgu (1895-1897) oraz w Monachium w (1897-1907)^[2]. W 1907 roku poślubiła swojego kuzyna Heinricha Wolfganga Seidela^[1] (1876–1945)^[3], duchownego^[2] i pisarza^[4], z którym zamieszkała w Berlinie^[1], z 9-letnią przerwą (1914-1923), podczas której małżeństwo przebywało w Eberswalde^[4]. W 1919 urodził się ich syn Georg, twórca dwóch książkowych publikacji na temat swojej rodziny, wydanych pod pseudonimem Christian Ferber^[2]. W 1934 rodzina ostatecznie opuściła stolicę, przeprowadzając się do Starnbergu, gdzie zmarł Heinrich Wolfgang Seidel^[4].

Ina Seidel należała do najpopularniejszych literatek Republiki Weimarskiej^[5]. Swoje dzieła literackie tworzyła w duchu neoromantyzmu z akcentami mistycznymi. W latach I wojny światowej oraz w okresie hitleryzmu tworzyła poezję o charakterze nacjonalistycznym. Wśród wierszy jej autorstwa znalazły się utwory opiewające Adolfa Hitlera^[6]. Była jedną z 88 pisarek, które złożyły przysięgę wierności przywódcy III Rzeszy^[3]. W 1922 Ina Seidel wydała powieść biograficzną poświęconą Georgowi Forsterowi „Das Labyrinth” („Labirynt”). W 1930 wydrukowano powieść „Das Wunschkind” („Upragnione dziecko”), w 1938 „Lennacker”. W 1940 pojawiło się opowiadanie „Unser Freund Peregrin” („Nasz przyjaciel Peregrin”)^[6]. W 1959 wydano książkę „Michaela”, która stanowiła literacki utwór rozrachunkowy. W powieści tej autorka postawiła pytania dotyczące odpowiedzialności za krzywdy wyrządzane w nazistowskim systemie totalitarnym^[5].

Ina Seidel wyróżniona została jednym z pierwszych medali Goethego^[2].