Urodził się w Wyśmierzycach jako syn Adama Rosłońca i Marianny z Kawińskich[1]. Studiował na uniwersytecie biblijnym w Rzymie. Uczestnik strajku szkolnego w Wyśmierzycach w 1905. Ukończył WSD w Sandomierzu. Studiował w Rzymie. Tam w 1914 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk kard.Basilio Pompilja. Po powrocie do Polski był profesorem i dziekanem teologii na Uniwersytecie Warszawskim. Przez 19 lat prowadził zajęcia jako wykładowca teologii bibijnej, historii egzegezy, archeologii i historii biblijnej. Był jednym z pionierów teologii biblijnej na terenie Polski. Wraz z innymi biblistami stworzył najbardziej dynamiczny ośrodek biblijny w Polsce okresu międzywojennego.
Działał w Polskim Towarzystwie Teologicznym w Warszawie, gdzie był sekretarzem w latach 1934-1935. Udzielał się jako kurator Sodalicji Młodzieży Akademickiej. Piastował stanowisko zastępcy kuratora Koła Teologicznego Studentów. Przez wiele lat prowadził publiczne odczyty z biblistyki i publikował popularnonaukowe artykuły w „Przeglądzie Katolickim” i „Głosie Kapłańskim”. Był również kapelanem w Przytulisku przy ul. Belwederskiej, spowiednikiem i kapelanem Sióstr Westiarek Jezusa oraz spowiednikiem przy Zakładzie Wychowawczym dla Sierot przy ul. Brackiej w Warszawie.
Aresztowany w listopadzie1939, po pobycie w kolejnych więzieniach osadzony w niemieckim oboziekoncentracyjnymSachsenhausen (KL), a następnie w obozie koncentracyjnym Dachau. 14 października 1942 został wywieziony do niemieckiego ośrodka eutanazyjnego w zamku Hartheim i tam zamordowany w komorze gazowej. Według oficjalnego powiadomienia władz obozowych miał umrzeć 20 listopada 1942 w Dachau, i taką datę umieszczono w akcie zgonu[2], co nie jest zgodne z prawdą.
W jednym z ostatnich listów pisał:
Teraz coraz lepiej rozumiem i coraz bardziej jestem przekonany, że najpiękniejsza i najważniejsza, ale dla nas najtrudniejsza modlitwa, to modlitwa Chrystusa w ogrodzie Oliwnym: Ojcze, niech się dzieje Twoja wola. Usiłuję tę modlitwę wymawiać codziennie i z głębokim przekonaniem i żywą wiarą w "Ojcze nasz" i pozostawać zawsze w najściślejszym zjednoczeniu z Chrystusem. Jestem dumny, że mogę trochę więcej dla Niego i z Nim cierpieć[3].
Marian Zimałek: Błogosławiony ksiądz Franciszek Rosłaniec. Włocławek: Wydaw. Duszpasterstwa Rolników, 2001. ISBN 83-88743-78-3. Brak numerów stron w książce
