Ten artykuł od 2024-11 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Georgi Wyndew

Data i miejsce urodzenia	7 kwietnia 1890 Leskowo
Data i miejsce śmierci	16 kwietnia 1942 Petricz
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Georgi Wyndew Gjoszew, nazywany także Wardarski geroj (bułg. Георги Въндев Гьошев; ur. 7 kwietnia 1890 r. w Leskowie, zm. 16 kwietnia 1942 r. w Petriczu) – bułgarski wojewoda Wewnętrznej Macedońsko-Adrianopolskiej Organizacji Rewolucyjnej (WMORO) oraz przewodniczący Strumickiemu Okręgowi Rewolucyjnemu.

Jego ojciec, Wyndo Gjoszew, był wojewodą, który następnie wcielił go do czety (grupy uzbrojonych, ukrywających się ludzi, którzy sprzeciwiają się władzy). Ukończył gimnazjum w Gjumendży. W wieku 16 lat Georgi został zaprzysiężonym członkiem WMORO-u, następnie stał się czetnikiem Szterju Junany, a niedługo później dołączył do czetników swojego ojca.

Z czetą swojego ojca przy miejscowości Kriwa, 9 października 1912 roku, w czasie pierwszej wojny bałkańskiej rozbił armię turecką; a 19 października pomógł greckiej armii i oswobodził miasto Enidże Wardar. 15 grudnia Wyndo Gjoszew i jego syn zostali aresztowani i skazani na śmierć. Zostali zamknięci w więzieniu w Edi kule, lecz uciekli z niego.

W okresie 1915–1918, Georgi Wyndew uczestniczył jako ochotnik w czasie I wojny światowej. Został przydzielony do Pierwszego Pułku Macedońskiego Jedenastej Macedońskiej Dywizji. Walczył pod Kriwołakiem, Dorjanem oraz w dolinie Strumy. Do jesieni 1918 roku był w oddziale Tane Nikołowa. W 1918 roku Wyndew wraz ze swoimi sojusznikami WMORO-u, podjął zdecydowane kroki w celu powstrzymania działań dywersyjnych serbskich czet prowadzonych przez Costę Pećanaca i Costę Voinovicia. Za co został nagrodzony trzema Orderami Waleczności.

Po wojnie Wyndew aktywnie angażował się w odbudowę WMRO-u. W dniu 15 grudnia 1921 roku w pobliżu Bełotina razem z ośmioma czetami prowadził walkę z kilku serbskimi żołnierzami i policjantami. Brał udział u boku Aleka Wasilewa w akcji wytoczonej przeciwko federalistom. Razem z czetami Eftima Czifliszkiego i Doncza Christowa, przeprowadzał represyjne akcje, lutym 1925 roku, przeciwko serbskim władzom, w odpowiedzi na jej okrucieństwa wobec miejscowej ludności. Podczas szóstego kongresu Wewnętrznej Macedońskiej Organizacji Rewolucyjnej w 1925 roku został wybrany wojewodą Strumickiemu Okręgu Rewolucyjnego. W październiku 1925 roku w czasie granicznego konfliktu między Bułgarią a Grecją, Georgi Wyndew w pomocy Borisowi Bunewowi zorganizował obronę przed inwazją armii greckiej na terytorium Bułgarii. Po przewrocie z 19 maja w 1934 roku, Wyndew był internowany do Burgasu, Karłowa i Sofii. Wrócił do Petricza w 1938 roku. Umarł 16 kwietnia w Petriczu, w wieku 52 lat.

Georgi Wyndew ma czworo dzieci: Swobodę, Dimitara, Nadieżdę i Wynde.

• Димитър Тюлеков: Обречено родолюбие. ВМРО в Пиринско 1919 – 1934 г.. Благоевград: 2001. Brak numerów stron w książce
• К. Младенов: Областта Меглен в Македония, историко – етнографски преглед и народностни борби. София: 1936, s. 41–42, 48–56.
• М. Йонов: Ролята на ВМРО за ликвидиране на гръцкото въоръжено нахлуване в Петричко през октомври 1925 г.. Македония, 20-10-1999. Brak numerów stron w książce
• Надежда Въндева: 100 години ВМОРО. Историческа справка, 20-11-1993. Brak numerów stron w książce