Ihar Karpienka

Ihar Karpienka
Ilustracja
Data urodzenia

28 kwietnia 1964

Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi III i IV kadencji
Okres

od 2004

Drugi sekretarz Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Białorusi
Okres

od ?
do ?

Przynależność polityczna

Komunistyczna Partia Białorusi, Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego

Odznaczenia
Medal „Za Zasługi w Pracy” Medal jubileuszowy „60-lecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”

Ihar Wasiljewicz Karpienka (biał. Ігар Васільевіч Карпенка, ros. Игорь Васильевич Карпенко, Igor Wasiljewicz Karpienko; ur. 28 kwietnia 1964 w Nowokuźniecku) – białoruski polityk, w czasach ZSRR drugi sekretarz Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Białorusi, w latach 2004–2012 deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi III i IV kadencji, minister edukacji Białorusi; oskarżany o udział w fałszowaniu wyborów na Białorusi.

Życiorys

Urodził się 28 kwietnia 1964 roku w mieście Nowokuźnieck, w obwodzie kemerowskim Rosyjskiej FSRR, ZSRR. Ukończył Miński Państwowy Instytut Pedagogiczny im. A. Gorkiego, uzyskując wykształcenie nauczyciela historii, wiedzy o społeczeństwie i języka angielskiego. Pracę rozpoczął jako starszy wychowawca pionierów w szkole średniej. Odbył służbę wojskową w szeregach Armii Radzieckiej. Następnie pracował jako sekretarz komitetu komsomołu, kierownik wydziału, urzędu pracy wychowawczej, prorektor ds. pracy wychowawczej i społecznej Białoruskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego im. Maksima Tanka. Pełnił funkcję drugiego sekretarza Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Białorusi[1].

Pracował jako przewodniczący Komisji Wyborczej w Mińsku[2]. W 2004 roku został deputowanym do Izby Reprezentantów Białorusi III kadencji z Chojnickiego Okręgu Wyborczego Nr 67. Pełnił w niej funkcję zastępcy przewodniczącego Stałej Komisji ds. Problemów Katastrofy Czarnobylskiej, Ekologii i Eksploatacji Przyrody[1]. 27 października 2008 roku został deputowanym do Izba Reprezentantów IV kadencji z Jesienińskiego Okręgu Wyborczego Nr 100[3]. Pełnił w niej funkcję członka Stałej Komisji ds. Międzynarodowych i Stosunków z WNP[4]. Od 13 listopada 2008 roku był członkiem Narodowej Grupy Republiki Białorusi w Unii Międzyparlamentarnej[5] W grudniu 2016 roku powołany na stanowisko Ministra edukacji Białorusi[6], w grudniu 2021 – na stanowisko szefa Centralnej Komisji Wyborczej[7].

Oskarżenia o udział w fałszowaniu wyborów

Według raportu przygotowanego przez polską Fundację Wolność i Demokracja, Ihar Karpienka w czasie pełnienia funkcji przewodniczącego Komisji Wyborczej w Mińsku uczestniczył w fałszowaniu wyników wyborów[2].

Sankcje międzynarodowe

W marcu 2022 roku Karpenko znalazł się na kanadyjskiej liście sankcyjnej[8].

Od czerwca 2022 roku jako szef CKW Republiki Białoruś podlega sankcjom personalnym UE[9]; Szwajcaria następnie przystąpiła do tych sankcji[10]. Wcześniej, w latach 2011[11][12]-2016[13] Karpenko był już na czarnej liście UE jako przewodniczący Miejskiej Komisji Wyborczej w Mińsku.

W marcu 2023 roku Karpenko i inni członkowie białoruskiej CKW zostali umieszczeni na amerykańskiej liście sankcyjnej[18].

Odznaczenia

  • Medal „Za Zasługi w Pracy” (6 grudnia 2011)[14];
  • Medal Jubileuszowy „60 Lat Zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej lat 1941–1945”;
  • Podziękowanie Prezydenta Republiki Białorusi;
  • Gramota Pochwalna Ministerstwa Edukacji i Nauki Republiki Białorusi;
  • Odznaka „Wybitny Pracownik Oświaty Republiki Białorusi”;
  • Gramota Pochwalna Ministerstwa Oświaty Republiki Białorusi;
  • Gramota Pochwalna Państwowego Komitetu ds. Młodzieży Republiki Białorusi;
  • Gramota Pochwalna Mińskiego Miejskiego Komitetu Wykonawczego
  • Gramota Pochwalna Ministerstwa Kultury Republiki Białorusi;
  • Gramota Pochwalna Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi[1].

Życie prywatne

Ihar Karpienka jest żonaty, ma syna[1].

Przypisy

  1. a b c d Карпенко Игорь Васильевич. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi. [dostęp 2016-05-16]. (ros.).
  2. a b Białoruski system represji…. s. 45.
  3. В. Андрейченко: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 27 октября 2008 г. № 4-П4/I. pravo.levonevsky.org, 2008-10-27. [dostęp 2016-05-16]. (ros.).
  4. Карпенко Игорь Васильевич. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi. [dostęp 2016-05-16]. (ros.).
  5. В. Андрейченко: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 13 ноября 2008 г. №40-П4/I. pravo.levonevsky.org, 2008-11-13. [dostęp 2016-05-16]. (ros.).
  6. Szef Partii Komunistycznej nowym ministrem edukacji Białorusi =. [dostęp 2017-07-28]. (pol.).
  7. Лукашенко назначил помощников Карпенко по ЦИК
  8. Канада расширила санкции против белорусских властей
  9. ЕС ввел санкции против Москвы и Минска. В списке основатель "Яндекса" Волож, Алина Кабаева и глава ЦИК Беларуси
  10. Searching for subjects of sanctions
  11. Чорний список ЄС. Як він може виглядати
  12. Список белорусских чиновников, попавших под санкции ЕС
  13. Батьке простили старые грехи
  14. А. Лукашэнка: Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь з 6 снежня 2011 г. № 569. Narodowy Internetowy Portal Prawny Republiki Białorusi, 2011-12-06. [dostęp 2016-05-16]. (biał.).

Bibliografia