François Sagat
François Sagat (2006)
Data i miejsce urodzenia
5 czerwca 1979 [1] Cognac [2] , Francja
Używane pseudonimy
François Sagat , Azzedine
Lata aktywności
od 2005[1]
Narodowość
francusko -libańska[1] [3]
Liczba filmów
98 jako aktor (za IAFD)[1] , 5 jako reżyser (za IAFD)[1]
Wzrost
173 cm[2]
Masa ciała
75 kg[1]
Penis
18–20 cm
Kolor włosów
brązowy[1]
Kolor oczu
zielone[3]
Strona internetowa
François Sagat (ur. 5 czerwca 1979 w Cognac ) – francusko-libański aktor filmowy, model i aktor pornograficzny [4] .
W lipcu 2019 zajął dwudzieste drugie miejsce w rankingu „250 największych gejowskich gwiazd porno w historii”[5] .
Życiorys
Wczesne lata
Urodził się w południowo-zachodniej części Francji , w Cognac [6] w departamencie Charente jako syn Francuzów o arabskich korzeniach. Jego matka była Libanką, a ojciec miał słowacko -libańskie korzenie[2] . Sagat jest kuzynem wokalistki Alison Moyet [7] [8] [9] .
Od dziecka interesował się światem mody . Ze względu na dziewczęcy styl bycia był prześladowany w szkole średniej[10] . W wieku osiemnastu lat, w nadziei na zdobycie pracy w branży mody, przeniósł się z rodzinnego Cognac do Paryża . Po ukończeniu szkoły przez dwa lata pracował jako model i krótko pracował w różnych domach mody jako asystent[2] .
Kariera w branży porno
Sagat podczas Folsom Street Fair, 2009
W wieku dwudziestu pięciu lat, podczas korzystania z gejowskiego czatu , nawiązał kontakt z przedstawicielami studia pornograficznego o nazwie Citébeur, którzy zaoferowali mu współpracę[11] . Kilka tygodni później Sagat wystąpił po raz pierwszy w filmie erotycznym, który to spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem. Sześć miesięcy potem przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, by wystąpić w filmie Arabesque . Wówczas zdecydował, że zamieszka w USA[12] . Był obsadzony w filmach pornograficznych o homo- i biseksualnej tematyce.
19 października 2006 podczas Erotic Film Festival HeatGay Awards w Berlinie został uhonorowany EroticLine Award w kategorii „Najlepszy europejski aktor”[13] [14] [15] [16] .
Pojawił się na wielu okładkach pornograficznych pism gejowskich, w tym „Honcho” (w czerwcu 2006, w maju 2007 i w lipcu 2007)[17] , „Jock” (we wrześniu 2006)[17] , „Unzipped” (w styczniu 2007, w kwietniu 2008, w czerwcu 2008 i we wrześniu 2009 z Erikiem Rhodesem )[17] , „Blueboy” (w czerwcu 2006)[17] , „Inches” (w sierpniu 2007 i w kwietniu 2008)[17] , „Torso” (w sierpniu 2006)[17] , „Macho” (w sierpniu 2009)[17] i „Xxx Showcase”[17] .
W 2007 otrzymał nagrodę GayVN Award jako najlepszy gejowski wykonawca roku. Nominację do tej nagrody zdobył także rok później, wspólnie z Brendanem Daviesem i Rickiem Van Santem, za najlepszą scenę seksu grupowego w filmie Folsom Leather (2007). Był też sześciokrotnie nominowany do Grabby Award .
François Sagat na planie filmu L.A. Zombie (2010)
Zagrał tytułowego bohatera pornograficznego horroru Bruce’a LaBruce’a L.A. Zombie (2010) z udziałem Matthew Rusha , Erika Rhodesa , Francesco D’Macho , Wolfa Hudsona i Tony’ego Warda .
W 2013 wspólnie z Brianem Millsem został uhonorowany nagrodą PinkX Gay Video Award, przyznawaną przez kanał telewizyjny Pink TV, w dwóch kategoriach „Najlepszy reżyser” i „Najlepszy film zagraniczny” za realizację Incubus (2012)[18] [19] .
W 2018 zdobył trzy nominacje do Grabby Award w kategoriach: „Najlepsza grupa” w Justice League: A Gay XXX Parody (Men.com)[20] jako Aquaman z Ryanem Bonesem (Batman ), Colbym Kellerem (Zielona Latarnia ), Brandonem Cody (Superman ) i Johnnym Rapidem (Flash ), „Najgorętsza zmiana pozycji” i „Najlepszy duet” z Johnnym V w Paris Perfect (NakedSword / Pinkx)[20] .
