|
Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Hołyń
|
Hołyń – wieś w rejonie kałuskim obwodu iwanofrankiwskiego. Miejscowość liczy 5300 mieszkańców[1].
Znajduje tu się przystanek kolejowy Hołyń, położony na linii Stryj – Iwano-Frankiwsk (odcinek dawnej Galicyjskiej Kolei Transwersalnej).
Historia
Pierwsza wzmianka o Hołyniu pochodzi z 1391 r. W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Hołyń w powiecie kałuskim województwa stanisławowskiego. W 1921 roku mieszkało tu 1604 Ukraińców, 153 Polaków i 127 Żydów[2].
W sierpniu 1942 roku Niemcy przesiedlili hołyńskich Żydów do Kałusza (gdzie później zostali eksterminowani)[3]. W kwietniu 1944 roku Ukraińcy dokonali napaści na polskie domy paląc je i zabijając 21-28 osób. Spalono także kaplicę (kościół filialny)[2][4].
Od 1965 roku we wsi funkcjonuje kopalnia soli "Hołyń"[5].
W Hołyniu urodzili się
Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ Калуська Міська Рада [online], KalushCity [dostęp 2024-07-12] (ukr.).
- ↑ a b HenrykH. Komański HenrykH., SzczepanS. Siekierka SzczepanS., EugeniuszE. Różański EugeniuszE., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w Województwie Stanisławowskim 1939–1946, Wrocław: ALTA 2, 2008, s. 148, ISBN 978-83-85865-13-1, OCLC 261139661 .
- ↑ Холокост на территории СССР: Энциклопедия, Red. I.A. Altman, Moskwa 2009, ISBN 978-5-8243-1296-6 s. 224
- ↑ Lucyna Kulińska, Dzieje Komitetu Ziem Wschodnich na tle losów ludności polskich Kresów w latach 1943-1947. Tom I. Kraków 2002, ISBN 83-88527-32-0, s. 265
- ↑ Історія села Голинь Калуського району. ІСТОРИЧНЕ ПРИКАРПАТТЯ. [dostęp 2016-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (pol.).
