|
Data i miejsce urodzenia
|
6 lutego 1923 Kőszeg
|
Data i miejsce śmierci
|
31 maja 1981 Saloniki
|
Wzrost
|
185 cm
|
Pozycja
|
obrońca / pomocnik
|
Kariera seniorska[a]
|
|
Kariera reprezentacyjna
|
Lata
|
Reprezentacja
|
Wyst.
|
Gole
|
1949–1955
|
Węgry
|
37
|
(0)
|
|
Kariera trenerska
|
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Dorobek medalowy
|
|
|
Gyula Lóránt (ur. 6 lutego 1923 w Kőszeg, zm. 31 maja 1981 w Salonikach) – węgierski piłkarz, pomocnik, obrońca i trener piłkarski. Srebrny medalista MŚ 54. Członek Złotej jedenastki.
Najlepszy okres kariery spędził w Vasasie Budapeszt (1947–1950) i Honvédzie (1951–1956). Z Honvédem trzykrotnie był mistrzem Węgier. W reprezentacji Węgier zagrał 37 razy[1]. Debiutował w 1949, ostatni raz zagrał w 1955. Podczas MŚ 54 wystąpił w pięciu spotkaniach Węgrów[2]. Wcześniej, w 1952 wraz z kolegami został złotym medalistą igrzysk w Helsinkach[3].
Po zakończeniu kariery sportowej pracował jako trener. Prowadził szereg klubów w Bundeslidze – 1. FC Kaiserslautern, 1. FC Köln, Eintracht Frankfurt czy Bayern Monachium. Zmarł w Grecji, podczas meczu PAOK FC, którego był trenerem, a w 1976 poprowadził do tytułu mistrza kraju.
Przypisy
Identyfikatory zewnętrzne: