Glinna Wielka

Glinna Wielka
Glinno
Ilustracja
Jezioro Glinna Wielka – widok z powietrza
Położenie
Państwo

 Polska

Region

Równina Wełtyńska

Wysokość lustra

25,2 m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

0,656 km²

Wymiary
• max długość
• szerokość


1,35 km
0,15–0,65 km

Objętość

6,2 mln m³

Hydrologia
Klasa czystości wody

III (1997)[1]

Rzeki zasilające

Wężówka

Rzeki wypływające

Kanał Glinna (dopływ Krzekny)

Rodzaj jeziora

rynnowe

Położenie na mapie gminy Stare Czarnowo
Mapa konturowa gminy Stare Czarnowo, blisko centrum na lewo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Glinna Wielka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Glinna Wielka”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej nieco na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Glinna Wielka”
Położenie na mapie powiatu gryfińskiego
Mapa konturowa powiatu gryfińskiego, u góry po prawej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Glinna Wielka”
Ziemia53°17′26,6″N 14°40′41,7″E/53,290722 14,678250
Multimedia w Wikimedia Commons

Glinna Wielka (niem. Glien See, Gliesee, Grosser Gliensee) – jezioro na Równinie Wełtyńskiej[2], położone w województwie zachodniopomorskim, w powiecie pyrzyckim, w gminie Stare Czarnowo, na obszarze Szczecińskiego Parku Krajobrazowego "Puszcza Bukowa".

Charakterystyka

Do jeziora wpływa strumień Wężówka (w przeszłości także Suchy Potok, obecnie jest to dopływ Słonecznego Potoku), uchodzi z niego jeden z dopływów Krzekny – Kanał Glinna. Jezioro Glinna Wielka jest największym z jezior występujących na południowym obrzeżu Puszczy Bukowej. Na skutek procesu wypłycania się południowo-wschodnia zatoka wyodrębniła się od reszty jeziora, w związku z czym należy mówić o dwóch jeziorach: Glinnie Wielkiej i Glinnie Wąskiej. Wyróżnia się pięć zatok: płn.-zach. Zatoka Wężówki albo Pieprzową, na której północnym krańcu znajduje się ujście Wężówki; na płn.-wsch. Zatoka Leniwa albo Gniła, tu uchodzi krótki ciek z jeziora Leniwego, na płd.-zach. Zatoka Krzekny, do której wpływa jeden z potoków uważany w niektórych starszych opracowaniach za potok źródłowy Krzekny i obok, najsłabiej zarysowana Zatoka Ujście, gdzie znajduje się wypływ Kanału Glinna; na płd.-wsch. część dawnej Zatoki Promna, która wąską i płytką cieśniną o długości ok. 300 m łączy się z jeziorem Glinna Wąska. U nasady półwyspu rozdzielającego zatokę Leniwą i Promna grodzisko wczesnośredniowieczne.

Jezioro było proponowane do ochrony jako rezerwat przyrody dla zachowania roślinności wodnej, nawodnej i przybrzeżnej[3].

Powierzchnia lustra wody wynosi 75,6 ha., objętość obliczana jest na 6 238,7 tys. m³[1]. W badaniach z 1997 wody jeziora zakwalifikowano do III klasy czystości oraz do II kategorii podatności na degradację[1].

Przy północno-zachodnim brzegu na polanie Łużec znajduje się krzyżówka szlaków turystycznych (szlak turystyczny niebieski Szlak im. Stanisława Grońskiego i szlak turystyczny czarny Szlak PTTK „Wiercipięty”)

Przypisy

  1. ↑ a b c Raport Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska w Szczecinie
  2. ↑ Regiony fizycznogeograficzne Polski po zmianach w 2018 r. [online], warmaz.pl, 2018 (pol.).
  3. ↑ Puszcza Bukowa – Leksykon. [dostęp 2021-10-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-16)].

Bibliografia

  • Księga Puszczy Bukowej t.1:Środowisko przyrodnicze praca zbior. pod red. G.Domian i K.Ziarnka, RDOŚ Szczecin, 2010