Historia filozofii (nauka)
Historia filozofii, także: historiografia filozofii – nauka o dziejach filozofii; bada rozwój jej problemów, metod uprawiania, filozoficznych poglądów, nurtów, prądów, szkół, systemów i kierunków, a także życiorysy samych filozofów[1][2]. Nie jest tożsama z historią idei.
Nauka historii filozofii zajmuje się teoriami dotyczącymi ogólnych praw bytu i myślenia, powstającymi w procesie rozwoju myśli filozoficznej. Przedmiotem historii filozofii jako nauki jest zatem historia filozoficznej myśli ludzkości[3].
Aspekty
Historia filozofii może być zorientowana na następujące aspekty myśli filozoficznej:
- osobę (biografię) filozofa;
- dzieła filozoficzne;
- metodę uprawiania filozofii;
- stanowiska filozoficzne;
- systemy filozoficzne;
- nurt (prąd) lub szkołę filozoficzną;
- problem filozoficzny stawiany przez filozofa.
Epoki
W dziejach opisywanych przez historię filozofii można wyróżnić następujące epoki:
Epoka |
Nurty
|
Starożytność |
presokratycy, klasyczna filozofia grecka, filozofia helleńska, filozofia późnego antyku
|
Średniowiecze |
patrystyka, scholastyka
|
Wczesna nowożytność |
humanizm, renesans, racjonalizm, empiryzm, oświecenie
|
Filozofia współczesna |
transcendentalizm, idealizm, pozytywizm, materializm, neokantyzm, filozofia życia, pragmatyzm, strukturalizm
|
Filozofia najnowsza |
fenomenologia, neopozytywizm, filozofia analityczna, filozofia egzystencji, neomarksizm, poststrukturalizm, postmodernizm
|
Ogólne opracowania historii filozofii
Przypisy
Linki zewnętrzne
ogólne | |
---|
szczegółowe | |
---|
powiązane dyscypliny | |
---|
|
|