Félix Guattari (ur. 30 kwietnia 1930[1], zm. 29 sierpnia 1992[1]) – francuski psychoterapeuta i filozof[1]. Współtwórca (wraz z Gilles'em Deleuze) pojęcia "schizoanaliza" i jednego ze znaczeń terminu "ekozofia".
Sławę przyniosła mu współpraca z Gilles’em Deleuze[1], autorem dwóch tomów francuskiego dzieła, przetłumaczonego na angielski: "Capitalisme et schizophrénie": "Anty-Edyp" (1972) i "Tysiąc plateau" (1980), wydane w j. polskim odpowiednio w 2017 i w 2015 roku.
Życiorys
Guattari urodził się w Villeneuve-les-Sablons, gminie robotniczej na północnym zachodzie Paryża.[2] Był szkolony i badany przez psychoanalityka Jacques’a Lacana w pierwszej połowie lat pięćdziesiątych XX wieku.
Następnie, pracował w klinice psychiatrii doświadczalnej La Borde pod kierownictwem ucznia Lacana, psychiatry Jeana Ouryego.
W późniejszym czasie, Guattari twierdził, że psychoanaliza jest "najlepszym kapitalistycznym narkotykiem"[3] ze względu na to, że pragnienie jest tu ograniczone do kozetki; pragnienie w psychoanalizie Lacana jest energią tak ukonstytuowaną, że po uwolnieniu jej może przekształcić się w coś zupełnie innego[potrzebny przypis].
Prowadził nadal swoje badania we współpracy w prywatnej klinice Jeana Ouryego La Borde w Cour-Cheverny, w jednym z głównych ośrodków zakładowej psychoterapii na ówczesne czasy. Klinika La Borde była miejscem spotkań i rozmów wielu studentów filozofii, psychologii, etnologii i pracy socjalnej, a dla Guattariego była najważniejszym zajęciem do jego śmierci w 1992 roku, gdy zmarł na zawał serca.
Praca zawodowa
Nowatorskie podejście opracowane w La Borde polegało na zawieszeniu podejścia klasycznego, gdzie indywidualny pacjent był w centrum zainteresowania oraz porzuceniu binaryzmu "analityk-analizowany", na korzyść otwartej konfrontacji w terapii w grupach. Był to praktyczny przyczynek do terapii grupowej i do badań nad dynamiką wielości podmiotów w złożonych stosunkach społecznościowych [interakcjach grupowych], który abstrahował od Freudowskiej szkoły psychoanalitycznej, a pozwalał skierować się na szersze horyzonty filozoficznych dociekań i politycznych zainteresowań z najszerszym z możliwych wachlarzem dziedzin (filozofii, etnologii, lingwistyki, architektury, etc.) w celu lepszego określenia orientacji, zniesienia ograniczeń i zwiększenia efektywności praktyki psychiatrycznej[4].
Publikacje w j. polskim
- Co to jest filozofia?, Gilles Deleuze & Félix Guattari ; przeł. Paweł Pieniążek, "Słowo/Obraz Terytoria", 2000.
Kapitalizm i schizofrenia, dwa tomy:
- Anty-Edyp. Kapitalizm i schizofrenia, Gilles Deleuze & Félix Guattari, przełożył Tomasz Kaszubski, Warszawa, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, 2017.[5]
- Tysiąc plateau, Gilles Deleuze & Félix Guattari, red. merytoryczna Joanna Bednarek, tekst przedm. Michał Herer, Warszawa, Fundacja Nowej Kultury Bęc Zmiana, 2015.
Przypisy
- ↑ a b c d Pierre-Félix Guattari, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2009-06-17] (ang.).
- ↑ "Felix Guattari: A Chronology" w: Felix Guattari The Three Ecologies, tłum. na ang. Ian Pindar i Paul Sutton, Athlone, Londyn 2000, s. IX.
- ↑ "The Best Capitalist Drug" (tłum. na ang. Janis Forman), w: Felix Guattari Chaosophy, Semiotext(e), Nowy Jork 1995, ss. 209-224.
- ↑ Brian Massumi, Wstęp do A Thousand Plateaus: Capitalism and Schizophrenia, Athlone Press, Londyn 1988 s. X
- ↑ Anty-Edyp. Kapitalizm i schizofrenia, Wydawnictwo Krytyki Politycznej