Ford C-4/4A/4B
Dane podstawowe
|
Państwo
|
Stany Zjednoczone
|
Producent
|
Stout Metal Airplane Division of the Ford Motor Company
|
Typ
|
samolot transportowy
|
Konstrukcja
|
metalowa
|
Załoga
|
2
|
Historia
|
Wycofanie ze służby
|
1938
|
Liczba egz.
|
5
|
Liczba wypadków
|
1
|
Dane techniczne
|
Wymiary
|
Rozpiętość
|
23,72 m
|
Długość
|
15,32 m
|
Wysokość
|
3,86 m
|
Powierzchnia nośna
|
77,6 m²
|
Dane operacyjne
|
Użytkownicy
|
United States Army Air Corps
|
Ford C-4 – amerykański samolot transportowy z lat 30. XX wieku, używana przez United States Army Air Corps (USSAC), wojskowa wersja samolotu Ford Trimotor 5-AT.
Historia
Na początku 1929 USAAC zakupił jeden egzemplarze samolotu Ford Trimotor w wersji 5-AT-B, który w porównaniu ze wcześniejszym modelem (używanym przez USAAC jako C-3) miał silniki o większej mocy i większą rozpiętość skrzydeł, a co się z tym wiązało - lepsze osiągi[1][2]. Samolot otrzymał oznaczenie C-4 (numer seryjny 29-219), jego pierwszy lot odbył się 5 kwietnia 1929[1]. Po zakończeniu testowania samolotu, został on przekazany do bazy Bolling Field w czerwcu 1929[1].
W 1930 USAAC zakupił dodatkowe cztery Trimotory w wersji 5-AT-D, które otrzymały wojskowe oznaczenie C-4A (numery seryjne 31-401/404)[2][3]. W porównaniu z poprzednią wersją, te samoloty były lepiej wykończone aerodynamicznie, silniki były osłonięte pierścieniami Townenda, a koła podwozia głównego były osłonięte dużymi owiewkami[2][3]. Lot pierwszego C-4A odbył się 27 grudnia 1930, a 8 stycznia został przekazany do bazy Wright Field[3].
W połowie 1931, jedyny C-4 został zmodyfikowany do wersji C-4A i w takiej postaci służył do kwietnia 1935[1][2].
W 1932 jeden z C-4A został wyposażony w silniki Pratt & Whitney R-1340-7 o mocy 475 KM i otrzymał nowe oznaczenie C-4B[2].
Wszystkie cztery z zakupionych C-4A używane były pomiędzy marcem a majem 1934 jako samoloty pocztowe, kiedy USAAC na krótko przejął role przewoźnika poczty od firm cywilnych co zakończyło się tzw. „skandalem poczty lotniczej” (ang. Air Mail scandal)[2][3].
C-4 pozostał w służbie to kwietnia 1935, po czym samolot był użyty jako naziemny cel[1]. W pobliżu samolotu zrzucono bomby odłamkowe w celu zbadania ich efektów na metalową powłokę samolotu[1]. W czasie testów C-4 został poważnie uszkodzony i został po nich złomowany[1].
Jeden z C-4A rozbił się w czerwcu 1934, pozostałe samoloty zostały wycofane ze służby w połowie 1938[2][3].
Dane techniczne
Model
|
Silniki
|
Moc silników (KM)
|
Masa własna (kg)
|
Prędkość maks. (km/h)
|
Prędkość przel. (km/h)
|
Zasięg (km)
|
Liczba miejsc/ładunek (kg)
|
Uwagi
|
C-4[1] |
Pratt & Whitney R-1340-3 |
450 |
5738 |
217 |
185 |
805 |
13/1360 |
Nr ser. 29-219
|
C-4A[3] |
Pratt & Whitney R-1340-11 |
450 |
6123 |
238 |
204 |
805 |
13/1360 |
Nr ser. 31-401/404
|
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h Ford C-4. nationalmuseum.af.mil. [dostęp 2013-10-08]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g E. Johnson: American Military Transport Aircraft. s. 29.
- ↑ a b c d e f Ford C-4A. nationalmuseum.af.mil. [dostęp 2013-10-08]. (ang.).
Bibliografia
- E. R. Johnson, Lloyd S. Jones: American Military Transport Aircraft Since 1925. ISBN 978-0-7864-6269-8. Brak numerów stron w książce
Amerykańskie samoloty wojskowe z lat 1918–1939