Henryk Rybak (il Pescatore)[1], Henryk Maltański[2] (zm. 1230[3]) – żeglarz, admirał floty sycylijskiej, hrabia Malty.
Życiorys
Wybrzeże Krety
Nie wiadomo, skąd pochodził; część historyków przypuszcza, że był Maltańczykiem z urodzenia[2], według innej teorii należał do rodu da Castello z Genui[3]. Prawdopodobnie w młodości zajmował się korsarstwem[2]. Został władcą Malty z genueńskiego nadania[2]. Wzmianka o jego stanowisku hrabiego Malty pojawia się około 1206 roku[1][4]. Zdobył wówczas dla genueńczyków Kretę[5] od Wenecjan[1] i utrzymał ją do 1209 roku dzięki zaangażowaniu maltańskich marynarzy[2]. Za jego rządów Malta nabrała znaczenia jako baza handlowa oraz ośrodek politycznej ekspansji genueńczyków[1]. Po tym, jak prawowity zarządca archipelagu, cesarz Królestwa Sycylijskiego Fryderyk II Hohenstauf powrócił na swoje ziemie, Henryk przeszedł na jego stronę[2]. Cesarz powierzył mu dowództwo armii skierowanej do zdławienia oporu ludności muzułmańskiej w górzystym terenie Malty[6]. Kampania była niezbyt udana oraz uciążliwa i zakończyła się wiosną 1222 roku buntem Henryka wobec cesarza Fryderyka[7], za co cesarz osadził go w więzieniu i odebrał mu władzę[7]. Henryk wyszedł z więzienia jeszcze w 1222 roku[7]. Odzyskał łaski, nadal miał tytuł hrabiowski, jednak już nie był władcą feudalnym Malty[7]. Został mianowany admirałem sycylijskiej floty[7]. Odnosił zwycięstwa w wyprawach na Wschód, w tym do Egiptu[7]. Był wówczas sławny i pozostawał w dobrych stosunkach z cesarzem Fryderykiem[7]; nie zajmował w tym czasie sprawami Malty[7].
