Uzyskał wykształcenie średnie techniczne. Przez osiem lat pracował na wsi jako listonosz. Później był urzędnikiem w duńskiej radzie ds. uchodźców oraz dyrektorem w pracowniczej organizacji AOF Danmark.
Od 1990 do 2004 nieprzerwanie zasiadał w Folketingecie. W rządach Poula Nyrupa Rasmussena sprawował urząd ministra rolnictwa i rybołówstwa (1994–1996), ministra ds. żywności (1996–2000) oraz ministra ds. społecznych (2000–2001).
W tym samym roku został sekretarzem generalnym Socialdemokraterne. Z listy socjaldemokratów w wyniku wyborów w 2007 powrócił do duńskiego parlamentu. Reelekcję uzyskiwał w 2011, 2015 i 2019[2].
3 października 2011 objął stanowisko ministra transportu w rządzie Helle Thorning-Schmidt. Urząd ten sprawował do 9 sierpnia 2013. 10 października 2014 powrócił do rządu jako minister ds. zatrudnienia. Zakończył pełnienie tej funkcji wraz z całym gabinetem 28 czerwca 2015. W październiku 2015 został wybrany prezydentem Rady Nordyckiej na okres od 1 stycznia do 31 grudnia 2016[3].
21 czerwca 2019 objął funkcję przewodniczącego Folketingetu[4]. Urząd ten sprawował do końca kadencji w 2022, nie ubiegał się wówczas o ponowny wybór do parlamentu[5].
_Danmark._Nordiska_radets_session_i_Helsingfors_2008-10-27.jpg)
.jpg)
