Gudō Tōshoku (ur. 1577, zm. 1661; jap. 愚堂東宴) – japoński mistrz zen szkoły rinzai, wybierany trzykrotnie opatem Myōshin-ji.
Życiorys
W wieku 8 lat wstąpił do klasztoru. Jeszcze jako młody człowiek rozpoczął podróż po japońskich klasztorach szkoły rinzai. Był uczniem mało znanego mistrza zen Yozana Keiyo. W 1628 roku osiągnął oświecenie[1].
Dzięki swojemu zrozumieniu zenu stał się wkrótce bardzo znany w kręgach buddyjskich. Wieści o nim dotarły również do pałacu cesarskiego i po jakimś czasie Gudō został prywatnym nauczycielem emerytowanego cesarza Go-Yōzeia (後陽成, pan. 1586-1611). Doprowadził cesarza do oświecenia.
Cesarz spytał: "A więc powiedz mi, człowiek osiąga oświecenie - co dzieje się z nim po śmierci?"
Gudō odparł: "Nie wiem".
Cesarz powiedział: "Ty nie wiesz? Czyż nie jesteś oświeconym nauczycielem?"
Gudō rzekł: "Jestem. Ale nie zmarłym".
Cesarz nie wiedział co począć dalej, gdy Gudō klepnął oboma dłońmi podłogę i cesarz w tym momencie został oświecony[1].
Dzięki cesarskiemu wsparciu Gudō podróżował po całej Japonii odbudowując i zakładając nowe świątynie i klasztory.
Został wybrany trzykrotnie w różnych okresach czasu opatem najbardziej wówczas prestiżowego klasztoru Myōshin. Był przekonany o konieczności przeprowadzenia reform w szkole rinzai, jednak nie miał dość energii, aby je przeprowadzić[2].
Był dość niechętny chińskim mistrzom chan i nie zgodził się na zaproszenia do Myōshin-ji Yinyuana Longqi. Pośrednim skutkiem tego było powstanie szkoły zen ōbaku.
Przed śmiercią napisał: "Moje zadanie jest ukończone. Teraz, ci którzy idą za mną, muszą pracować dla dobra całej ludzkości"[3].
Zmarł 1 dnia 10 miesiąca 1661 roku.
Otrzymał pośmiertny tytuł Daien Hōkan Kokushi.
Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń od Pierwszego Patriarchy chan w Indiach Mahakaśjapy.
Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od Pierwszego Patriarchy chan w Chinach Bodhidharmy.
Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w innym kraju.
Przypisy
- ↑ a b Richard Bryan McDaniel. Zen Masters of Japan. Str. 184
- ↑ Heinrich Dumoulin. Zen Buddhism: a History. Japan. Str. 326
- ↑ Richard Bryan McDaniel. Zen Masters of Japan. Str. 185
Bibliografia
- Richard Bryan McDaniel: Zen Masters of Japan. The Second Step East. Rutland, Vermont: Tuttle Publishing, 2013, s. 317. ISBN 978-4-8053-1272-8.
- Heinrich Dumoulin: Zen Buddhism: A History. Japan''. Nowy Jork: Macmillan Publishing Company, 1988, s. 509. ISBN 0-02-908250-1.