PROFILPELAJAR.COM

INS Cherew
	; „Cherew” podchodzący do „Hetz” w 2012 r.
Klasa	kuter rakietowy
Typ	Sa’ar 4,5(inne języki)
	Historia
Stocznia	Israel Shipyards(inne języki); Port Hajfa
Wodowanie	2002
	Izraelski Korpus Morski
Nazwa	„Cherew”
Wejście do służby	czerwiec 2002
Los okrętu	w służbie (2018)
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	pełna: 488 t
Długość	61,7 metra
Szerokość	7,6 m
Zanurzenie	2,5 m
	Napęd
	4 silniki wysokoprężne MTU o łącznej mocy 16 600 KM; 4 śruby
Prędkość	31 węzłów
Zasięg	3000 Mm przy prędkości 17 węzłów
	Sensory
	radary Thomson-CSF TH-D 1040 Neptune, Elta EL/M-222 1 GM STGR
	Uzbrojenie
	8 wyrzutni pocisków rakietowych Harpoon (2 x IV); 6 wyrzutni pocisków rakietowych Gabriel (6 x I); wyrzutnie rakiet plot. Barak 1(inne języki); 1 armata OTO Melara kal. 76 mm; 2 działka plot. Oerlikon kal. 20 mm (2 x I); 2 lub 4 wkm kal. 12,7 mm; CIWS Phalanx kal. 20 mm
Załoga	53
	Multimedia w Wikimedia Commons

INS Cherew (hebr.) חרב, (ang.) Herev – izraelski kuter rakietowy z początku XXI wieku, jedna z dziesięciu jednostek typu Sa’ar 4,5(inne języki). Okręt został zwodowany w 2002 roku w stoczni Israel Shipyards(inne języki) w Hajfie, a do służby w Marynarce Wojennej Izraela wszedł w czerwcu 2002 roku. Jednostka nadal znajduje się w składzie floty (stan na 2018 rok).

Projekt i budowa

Kutry rakietowe typu Sa’ar 4,5(inne języki) stanowiły powiększoną wersję jednostek typu Sa’ar 4(inne języki)^[1]. Nowe okręty były dłuższe w celu zabrania powiększonego zestawu uzbrojenia^[1].

INS^[a] „Cherew” został zbudowany w stoczni Israel Shipyards(inne języki) w Hajfie^[2]^[3]. Okręt został zwodowany w 2002 roku i ukończony w ciągu kilku miesięcy^[2]^[3].

Dane taktyczno-techniczne

Wyrzutnie rakiet Harpoon na pokładzie bliźniaczego kutra „Tarshish” w 2009 r.

Okręt jest kutrem rakietowym o długości całkowitej 61,7 metra, szerokości 7,6 metra i zanurzeniu 2,5 metra^[2]^[4]. Jednostka ma gładkopokładowy kadłub, krótką nadbudówkę usytuowaną przed śródokręciem i wysoką wolną burtę^[4]. Wyporność pełna wynosi 488 ton^[2]^[3]. Siłownię okrętu stanowią cztery silniki wysokoprężne MTU 16V538 TB93 o łącznej mocy 16 600 KM, napędzające poprzez wały napędowe cztery śruby^[2]^[3]. Maksymalna prędkość jednostki wynosi 31 węzłów^[2]^[4]. Zasięg wynosi 3000 Mm przy prędkości 17 węzłów lub 1500 Mm przy 30 węzłach^[2]^[3].

Główne uzbrojenie okrętu stanowią dwie czteroprowadnicowe wyrzutnie amerykańskich przeciwokrętowych pocisków rakietowych Harpoon, umieszczone bezpośrednio za nadbudówką^[2]^[4]. Pocisk rozwija prędkość 0,9 Ma, masa głowicy bojowej wynosi 227 kg, a maksymalny zasięg sięga 130 km^[2]^[3]. Za wyrzutniami rakiet Harpoon umieszczono sześć pojedynczych wyrzutni izraelskich przeciwokrętowych pocisków rakietowych Gabriel Mark II^[2]^[4]. Pocisk rozwija prędkość 0,7 Ma, masa głowicy bojowej wynosi 75 kg, a maksymalny zasięg sięga 36 km^[2]^[3]. Za nimi zamontowano pionowe wyrzutnie rakiet plot. Barak 1(inne języki) (ośmioprowadnicowe kontenery na 16 lub 32 pociski) o zasięgu 10 km, prędkości 2 Ma i masie głowicy bojowej 22 kg^[2]^[3].

Uzbrojenie artyleryjskie jednostki składa się z umieszczonej na rufie w wieży pojedynczej armaty uniwersalnej OTO Melara kalibru 76 mm L/62^[2]^[3]. Maksymalny kąt podniesienia lufy wynosi 85°, masa naboju 6 kg, donośność 16 000 metrów, a szybkostrzelność 85 strz./min^[2]^[3]. Broń małokalibrową stanowią dwa pojedyncze działka plot. Oerlikon kal. 20 mm (o szybkostrzelności 900 strz./min i zasięgu 2000 m) i jedno podwójne lub poczwórne stanowisko wkm kal. 12,7 mm^[2]^[3]. W części dziobowej umieszczono 6-lufowy system artyleryjski obrony bezpośredniej Phalanx Mark 15 kal. 20 mm^[2]^[4]. Szybkostrzelność zestawu sięga 3000 strz./min, a zasięg 1500 m^[2]^[3].

Wyposażenie radioelektroniczne obejmuje m.in. radar nawigacyjny Thomson-CSF TH-D 1040 Neptune, radar kontroli ognia Elta EL/M-222 1 GM STGR i system rozpoznawczy Elisra NS 9003/5^[2]^[3]. Na pokładzie umieszczono też wyrzutnie pocisków zakłóceń pasywnych Elbit Deseaver^[4].

Załoga okrętu składa się z 53 oficerów, podoficerów i marynarzy^[2]^[3].

Służba

INS „Cherew” został wcielony do służby w Marynarce Wojennej Izraela w czerwcu 2002 roku^[2]^[3]. Okręt nadal służy w izraelskiej flocie (stan na 2018 rok)^[5].

Uwagi

↑ INS – Israeli Naval Ship – Okręt Marynarki Izraela.

Przypisy

↑ ^a ^b Gardiner i Chumbley 1996 ↓, s. 193.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s ^t Saunders 2004 ↓, s. 355.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o Saunders 2009 ↓, s. 385.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Faulkner 2004 ↓, s. 330.
↑ worldwarships.com 2018 ↓.

Bibliografia

Keith Faulkner: Jane’s Okręty Wojenne Przewodnik Encyklopedyczny. Poznań: Zysk i S-ka, 2004. ISBN 83-7298-588-X.
Robert Gardiner, Stephen Chumbley: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1947-1995. Annapolis: Naval Institute Press, 1996. ISBN 1-55750-132-7. (ang.).
Herev. www.worldwarships.com. [dostęp 2018-05-21]. (ang.).
Stephen Saunders (red.): Jane’s Fighting Ships 2004-2005. London: Jane’s Information Group Ltd, 2004. ISBN 0-7106-2623-1. (ang.).
Stephen Saunders (red.): Jane’s Fighting Ships 2009-2010. London: Jane’s Information Group Ltd, 2009. ISBN 0-7106-2888-9. (ang.).