Gandharwa (sanskryt: गंधर्व, gandharva, pali: gandhabba) – w mitologii indyjskiej klasa nadnaturalnych istot, żywiących się pięknym zapachem drzew i kwiatów (गंध gandha – "zapach")^[1].

Są towarzyszami apsar, pięknych niebiańskich nimf, jako posłańcy bogów potrafią latać (stąd często przedstawia się ich w postaci ptaka z ludzką głową), są znakomitymi muzykantami – liczne wizerunki gandharwów z instrumentami w dłoni, przygrywających do tańca apsarom.

Idea gandharwy często zlewa się z postacią kinnary, sąsiedniego plemienia himalajskiego, stąd w sztuce Birmy i Tajlandii wizerunki gandharwów w postaci pół-ptaków są nazywane kinnara.

W Mahabharacie opisywani jako postaci pół-ludzkie pochodzący z himalajskiego królestwa Gandharwa (położonego na południe od góry Meru (Kajlas), jako sprzymierzeńcy dewów i jakszów.

• Gandharwawiśwawasu – rodzaj laski (w rodzinach warny kszatrijów – miecz), która według starożytnych zwyczajów miała przez pierwsze trzy noce oddzielać od siebie nowożeńców na łożu małżeńskim^[1].
• Gandharwa – w kulturze Indusu forma małżeństwa polegająca na absolutnie dobrowolnej umowie, opartej wyłącznie na miłości między dwojgiem ludzi. Kobieta była tu równa mężczyźnie
• Gandharwawiwaha – "małżeństwo gandharwów" – w starożytnych Indiach jedna z dopuszczalnych form małżeństwa, zawieranego w tajemnicy przed rodzicami