PROFILPELAJAR.COM

Ludzki wirus T-limfotropowy
	; HTLV-1 widoczny pod mikroskopem elektronowym
	Systematyka
Grupa	Grupa VI (ssRNA-RT)
Rodzina	retrowirusy
Rodzaj	deltaretrowirusy
	Cechy wiralne
Skrót	HTLV
Kwas nukleinowy	RNA
Liczba nici	ssRT
Wywoływane choroby	ostra białaczka z limfocytów T ; chłoniak z limfocytów T

HTLV (ang. human T-cell leukemia/lymphoma virus lub human T-lymphotropic virus) — wirus ludzkiej białaczki z komórek T (lub ludzki wirus T-limfotropowy) jest ludzkim jednoniciowym retrowirusem RNA, który wywołuje ostrą białaczkę z limfocytów T oraz chłoniaka z limfocytów T u dorosłych, a także może mieć udział w pewnych chorobach demielinizacyjnych (tropikalny spastyczny niedowład poprzeczny).

HTLV-I

HTLV I jest wirusem powiązanym z kilkoma rodzajami chorób, m.in.: mielopatią związaną z HTLV I, białaczką z powiązaniem wirusowym (zobacz: białaczka/chłoniak dorosłych z limfocytów T). Uważa się, że pomiędzy 4-5% zakażonych osób rozwija nowotwór w wyniku działania tego wirusa.

HTLV został odkryty w 1981 roku przez: Bernarda Poiesza i Roberta C. Gallo oraz ich współpracowników z NCI i był to pierwszy zidentyfikowany ludzki retrowirus. Zakażenie HTLV-I, prawdopodobnie jak w przypadku innych retrowirusów pozostaje na całe życie i może być potwierdzone poprzez wykazanie przeciwciał przeciw HTLV-1 w krwi.

Badania przeciwciał anty-HTLV-I wykazują, że wirus występuje endemicznie w południowej Japonii, na wyspach karaibskich i w Afryce.

Uważa się, że przenoszenie następuje z matki na dziecko, poprzez kontakty seksualne, kontakt z zakażoną krwią, transfuzje krwi lub używanie skażonych strzykawek. Przypuszcza się, że udział różnych dróg przenoszenia różni się w zależności od lokalizacji geograficznej. W Japonii infekcje występują w skupiskach i rzadko dochodzi do niezabezpieczonych kontaktów seksualnych, co sugeruje częstsze przenoszenie z matki na dziecko. W rejonie karaibskim rozkład geograficzny jest bardziej jednolity i zakażenie częściej występuje u ludzi z wieloma partnerami seksualnymi, wskazując na to, że droga przenoszenia przez kontakty seksualne jest bardziej powszechna.

Czas pomiędzy momentem zakażenia a rozpoczęciem procesu nowotworowego także różni się geograficznie. Wynosi on około 6 lat w Japonii i mniej niż 40 lat w regionie karaibskim.

HTLV II

HTLV-II jest blisko powiązany z wirusem HTLV-I i ma genom w 60% homologiczny z nim. Występuje przeważnie u narkomanów, Indian północnoamerykańskich, a także na Karaibach oraz u Indian Ameryki Południowej. Nie ma pewnych związków wirusa HTLV-II z jakimikolwiek chorobami, ale wiąże się go z kilkoma przypadkami chorób neurologicznych, takich jak mielopatia i tropikalny spastyczny niedowład poprzeczny.

HTLV-III i HTLV-IV

HTLV-III jest podobny do wirusa STLV-III (Simian T-lymphotropic virus 3- małpi wirus T-limfotropowy), natomiast HTLV-IV nie przypomina żadnego ze znanych wirusów. Do tej pory nie wiadomo, do jakiego stopnia posunęło się przenoszenie zakażenia wśród ludzi i nawet czy te wirusy mogą wywoływać chorobę.

Nazwa HTLV-III była kiedyś nazwą wirusa HIV, ale wyszła od tamtego czasu z użycia w literaturze o AIDS.

Bibliografia

Ta sekcja od 2021-06 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.

Poiesz BJ, Ruscetti FW, Reitz MS, Kalyanaraman VS, Gallo RC. Isolation of a new type C retrovirus (HTLV) in primary uncultured cells of a patient with Sezary T-cell leukaemia. Nature 1981;294(5838):268-71.
Cantor et al., 1991. HTLV I/II seroprevalence and HIV/HTLV coinfection among United States intravenous drug users. J. Acquired Immune Defic-iency Syndrome. 4, 460-7.
Clark J., Saxinger C., Gibbs WN., Lofters W., Lagranade L., Deceulaer K., Ensroth A., Robert-Guroff M., Gallo RC., Blattner WA. Seroepidemiologic studies of human T-cell leukemia/lymphoma virus type I in Jamaica.. „International journal of cancer. Journal international du cancer”. 1 (36), s. 37–41, lipiec 1985. PMID: 2862109.
Ewald, Paul W. Evolution of Infectious Disease. New York: Oxford UP, 1994.
Tajima, K. 1988. The T-and B-cell malignancy study group. The third nation-wide study on adult T-cell leukemia and lymphoma (ATL) in Japan: Characteristic patterns of HLA antigen and HTLV-1 infection in ATL patients and their relatives. Int. J. Cancer 41, 505-12.