PROFILPELAJAR.COM

Georgi Dimitrow
Георги Димитров
Pełne imię i nazwisko	Georgi Dimitrow Nikołow
Data i miejsce urodzenia	1 maja 1931 ; Burgas
Data i miejsce śmierci	16 marca 1978 ; Gabare
Pozycja	prawoskrzydłowy, napastnik
Kariera seniorska
1948–1951	Botew Burgas
1951–1954	WMS Stalin
1959–1964	Czerno More Warna
Kariera reprezentacyjna
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
1964–1965	Czerno More Warna (asystent)
1968–1972	Czerno More Warna
1972	Bułgaria U-23
1972–1974	Bułgaria (asystent)
1974–1976	Czerno More Warna
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;
Dorobek medalowy

Georgi Dimitrow Nikołow (bułg. Георги Димитров Николов, ur. 1 maja 1931 w Burgasie, zm. 16 marca 1978 w Gabare) – bułgarski piłkarz występujący na pozycji pomocnika lub napastnika, reprezentant Bułgarii w latach 1953–1958, brązowy medalista igrzysk olimpijskich 1956, trener piłkarski.

Podczas kariery piłkarskiej nosił przydomek Czerwenija (bułg. Червения: czerwony)^[1]. Rozegrał 30 spotkań w reprezentacji Bułgarii, z którą zdobył brązowy medal igrzysk olimpijskich. Zaliczany do grona legendarnego pokolenia piłkarzy CSKA Sofia z lat 50. XX wieku^[1]^[2]^[3]. Zginął w 1978 roku w katastrofie lotniczej^[4].

Kariera klubowa

Grę w piłkę nożną na poziomie seniorskim rozpoczął w sezonie 1948/49 w drużynie Botew Burgas, z którą na zakończenie rozgrywek spadł z A RFG^[5]^[6]. Na początku 1951 roku został graczem WMS Stalin, z którym rok później awansował do bułgarskiej ekstraklasy^[5]. Przed sezonem 1955 przeniósł się do CDNA Sofia prowadzonego przez Kruma Milewa^[4]^[7]. W barwach tego zespołu wywalczył 5 tytułów mistrzowskich (1955, 1956, 1957, 1958 i 1958/59) oraz zdobył Puchar Armii Sowieckiej w 1955 roku, po zwycięstwie w meczu finałowym 5:2 ze Spartakiem Płowdiw^[5]^[8].

W 1956 roku Dimitrow zadebiutował w europejskich pucharach, kiedy to wystąpił z CDNA Sofia w Pucharze Mistrzów^[5]^[9]. Był to zarazem debiut bułgarskiego klubu w oficjalnych rozgrywkach międzynarodowych pod egidą UEFA^[9]^[10]. W edycji 1956/57 zdobył on gola w wygranym 8:1 spotkaniu I rundy przeciwko FC Dinamo Bukareszt^[10]^[11]. W kolejnym etapie jego zespół uległ w dwumeczu FK Crvena zvezda (1:3 i 2:1) i odpadł z rywalizacji^[10].

Latem 1959 roku odszedł do drugoligowego Czerno More Warna, w którym występował jego brat Nikoła^[12]^[13]. Po przyjściu do klubu otrzymał funkcję kapitana zespołu^[14]. W sezonie 1959/60 awansował z Czerno More do A RFG, w której grał do 1964 roku, kiedy to zakończył karierę zawodniczą i został włączony do sztabu szkoleniowego^[4].

Kariera reprezentacyjna

6 września 1953 zadebiutował w reprezentacji Bułgarii w przegranym 1:2 meczu przeciwko Czechosłowacji w eliminacjach mistrzostw świata 1954. 13 września tego samego roku w towarzyskim spotkaniu z Polską (2:2) zdobył pierwsze dwie bramki w drużynie narodowej. W 1956 roku wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Melbourne, na których wywalczył z Bułgarią brązowy medal, pokonując w meczu o 3. miejsce 3:0 Indie^[15]. Ogółem w latach 1953–1958 rozegrał w zespole narodowym 30 spotkań i zdobył 7 goli^[16].

Bramki w reprezentacji

LP	Data	Miejsce	Przeciwnik	Bramka	Rezultat	Ranga meczu
1.	13 września 1953	Stadion Narodowy im. Wasiła Lewskiego, Sofia	Polska	1:0	2:2	Mecz towarzyski
2.	13 września 1953	Stadion Narodowy im. Wasiła Lewskiego, Sofia	Polska	2:1	2:2	Mecz towarzyski
3.	12 maja 1956	British Empire Exhibition Stadium, Londyn	Wielka Brytania	3:2	3:3	Eliminacje igrzysk olimpijskich 1956
4.	30 listopada 1956	Olympic Park Stadium, Melbourne	Wielka Brytania	1:0	6:1	Igrzyska olimpijskie 1956
5.	22 maja 1957	Ullevaal Stadion, Oslo	Norwegia	1:0	2:1	Eliminacje mistrzostw świata 1958
6.	22 maja 1957	Ullevaal Stadion, Oslo	Norwegia	2:1	2:1	Eliminacje mistrzostw świata 1958
7.	23 czerwca 1957	Népstadion, Budapeszt	Węgry	1:4	1:4	Eliminacje mistrzostw świata 1958

Kariera trenerska

W sezonie 1964/65 pracował jako asystent trenera w Czerno More Warna^[5]^[6]. W latach 1968–1972 pełnił funkcję pierwszego szkoleniowca klubu^[5]^[17]. W 1972 roku prowadził młodzieżową reprezentację Bułgarii podczas turnieju finałowego mistrzostw Europy 1972, w którym jego zespół dotarł do półfinału, gdzie uległ w dwumeczu ZSRR (0:4, 3:3)^[6]^[18]. W latach 1972–1974 pracował jako asystent Christo Mładenowa w seniorskiej reprezentacji Bułgarii, która zakwalifikowała się do mistrzostw świata 1974, na których odpadła po fazie grupowej^[19]. Po zakończeniu turnieju Dimitrow objął Czerno More Warna, które prowadził przez kolejne dwa lata^[6]^[17]. Po spadku z bułgarskiej ekstraklasy w sezonie 1975/76, odszedł ze stanowiska i został zastąpiony przez Kiriła Rakarowa^[20].

Życie prywatne

Jego brat Nikoła (ur. 1939) również był piłkarzem występującym na pozycji napastnika^[6]^[12]. W latach 1959–1964 grali wspólnie w formacji ataku Czerno More Warna^[12]. W późniejszym okresie (1968–1970) Georgi był w Czerno More trenerem Nikoły.