II symfonia D-dur op. 36

2. Sinfonie in D-Dur, op. 36

Kompozytor	Ludwig van Beethoven
Czas powstania	1798-1802
Miejsce powstania	Heiligenstadt(inne języki)
Data premiery	5 kwietnia 1803
Miejsce premiery	Wiedeń
Czas trwania	30-35 minut
Dedykacja	książę Karl Alois Lichnowsky(inne języki) (1761-1814)[1]

Symphony No. 2 (Beethoven)

1. Adagio molto – Allegro con brio (D major)

2. Larghetto (A major)

3. Scherzo Allegro – Trio (D major)

4. Allegro molto (D major)

Problem z odtwarzaniem tych plików? Zobacz strony pomocy.

II symfonia D-dur op. 36 Ludwiga van Beethovena powstała w latach 1798–1802, głównie podczas pobytu kompozytora w podwiedeńskim Heiligenstadt(inne języki). Premiera miała miejsce 5 kwietnia 1803 r. w Wiedniu.

Beethoven zaczął pisać szkice do tej symfonii co najmniej na 3 lata przed jej ukończeniem^[2].

Należy do schyłku pierwszego, wczesnego okresu twórczości Beethovena. Choć skomponowana w tragicznym dla kompozytora okresie, w którym zdał on sobie sprawę, że jego głuchota nasila się i prawdopodobnie nie zostanie wyleczona, II symfonia jest jedną z najradośniejszych w jego dorobku; dzieło skrzy się dowcipem, choć zawiera także momenty dramatyczne, charakterystyczne dla Beethovena zwłaszcza w latach późniejszych^[1].

• 2 flety
• 2 oboje
• 2 klarnety
• 2 fagoty
• 2 waltornie
• 2 trąbki
• kotły
• smyczki

Symfonia składa się ze standardowych 4 części; część I poprzedzona jest rozbudowanym wolnym wstępem.

1. Adagio molto (metrum 3/4) — Allegro con brio (metrum 4/4),
2. Larghetto (metrum 6/8),
3. Scherzo. Allegro (metrum 3/4),
4. Allegro molto (metrum 2/2)