Obecność w kulturze masowej
Christophe Honoré zaangażował go do roli Emmanuela, paryskiej męskiej prostytutki, w dramacie Mężczyzna w kąpieli (Homme au bain , 2010)[21] [22] z Chiarą Mastroianni . Tytuł filmu pochodzi od obrazu Gustave Caillebotte Man at his Bath , z 1884, który zachował się w National Gallery w Londynie . Film prezentowany był na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Locarno (nominacja do nagrody Złotego Leoparda za reżyserię) i Festiwalu Filmowym w Turynie .
Był uznawany za modela charakterystycznego ze względu na swoją muskulaturę, egzotyczną urodę oraz wytatuowaną głowę[23] [24] . Znalazł się na okładkach magazynów: „Zero” (2009), brazylijskiego „Junior” (grudzień 2010)[25] , „Loverboy” jako Madonna (maj 2014), „L’Homo” (luty 2015), „JÓN” (2017), „Têtu” (czerwiec 2017), „Indie” (lato 2017), „Satellite” (nr 46), „Tapette” i „Attitude ” (kwiecień 2021)[26] .
W 2011 był fotografowany przez Terry’ego Richardsona [27] [28] , jako amerykański bohater eksponujący granat ręczny i ręczny karabin maszynowy [29] , a także flagę USA, amerykańskich wojskowych i napis na pośladkach Don’t ask, don’t tell (Nie pytaj, nie mów )[30] [31] . W marcu 2012 brał udział w realizacji projektu muzycznego Hadès [32] Sylvii Gobbel, muzy zmarłego fotografa Helmuta Newtona [33] .
Wystąpił w wideoklipie wyreżyserowanym przez Zahrę Reijs do piosenki irańsko-holenderskiej piosenkarki Sevdalizy - Bluecid (2017)[34] .
Utworzył linię odzieżową Kick Sagat[35] [36] .
Zagrał postać porwanego w komediodramacie Bruce’a La Bruce’a It is Not the Pornographer That is Perverse... (2018)[37] z udziałem Allena Kinga i Colby Kellera [38] . Film był prezentowany na Festival Internacional de Cine w Puerto Vallarta [39] [40] [41] . Nagrał teledysk „Trust Me” (2018) z Igorem Dewe[42] . Zrealizował film dokumentalny Monsieur Sagat (2020)[43] .
Życie prywatne
We wrześniu 2007 dokonał coming outu jako homoseksualista [44] [45] . Przez pewien czas był w związku z innym aktorem gejowskiego porno, Francesco D’Macho [46] [47] .
Filmografia
Rok
Tytuł
Rola
Reżyser
2007
La nudité toute nue (film dokumentalny TV)
w roli samego siebie[48]
Olivier Nicklaus
2009
Plan cul (film krótkometrażowy)
François
Piła VI (Saw VI )
mężczyzna uzależniony od narkotyków
Kevin Greutert
2010
L.A. Zombie
bezdomny schizofrenik (główny bohater)
Bruce LaBruce
Mężczyzna w kąpieli (Homme au bain )[49]
Emmanuel (główny bohater)
Christophe Honoré
Multinauts (serial TV)
w roli samego siebie
Jennifer Juniper Stratford
2011
Sagat. Gwiazdor gejowskiego porno (Sagat: The Documentary , film dokumentalny)
Pascal Roche / Jérôme M. De Oliveira Brenda & Lucy Co./ADL TV/Canal+
2013
Mr. Angel (film dokumentalny)
Dan Hunt
2014
Remember Me (film krótkometrażowy)
ochroniarz
Nicolas Martin
Teledyski
Rok
Tytuł
Artysta
Reżyser
2012
„Hadès”[50]
François Sagat, Sylvia Gobbel
Franck Glenisson
2013
„Hyper Reality”
Bromance #8
Panteros666, Ines Marzat
2015
„Camera”
Veronika Mudra
Yevgeniy Timokhin
2017
„Bluecid”
Sevdaliza
Sevdaliza, Zahra Reijs
2018
„Chamelia”[50]
François Sagat, Igor Dewe
Igor Dewe, Jona Davis
„Trust Me”[42]
2020
„Cum”[51]
Brooke Candy, feat Iggy Azalea
Dejan Jovanović
Nagrody
Rok
Nagroda
Kategoria
Film
Inni wykonawcy
2006
David Award
Najlepszy europejski aktor[13] [14] [15] [16]
–
–
2007
GayVN Award
Gejowski wykonawca roku[52]
–
–
2008
European Gay Porn Award
Najlepszy trójkąt[53]
H2O (2007)
Steve Cruz i Rocky Torrez
2010
TLA Gay Award
Najlepsze włosy[54] [55]
–
–
2011
HustlaBall Award
Najlepszy europejski wykonawca[56]
–
–
2013
PinkX Gay Video Award
Najlepszy reżyser[18] [19]
Incubus (2012)
–
Najlepszy film zagraniczny[18] [19]
–
2019
XBIZ Award
Gejowski wykonawca roku[57] [58]
–
–
Przypisy
↑ a b c d e f g François Sagat w serwisie IAFD
↑ a b c d François Sagat w bazie IMDb (ang. )
↑ a b François Sagat w serwisie Adult Film Database
↑ François Sagat Pictures . FanPix.Net. [dostęp 2017-08-08]. (ang. ) .
