Giennadij Woroszyłow
Геннадий Николаевич Ворошилов
|
 sierżant
|
| Data i miejsce urodzenia
|
27 sierpnia 1923
Czułymskaja (obecnie Czułym
|
| Data i miejsce śmierci
|
1 lipca 2014
Tomsk
|
| Przebieg służby
|
| Lata służby
|
1943–1947
|
| Siły zbrojne
|
![]() Armia Czerwona
|
| Jednostki
|
1052 pułk piechoty 301 Dywizji Piechoty
|
| Główne wojny i bitwy
|
II wojna światowa
|
| Późniejsza praca
|
pracownik kombinatu przemysłu leśniczego
|
| Odznaczenia
|
    
|
Giennadij Nikołajewicz Woroszyłow (ros. Геннадий Николаевич Ворошилов, ur. 27 sierpnia 1923 w miejscowości Czułymskaja (od 1947 miasto Czułym), zm. 1 lipca 2014 w Tomsku) – radziecki wojskowy, sierżant, Bohater Związku Radzieckiego (1945).
Życiorys
Urodził się w rodzinie robotniczej. Do 1938 skończył 7 klas, pracował w fabryce, w kwietniu 1943 został powołany do Armii Czerwonej, od 1944 należał do WKP(b). Po przeszkoleniu w szkole pułkowej w maju 1943 został skierowany na front wojny z Niemcami, walczył w składzie 1052 pułku piechoty 301 Dywizji Piechoty m.in. pod Millerowem, później w walkach o Donbas, w tym Donieck i Makiejewkę, Nikopol, forsowaniu Dniepru i walkach o Wierchniednieprowsk. 12 listopada 1943 był ranny, w lutym 1944 wrócił na front, w styczniu 1945 walcząc w składzie 5 Armii Uderzeniowej 1 Frontu Białoruskiego w stopniu młodszego sierżanta wyróżnił się w walkach na przyczółku magnuszewskim i forsowaniu Pilicy. Podczas walk o Wyborów 14 stycznia 1945 jako jeden z pierwszych wdarł się do okopu wroga, a w walce o Zbyszków podczołgał się do pozycji niemieckich karabinów maszynowych, którzy powstrzymywali natarcie radzieckiej kompanii, i otworzył ogień z bliskiej odległości, umożliwiając czerwonoarmistom zajęcie wsi. W walkach o Grzybowo dostał się na tyły Niemców i zaczął ich razić ogniem z karabinu maszynowego, zadając im duże straty. W ciągu dwóch dni zniszczył 5 stanowisk ogniowych wroga i zabił wielu niemieckich żołnierzy. Później brał udział m.in. w forsowaniu Odry i operacji berlińskiej, po wojnie służył w Grupie Wojsk Radzieckich w Niemczech, w 1947 został zdemobilizowany w stopniu sierżanta. Od 1953 mieszkał w Tomsku, gdzie do 1979 pracował jako robotnik i inżynier-technolog w kombinacie przemysłu leśniczego. W 1985 został honorowym obywatelem Tomska, a w 2005 obwodu tomskiego.
Odznaczenia
I medale jubileuszowe.
Bibliografia
