W latach 1993–1998 studiował zarządzanie finansami na wydziale zarządzania Uniwersytetu Komeńskiego w Bratysławie, po czym pracował jako prywatny przedsiębiorca. Od 2002 był prezesem regionPRESS, przedsiębiorstwa wydającego czasopisma regionalne. W wyborach w 2010 uzyskał mandat posła do Rady Narodowej z ostatniego miejsca listy formacji Wolność i Solidarność jako przedstawiciel ruchu obywatelskiego Zwyczajni Ludzie. Po przekształceniu w 2011 tego ugrupowania w partię polityczną został jej przewodniczącym. Kierował w kolejnych latach tą formacją, przyjmującą różne nazwy (od 2023 działającą jako partia Słowacja)[1].
W 2012, 2016[2], 2020[3] i 2023[4] wybierany na kolejne kadencje parlamentu, kandydując tradycyjnie z ostatniego miejsca listy wyborczej.
W marcu 2021 doszło do kryzysu koalicyjnego w związku z decyzją o zakupie rosyjskiej szczepionki przeciwko COVID-19 o nazwie Sputnik V. W jego trakcie sześciu członków rządu (w tym wszyscy przedstawiciele Wolności i Solidarności) podało się do dymisji[9]. Do złożenia rezygnacji wezwała premiera m.in. prezydent Zuzana Čaputová[9]. Ostatecznie 28 marca Igor Matovič zapowiedział swoją dymisję, deklarując poparcie dla Eduarda Hegera jako nowego premiera[10][11]. Zakończył urzędowanie 1 kwietnia 2021, gdy zaprzysiężono członków rządu Eduarda Hegera[12]. W gabinecie tym Igor Matovič został wicepremierem oraz ministrem finansów[13]. Funkcje te pełnił do grudnia 2022, ustąpił z nich w trakcie kryzysu politycznego[14][15].
.jpg)
.svg)