↑ History’s 250 Greatest Gay-Porn Stars . BoyCulture, 2019-07-16. [dostęp 2022-08-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-01)]. (ang. ) .
↑ Personalidade: François Sagat (França) . InterFilmes.com. [dostęp 2017-08-08]. (port. ) .
↑ Cognac, France . Neocities. [dostęp 2020-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-21)]. (ang. ) .
↑ Matthew Schneier: 12 Memorable Fashion Month Moments . „The New York Times ”, 12 października 2015. [dostęp 2020-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-21)]. (ang. ) .
↑ Gay Lifetime Movie: Alison Moyet’s Porn Cousin . Boyculture.com, 8 sierpnia 2020. [dostęp 2020-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-21)]. (ang. ) .
↑ Cliff Joannou, Will Stroude: François Sagat: I’m not the masc beast people want me to be . „Attitude ”, 2021-04-21. [dostęp 2021-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-21)]. (ang. ) .
↑ François Sagat (5 de Junho de 1979) . Filmow. [dostęp 2017-07-11]. (port. ) .
↑ Published (2009-04-14): Francois Sagat, Uncut – Page . „Interview ”. [dostęp 2017-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-03)]. (ang. ) .
↑ a b EroticLine-Awards 2006–Die Gewinner . German Adult News. [dostęp 2007-09-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-01-05)]. (ang. ) .
↑ a b EroticLine und GAY eLine-Awards 2006 . German-Adult-News. [dostęp 2016-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-03)]. (niem. ) .
↑ a b Doug Lawrence (2006-11-01): Europe’s David Awards Commence . AVN. [dostęp 2017-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-03)]. (ang. ) .
↑ a b Doug Lawrence (2007-10-23): Controversy Erupts at David Awards . AVN. [dostęp 2017-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-03)]. (ang. ) .
↑ a b c d e f g h François Sagat, Handsome Muscle French Gay porn super-star . smutjunkies.com. [dostęp 2019-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-27)]. (ang. ) .
↑ a b c PinkX Gay Video Awards: les lauréats 2013 . pinktv.fr. [dostęp 2017-02-11]. (fr. ) .
↑ a b c Finn (2013-10-29): François Sagat and Brian Mills win big at the PinkX Gay Video Awards . [dostęp 2017-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-03)]. (fr. ) .
↑ a b Grabby 2018 Nominations . grabbys.com. [dostęp 2018-06-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-21)]. (ang. ) .
↑ Arne Adolfsen (2012-12-28): Film Diary of an Exile in the Middle of Nowhere . arneadolfsen.wordpress.com. [dostęp 2017-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-03)]. (ang. ) .
↑ Homme au bain . Telerama.fr. [dostęp 2017-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-03)]. (fr. ) .
↑ Rob Evers (2007-09-06): François Sagat: The Man Behind the Mask Part 1 . Beautiful Mag. [dostęp 2017-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-03)]. (ang. ) .
↑ Jalis Vienne-Boulemsamer (2018-07-27): Mâle aimé, par Jalis Vienne . Libération. [dostęp 2017-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-03)]. (fr. ) .
↑ FamousFix . [dostęp 2017-08-08]. (ang. ) .
↑ Thom: François Sagat: «La barbe ne fait pas l’homme» . Pink TV, 2021-04-28. [dostęp 2021-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-29)]. (fr. ) .
↑ Terry Richardson Francois Sagat Shoot Action . 10 Magazine. [dostęp 2017-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-03)]. (ang. ) .
↑ Terry Richardson: François Sagat . QueerClick. [dostęp 2017-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-03)]. (ang. ) .
↑ François Sagat by Terry Richardson for OUT – March 2011 . art-opology.com. [dostęp 2017-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-03)]. (ang. ) .
