Hesperetyna
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
(S)-2,3-dihydro-5,7-dihydroksy-2-(3-hydroksy-4-metoksyfenylo)-4H-1-benzopiran-4-on
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C16H14O6
|
Masa molowa
|
302,28 g/mol
|
Wygląd
|
jasnobrązowy krystaliczny proszek[1]
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
520-33-2
|
PubChem
|
72281
|
DrugBank
|
DB01094
|
SMILES
|
COC1=C(C=C(C=C1)C2CC(=O)C3=C(C=C(C=C3O2)O)O)O
|
|
InChI
|
InChI=1S/C16H14O6/c1-21-13-3-2-8(4-10(13)18)14-7-12(20)16-11(19)5-9(17)6-15(16)22-14/h2-6,14,17-19H,7H2,1H3/t14-/m0/s1
|
InChIKey
|
AIONOLUJZLIMTK-AWEZNQCLSA-N
|
|
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
Hesperetyna to związek zaliczany do flawanonów, będących rodzajem flawonoidów. Hesperetyna w postaci swojego glikozydu, hesperydyny, jest dominującym flawonoidem w cytrynach i pomarańczach.
Właściwości
Hesperetynę po raz pierwszy otrzymano w 1928 roku za pomocą hydrolizy hesperydyny[5]. Naturalna hesperetyna jest chiralna. (S)-(-)-Hesperetyna wykazuje skręcalność optyczną o wartości -37,6° (c = 1,8 M w etanolu, 27 °C)[6].
Farmakologia
Hesperetyna, która może być znaleziona w sokach cytrusów, jest flawonoidem obniżającym cholesterol. Szacuje się, że zmniejsza masę estru cholesterolu i hamuje wydzielanie apolipoproteiny B (ApoB) do 80%. Hesperetyna może również posiadać właściwości przeciwutleniające, antyallergiczne, hipolipidemiczne, chroniące naczynia krwionośne (angioochronne), przeciwnowotworowe i przeciwzapalne. Ze względu na swoje właściwości może być pomocna w leczeniu nadciśnienia[1].
Przypisy
- ↑ a b Chongqing Trust Long Co., Ltd: Hesperetin. 2008. [dostęp 2011-05-10]. (ang.).
- ↑ a b Hesperetin, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB01094 (ang.).
- ↑ Hesperetin, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2012-12-08] (ang.).
- ↑ Hesperetin (nr W431300) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
- ↑ Shinoda, J. & Kawagoye, M. (1928): Polyhydroxychalcones, polyhydroxyhydrochalcones and polyhydroxyflavanones. III. Synthesis of hesperetin. In: Yakugaku Zasshi. Bd. 48, S. 938–941.
- ↑ Merck Index. Wyd. 12th edition. Whitehouse Station, New Jersey, USA: Merck & Co., 1996. (ang.). Brak numerów stron w książce