Georgi Dimitar Efremow (mac. Георги Димитар Евремов, ur. 8 grudnia 1932 w Kratowie , zm. 6 maja 2011 w Skopju ) – macedoński biochemik i genetyk.
W 1956 roku ukończył studia na Wydziale Weterynarii Uniwersytetu w Zagrzebiu . W 1959 został zatrudniony na stanowisku młodszego asystenta na Wydziale Rolnictwa Uniwersytetu Świętych Cyryla i Metodego w Skopju . W latach 1961–1963 studiował biochemię na Wydziale Weterynarii Uniwersytetu w Belgradzie . W 1963 roku obronił tam pracę doktorską dotyczącą hemoglobiny płodowej i zwierzęcej.
Odbył staże podoktorskie na Wydziale Medycyny Wewnętrznej Kolegium Weterynaryjnego w Oslo (1963–1965) oraz Medical College of Georgia w Auguście (1968–1970). W 1970 uzyskał tytuł docenta na Uniwersytecie Świętych Cyryla i Metodego w Skopju. W 1973 roku został profesorem nadzwyczajnym, a w 1980 profesorem zwyczajnym. Był profesorem wizytującym uczelnie w USA, na Kubie, w Libii i Kuwejcie.
Zainteresowania naukowe Efremowa biotechnologii białek i enzymów, a także zastosowania inżynierii genetycznej w badaniach molekularnych podstaw takich chorób jak: hemoglobinopatia , mukowiscydoza , hemofilia , dystrofie mięśniowe , rdzeniowy zanik mięśni , pląsawica Huntingtona . Dzięki szeroko zakrojonym badaniom ustalił rozpowszechnienie hemoglobinopatii na terenie ówczesnej Jugosławii. Badał również podstawy molekularne chorób nowotworowych (nowotworu jelita grubego, raka piersi , rak jajnika ) oraz zakaźnych (wirusowe zapalenie wątroby typu B , wirusowe zapalenie wątroby typu C , zakażenie wirusem brodawczaka ludzkiego , czy Chlamydia trachomatis
Odznaczenia
Order Zasługi Republiki Macedonii (2007)[1]
Bibliografia
Przypisy