↑ mattd (2011-02-27): François Sagat Is Terry Richardson's All American Hero . Queerty. [dostęp 2017-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-03)]. (ang. ) .
↑ Max Berlinger (2011-02-25): Behind the Shoot: François Sagat by Terry Richardson . Out. [dostęp 2017-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-03)]. (ang. ) .
↑ Christian Lütjens (2017-06-23): Francois Sagat vögelt wieder . Männer. [dostęp 2017-07-11]. (niem. ) .
↑ François Sagat Goes Helmut Newton In ‘Hadès’ . gaypornblog.com. [dostęp 2012-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-10)]. (ang. ) .
↑ Claire Lobenfeld (2017-06-21): Sevdaliza enlists iconic gay adult film actor François Sagat for ‘Bluecid’ video . factmag.com. [dostęp 2017-07-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-03)]. (ang. ) .
↑ Mickey Boardman (2015-02-16): Former Porn Legend Francois Sagat On His New Clothing Line, Kick Sagat . papermag.com. [dostęp 2017-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-03)]. (ang. ) .
↑ Lily Templeton (2017-06-22): Front Row at Haider Ackermann Men’s Spring 2018 . wwd.com. [dostęp 2017-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-03)]. (ang. ) .
↑ It is not the Pornographer that is Perverse... . Festival Internacional de Cine en Puerto Vallarta 2018 – UdG. [dostęp 2018-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-13)]. (hiszp. ) .
↑ ¿Sexo explícito o pornografía? . CinefiliaCinefilia. [dostęp 2018-07-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-15)]. (hiszp. ) .
↑ Vallarta abre sus brazos al cine contemporáneo de México y el mundo . Informavallarta.com. [dostęp 2018-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-20)]. (hiszp. ) .
↑ Milton Colmenares (2018-03-15): Inauguran oficialmente el Festival Internacional de Cine en Puerto Vallarta . Vallarta Independiente. [dostęp 2018-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-20)]. (hiszp. ) .
↑ “It is not the pornographer that is perverse…” . Naves Matadero. [dostęp 2018-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-20)]. (hiszp. ) .
↑ a b Aldo Benítez (2015-06-11): lo vi en instagram: François Sagat . Página12. [dostęp 2019-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-14)]. (hiszp. ) .
↑ JC Adams: Francois Sagat Co-Directs, Stars in Stylish Showcase 'Monsieur Sagat' . xbiz.com, 28 grudnia 2020. [dostęp 2020-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-30)]. (ang. ) .
↑ Julien Sauvalle (2017-01-27): François Sagat, Uncut: Catching Up With a Sex Symbol . Out. [dostęp 2017-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-03)]. (ang. ) .
↑ François Sagat dating . FamousFix. [dostęp 2017-02-11]. (ang. ) .
↑ Profil D’Macho . Gay.pl. [dostęp 2017-02-11]. (pol. ) .
↑ Wywiad z Francois Sagatem − o porno refleksjach i nowych projektach . Pride . [dostęp 2017-02-11]. (pol. ) .
↑ François Sagat w Internetowej Bazie Filmowej (fdb.pl)
↑ François Sagat w bazie Filmweb
↑ a b François Sagat w bazie Discogs.com (ang. )
↑ JC Adams: Francois Sagat, Alicia Amira Appear in Sexy New Brooke Candy Music Video . xbiz.com. [dostęp 2020-12-24]. (ang. ) .
↑ François Sagat Awards . FamousFix. [dostęp 2017-02-11]. (ang. ) .
↑ G. Zisk Rice (2008-05-19): 2008 European Gay Porn Award Winners Announced . AVN. [dostęp 2017-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-03)]. (ang. ) .
↑ JC Adams (2010-04-14): Chi Chi, Corrigan, ‘Men of Israel’ Snag TLA Gay Honors . GayPornTimes.com. [dostęp 2017-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-12)]. (ang. ) .
↑ Bob Johnson (2010-04-22): TLAgay Announces 1st Annual Adult Award Winners . xbiz.com. [dostęp 2020-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-20)]. (ang. ) .
↑ HustlaBall Award – History – 2011 Winners . SMB-Berlin Events GmbH. [dostęp 2017-02-11]. (ang. ) .
↑ Ryan Shea (2018-11-16): Austin Wolf and Other Gay Performers Score Major XBIZ Nomination . Instinct Magazine. [dostęp 2018-11-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-17)]. (ang. ) .
↑ Rhett Pardon (2019-01-18): 2019 XBIZ Awards Winners Announced . xbiz.com. [dostęp 2019-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-19)]. (ang. ) .