France Bučar
|
Data i miejsce urodzenia
|
2 lutego 1923 Bohinjska Bistrica
|
Data i miejsce śmierci
|
20 października 2015 Lublana
|
Zawód, zajęcie
|
polityk, prawnik, publicysta
|
Odznaczenia
|
|
|
France Bučar (ur. 2 lutego 1923 w Bohinjskiej Bistricy, zm. 20 października 2015 w Lublanie[1]) – słoweński polityk, prawnik, nauczyciel akademicki i publicysta, w latach 1990–1992 przewodniczący pierwszego demokratycznie wybranego parlamentu Słowenii.
Życiorys
W okresie II wojny światowej walczył w partyzantce. Więziony przez Włochów, następnie przez Niemców. Po powrocie do kraju w 1947 dokończył studia prawnicze na Uniwersytecie Lublańskim, doktoryzował się w 1956. Pracował w administracji rządowej Socjalistycznej Republiki Słowenii, a następnie jako nauczyciel akademicki na macierzystej uczelni[1][2].
Otwarcie głosił tezy krytykujące elementy ustroju komunistycznego. Pod koniec lat 70. decyzją władz partii komunistycznej został usunięty z uczelni. Współpracował później z magazynem literackim „Nova revija”[1]. W 1988 Otto von Habsburg zaprosił go do Strasburga, gdzie France Bučar na forum Rady Europy przedstawił sytuację polityczną i gospodarczą w Jugosławii[2].
W 1989 współtworzył Słoweński Związek Demokratyczny i następnie niepodległościową koalicję DEMOS. W 1990, w pierwszych wielopartyjnych wyborach, uzyskał mandat posła do Zgromadzenia Państwowego. Następnie wybrany na przewodniczącego tej izby, którą kierował do 1992. Brał aktywny udział w przygotowaniu Konstytucji Republiki Słowenii. 25 czerwca 1991 jako przewodniczący parlamentu ogłosił publicznie słoweńską deklarację niepodległości[2].
W 1992 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję z ramienia Partii Demokratycznej, mandat deputowanego wykonywał do 1996. W 1994 kandydował na burmistrza Lublany, w drugiej turze przegrywając z Dimitrijem Rupelem[1]. W 2002 jako niezależny wystartował w wyborach prezydenckich, otrzymując w pierwszej turze głosowania 3,2% głosów[3].
Był autorem publikacji książkowych poświęconych historii i państwowości Słowenii[1]. Do 2012 kierował słoweńskim oddziałem Międzynarodowej Unii Paneuropejskiej[2].
Odznaczenia i wyróżnienia
W 2008 odznaczony Orderem za Wybitne Zasługi[4]. W 2009 otrzymał tytuł honorowego obywatela Lublany[5].
Przypisy