Henryk Żołądek
Data urodzenia
|
1953
|
profesor nauk matematycznych
|
Specjalność: fizyka matematyczna, równania różniczkowe
|
Alma Mater
|
Uniwersytet Warszawski
|
Profesura
|
1998
|
Nauczyciel akademicki
|
Uczelnia
|
Uniwersytet Warszawski
|
Henryk Żołądek (ur. 1953) – polski matematyk, profesor nauk matematycznych. Specjalizuje się w fizyce matematycznej i równaniach różniczkowych. Profesor zwyczajny w Instytucie Matematyki Wydziału Matematyki, Informatyki i Mechaniki Uniwersytetu Warszawskiego (kierownik Zakładu Układów Dynamicznych)[1][2][3].
Życiorys
Studia matematyczne ukończył na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie następnie został zatrudniony i zdobywał kolejne awanse akademickie (doktorat i habilitację). Tytuł naukowy profesora nauk matematycznych otrzymał w 1998[1]. Członek Polskiego Towarzystwa Matematycznego. W pracy badawczej zajmuje się algebraiczną i analityczną teorią równań różniczkowych zwyczajnych, 16. problemem Hilberta, osobliwościami i bifurkacjami pól wektorowych, krzywymi i hiperpowierzchniami niezmienniczymi dla zwyczajnych równań różniczkowych oraz rzeczywistą i zespoloną geometrią algebraiczną[4].
Swoje prace publikował w takich czasopismach jak m.in. „Journal of Differential Equations”, „Journal Of Geometric Mechanics” „Fundamenta Mathematicae”, „Israel Journal of Mathematics” oraz „Studia Mathematica”[5][6][7][8][9][10][11].
Laureat Nagrody PTM im. T. Ważewskiego za rok 1990 i 2006 (za monografię The Monodromy Group[12])[4].
Przypisy
Identyfikatory zewnętrzne: